waarom ik weer? (culinair pijnlijk kortverhaal)

Ik was vandaag een uurtje later thuis van mijn werk dan gewoonlijk. Onderweg naar huis is me weer eens iets maf en bizars overkomen. Zo compleet van de pot gerukt dat ik het nooit zou geloven wanneer iemand anders het zou vertellen. Maar omdat ik er zelf bij betrokken was –veel meer dan goed voor me was- moet ik het wel geloven. Eén grote vraag spookt thans door mij: waarom ik weer? Ik, het prototype van de brave huisman.

Omdat ik in mijn jonge jaren nog avondschool garage heb gevolgd, durf ik wel eens te stoppen bij een autopanne. Als je mensen kan helpen, moet je dit doen. Zo ben ik grootgebracht. Tegenwoordig is het wel wat moeilijker geworden om de mensen van nut te zijn want die nieuwe auto’s met al hun chips en computergestuurde mechaniek lijken wel ontworpen om zelfhulp onmogelijk te maken. Maar een vehikel met een goeie ouwe carburator blijft spek voor mijn bek.

Zo stond daar deze avond op de Meerhoutsebaan een knalrode japanner te dubbelpinken op het fietspad. Een kortgerokte jongedame zat hulpeloos op het kofferdeksel. Toch kwam er geen rook uit. Ik had meteen door dat er iets scheefs zat en zette me aan de kant. Problemen mevrouw? Heb je Touring of zo al gebeld? Bleek dat ze geen woord Nederlands verstond. Het was Franse import van de betere jaren. Ik begreep dat ze plots was stilgevallen. Vermits de starter goed ronddraaide, was ik na enkel simpele proefjes vrij snel zeker dat het aan de brandstoftoevoer lag. In de carburator kwam geen benzine toe, ook in de benzinepomp niet. Ik zette me op mijn knieën en keek onder de wagen op zoek naar een afgebroken leiding. Niets te zien tot ik mij omdraaide en zag dat ze verdorie geen onderbroek aan had. De meeste mannen zouden van ’t verschieten op de vlucht slaan maar ik weet al veel langer dat heel wat vrouwen voor de kick naakt onder de rok naar het werk vertrekken. Daarom dat ik wederom heel kalm bleef en deed alsof het de doodsnormaalste zaak van de wereld was. Het grapje dat ik maakte -‘is je kapper dood?’- begreep ze niet, denk ik. Toch lachte ze.

“Ik kan je wel helpen”, sprak ik haar toe terwijl enkele fietsers belden omdat de wagen de weg versperde. Ze toonde hen de gestrekte middelvinger. “Ik zou wel eerst de verkeersdriehoek willen plaatsen”. Ze wees naar de achterkoffer terwijl ze zichtbaar de kleur van de auto aannam als was ze een ovulerende kameleon. Ik trok het wat prangende kofferdeksel open en MY GOD… ligt daar toch een geknevelde man in zeker? Naakt op een witte onderbroek na, zo’n broek die alleen gedragen wordt door pastoors en oudere boeren. Het viel op dat hij nog ademde en -god beware me- opgewonden was. In plaats van me erg dankbaar te zijn dat ik hem uit die helse situatie aan ’t bevrijden was, schiet die daar in zijn kolere. De erectionele toestand nam zichtbaar af tot de Française hem bewerkte met een afgezaagde borstelsteel en hem afsnauwde met ‘ta geule, ta geule’ wat zo veel betekent als hou je bakkes. Het deed hem zichtbaar deugd.

Bleek uit het gesprekje dat ik met de dame had, na de nodige herstelling uiteraard, dat ik te doen had met een meesteres uit een gespecialiseerd ontuchthuis en haar gewijd slaafje dat kickt op een brute ontvoering die in scène wordt gezet. Ze moet er wat toertjes rond Mol mee rijden en dan uit de kofferbak sleuren in een bos ergens in Achterbos. Zo zou er afgesproken zijn. Pas op, uit ervaring weet ik dat dit nog een van de normalere spelletjes is.

De sliploze dame was me erg dankbaar en deed me een bijzonder voorstel. Ik mocht gratis eens langskomen. Ze noemde daar een aantal arrangementen en ik had maar te kiezen. Sommige termen waren me niet vreemd, anderen waren volledig nieuw voor mij. Wat me verraste want op dat vlak kan ik nog weinig lessen krijgen. Ik heb immers al vier bevallingen live beleefd.

Omdat ik ook maar een simpele ziel ben met mijn eigen zwaktes en tekorten, heb ik toegezegd. Ik ga komen, beloofde ik haar.

Erg happy is ze er niet mee, want compleet geschift dat ik ben, zal ze het uiterste uit de kan moeten halen om te voldoen aan mijn wensen. Maar onder het motto ‘beloofd is beloofd’ wou ze ook niet terugkrabbelen. “Is het goed dat ik daarvoor dan een vriendin meeneem?” vroeg ze me. Maar natuurlijk, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Verwend worden door twee vrouwen, wie droomt daar niet van?

Maar goed, eind volgende week zal ik haar als uitgehongerd beest opzoeken. De Française zorgt voor verse eitjes en haar vriendin brengt melk en bloem mee. En dan gaan ze pannenkoeken bakken voor mij. Jawel, echte verse pannenkoeken uit de koekenpan. Wat is er erotischer dan in een bordeel, tussen twee hoertjes, lekkere verse pannenkoeken te mogen eten? En dan daar bruine suiker op… of echte Luikse perensiroop… mjammjam. Lekker smullen terwijl in het kamertje ernaast bij iemand houten wasspelden op zijn scrotum gepitst worden. Dit wordt heaven on earth. Ik wou dat je erbij kon zijn maar helaas. Dan moet je ook maar avondschool garage gaan volgen!