't Is voor mekaar

Vandaag om 5 uur was het de apotheose van onze start-to-run. En het is voor mekaar. De ganse ploeg van het Tisp liep de volle 5 kilometer uit.

Drie maanden geleden juist goed genoeg om de everzwijnen in de Ardennen te laten opschrikken en vandaag zo'n tempo dat ik zelfs auto's en moto's heb voorbijgestoken. Het hielp natuurlijk dat ze stilstonden maar dat neemt niet weg dat we allemaal, stuk voor stuk, een mooi resultaat hebben geboekt. Met wilskracht en een goede ploegspirit geraak je echt heel ver.

Merci nog aan de directie dat ze zo'n start-to-run in de officiële nascholing gestoken heeft en merci aan al de toeschouwers die ons in grote getale een applaus gaven. Ze kregen in ruil ongetwijfeld waar voor hun geld -de inkom was dan ook gratis- maar ze mochten bovendien mee aanschuiven aan de receptie, wat ik eerder jammer vond, want de broodjes, die door mij erg lekker bevonden werden, verdwenen als sneeuw voor de zon.

Eric, onze trainer, sloot de start-to-run af met de overhandiging van het diploma (zie foto). Hierop een boodschap met de kern van de zaak: "nu is het enkel een kwestie om je verworven vaardigheden te onderhouden en uit te breiden." Dat is precies wat we gaan proberen. Nu nagenieten.

ecostokje

Van de lieftallige aanstaande jonge moeder Lien een stokje gekregen. Een ecostokje nog wel. Oorspronkelijk de wijde wereld ingestuurd door Buffie.

De vragen zijn als volgt:

1. Noem 3 dingen die jij doet om bij te dragen tot een beter milieu.
2. Noem 1 ding dat jij nog zou kunnen doen voor een groenere planeet.

Wat we als "naïeve zottekes" reeds doen:

1. Van mijn achttiende tot nu ben ik actief in de brede ecologische beweging. Ontelbare uren van mijn jonge jaren heb ik hier aan gespendeerd. Heel wat acties werden op touw gezet, tientallen dossiers werden ingestudeerd. De persteksten die uit mijn typmachine en veel later de PC rolden vullen verscheidene ringmappen. Deze bijdrage heeft heel wat vruchten opgeleverd maar helaas ook kanjers van ontgoochelingen. Maar de balans is toch positief. Hoogtepunten waren de acties met Greenpeace tegen Monsanto, Tessenderlo Chemie en de Vulcanus, een afvalverbrandingsschip dat thans aan de ketting ligt.

2. Wij kopen ons fruit en groenten bij een bio-boer. Het wekelijks bezoekje aan de boerderij verzekert ons van verse en gezonde paddenstoelen, dadels, broccoli, patatten, ajuinen, komkommers,... en nog van alles. Wekelijks hebben we ook ons pakket van het voedselteam van Deurne-Diest waar we deel van uitmaken. Dit pakket bestellen we online. Vroeger moest je nemen we er in het pakket zat - de raapjes en de avocado's kwamen onze strot uit -, tegenwoordig kan je gelukkig het pakket zelf samenstellen. De groentetaart vind ik bvb. erg lekker. Biogroenten kan je eten voor de gezondheid, ik doe het vooral omdat de biologische teelt geen fungiciden, insecticiden, herbiciden of kunstmest toelaat. Een pak beter voor het milieu dus! En vlees eten doe ik ook niet. Al 30 jaar lang. Ook dieren hebben recht op leven. De vleesindustrie is niks minder dan een een moordindustrie en bovendien erg nadelig voor het milieu. Biologisch vlees is een contradictio in terminis. Vlees is altijd anti-bio.

3. Onze zonnepanelen leveren onze eigen stroom. We komen bijna toe met onze eigen productie. De restenergie gaan we vanaf volgend jaar afnemen van Ecopower: 100% gegarandeerd groene stroom, nog kleinschalig en erg betrouwbaar. Onze zonne-installatie is een prima investering waar we meer dan 100% over tevreden zijn. Regelmatig ontvang ik ook voorbijgangers die meer uitleg willen. Misschien heb ik er al een aantal warm gekregen om ook de stap te zetten. Aan mijn enthousiasme zal het niet gelegen hebben.

Wat kunnen we nog doen? Mijn tweedehandsauto is een diesel en ik vermoed dat hij niet zo erg proper is. De volgende wagen wordt een stuk milieuvriendelijker en de rit Looi-Mol (werk, 16 km enkel) kan eigenlijk per fiets. Als er een doucheke kan geregeld worden....

Ik werp het stokje richting Peter, Kris Peeters en Karen met alle vrijheid om te bijten of niet.

zaadbank

Voor één keer gaan we de bio-pornotoer op. Pikant hé!

honger of dorst

Enkele kinderen hebben een digitaal diertje. Als ze het beestje een tijdje verwaarloosd hebben, komt er automatisch een mailtje in mijn box. Ze moeten dan als de bliksem 'inloggen' want het digidier heeft dorst, honger of het kan zelfs ziek zijn. Ik hoor af en toe dat er een virtueel overlijden heeft plaatsgenomen. Gelukkig vinden ze dat niet erg en kopen ze gewoon een nieuw beest met 'digidollars'. Deze dollars kunnen ze dan weer verdienen met spelletjes te spelen of via de wensput, die ze eenmaal per dag mogen gebruiken. Ze weten er alles van, net zoals van Runescape. Hier moet ik de uitleg verschuldigd blijven. Ik snap er geen jota van.

nood breekt wet

Geen haar aan mijn hoofd dat er ooit aan dacht om een t-shirt te kopen van de Italiaanse voetbalploeg. Daarvoor zijn de spelers té macho, té arrogant, té onuitstaanbaar en té vaak onverdiende winnaars. Als ik supporter is het altijd opdat de Italianen zouden verliezen. Let op, ik heb niks tegen de Italianen in 't algemeen. Hun langlaufers en schapenherders zijn doorgaans toffe mensen.

Maar als je dan in een sportkledingzaak staat en je constateert dat er alleen t-shirts zijn voor zieke mensen (van panlat- tot anorexiamaten), op twee stuks na, tja dan breekt nood wet. Maar reken maar, ik heb er al wat commentaar op gekregen. Grotendeels hoongelach - het moet niet eenvoudig zijn om als Italiaan door het leven te gaan - maar toch ook één keer 'dat het me goed stond want je lijkt wel een beetje op een Italiaan'. Dat laatste was er natuurlijk te veel aan.

Met het T-shirt van La Squadra Azzurra op zich is echt niks mis. Puma is een cool merk en het blauw vind ik erg mooi. Maar ik heb nu al twee weken de test gedaan, de meeste mensen associëren het stukje textiel met mislukte playboys en prutsers. Het voor-lul-staan-gevoel is nooit ver weg.

Toch, het méést hinderlijk, vind ik, zijn de vele jonge vrouwen die hun buik ontbloten en mij smeken om er een handtekening op te zetten. Denken die nu echt dat ik altijd een stylo of een stift bij heb? Een échte Italiaan zou in dat geval zijn penseel bovenhalen maar daarvoor ben ik te veel een braaf Kempenaarke. Te veel labrador en te weinig puma.

vetzakjes

De naam is zeker nog niet officieel maar als het clubje mannen, waartoe ikzelf ook behoor, tijdens een springuur samenhokt, echoet bij momenten 'de vetzakjes' door de leraarskamer. En dat alleen omdat wij, stuk voor stuk getalenteerde woordenvogelaars, sommige zaken nogal eens levendig, sappig en plastisch plegen te omschrijven.

Toegegeven, meestal gaat het steeds over hetzelfde, rechtoplopend maar ook vaak liggend, tweebenig wezen met brede heupen of toch essentiële stukken ervan -van slokdarm tot dikke darm- en toegegeven, in onze rammelarige commentaren schuilt wel eens een grote honger en gretige gulzigheid. Maar zijn wij, de promotoren van de vies-is-lekker-gedachte, daarom "vetzakjes"?

wereldrecord komt er aan

Nu volgende week donderdag het ultieme streefdoel van de 5 km op de agenda staat van de zichzelf-overtreffende-start-to-runners-met-het-slinkend-buikje van Mol, ben ik eens aan het rekenen geslaan. Als de progressie die ik momenteel maak zich blijft doorzetten - en met het aanhouden van de huidige training moet dat mogelijk zijn - dan ligt het wereldrecord van de 100 meter sprint voor het grijpen wanneer ik... 60 jaar word.

Weet iemand of het toegelaten is om deze sprint met een looprekje af te werken en mag een atleet geholpen worden bij het rechtveren uit de startblokken? Is er bij zo'n officiële 100 meter onderweg ook een drankje voorzien?

meer dan 100

Goed nieuws, want zopas werd de kaap van 100 weblogs tegen racisme genomen. Groetjes, nummer 6.

lachen met andermans leed

Zeg niet te gauw, 't is weer een vrouw. Ik weet dat het fout is ermee te lachen maar ik doe het toch. Nog een prettige verjaardag.

Belang van Limburg: "Lang heeft de regerende Miss Belgian Beauty 2007, Anne-Marie Ilie uit Mol, niet van haar gloednieuwe Nissan Cabrio kunnen genieten. Bij een verkeersongeval in Geel, afgelopen vrijdag, liep ze diverse kneuzingen op. Haar wagen is door de klap frontaal volledig vernield. Dat laat haar manager Ignace Crombé weten.

Anne-Marie Ilie was op 9 maart, bovendien haar verjaardag, op de baan met haar Nissan Cabrio die ze in haar Miss Belgian Beauty-strijd won, toen de wagen die voor haar reed plots hevig remde. Ilie ging ook op de rem staan waardoor haar wagen begon te slippen en op de auto van haar voorganger inbeukte.

Door de harde klap is haar wagen frontaal volledig stuk. Ilie had diverse kneuzingen en last van haar knie en werd in het ziekenhuis verzorgd. Daar bracht ze het grootste deel van haar verjaardag door. Nadien kon ze weer huiswaarts."

walgelijk en schandalig

Zij die dachten dat de Jappen alleen maar walvissen afmaken, hebben het goed mis. Momenteel loopt er op het internet een petitie om korte metten te maken met hun barbaarse slachtpartijen op ganse scholen dolfijnen.

Ter 'illustratie' van deze petitie kan je deze video bekijken (niet voor gevoelige mensen !). Volgens mij moeten deze praktijken zo snel mogelijk verboden worden. Ik heb dan ook de petitie, die zal worden afgeleverd aan de Japanese eerste minister, meteen ondertekend. Doe efkes de moeite want anders... verdien je om zelf gekeeld te worden (bij wijze van spreken).

nieuwe fase

Ben ik blij dat het graafwerk er opzit. Gedaan met schoppen en kruien. Vandaag werd er gestart met de nieuwe fase: een stevige en waterpasse buitenrand voorzien. Over deze rand wordt de folie geplooid waar op zijn beurt de buitenboordsteen (afwerking) komt te liggen. Voor dit werkje heb ik ook de eerste onkosten gemaakt: de aankoop van 500 kg cement om met de zand chape of stabilisé te maken. Tot nu toe was er nog geen euro uitgegeven maar vanaf nu zal dit pijlsnel veranderen. Tot aan de grote vakantie weet ik alvast waarvoor ik ga werken.

naast de pot pissen

Dat was toch serieus schrikken toen ik te horen kreeg dat er op ons werk scheve schaatsen gereden worden, vreemde vogels gekooid worden of naast de pot gepipied wordt. Maar zoals je weet, mijn werk veronderstelt enige kunst tot discretie. Mijn lippen zijn verzegeld. Wat niet van alle lippen gezegd kan worden.

vrouwendag in Paal

Ik wil me bij deze verontschuldigen bij alle vrouwen die wel eens op deze blog passeren omdat ik gisteren, op de officiële vrouwendag, niet de tijd gehad om met een lederen zweepje op hun blote billen te komen kletsen. Veel moet je daar niet achter zoeken maar de angst om een ongeneeslijke venerische ziekte op te lopen zit tegenwoordig bij mij diepgeworteld. Vandaar dat ik de vrouwendag heb doorgebracht met mijn eigen vrouw. In Paal dan nog wel.

Paal is een stuk van Beringen, één van onze buurgemeentes maar toch net over de taalgrens (vanaf Beringen beginnen de Limburgers te vertragen en te ichéndichen). Bert Kruismans kwam er optreden in het cultureel centrum. Zijn opvoering 'wereldberoemd in Vlaanderen' viel echt in mijn smaak. Bert heeft me vaak aan het lachen gebracht. En een man die kan lachen op de vrouwendag dat is toch heel bijzonder.

Na onze thuiskomst ben ik meteen in slaap gesukkeld. Toen kon ook de vrouwendag voor mijn echtgenote niet meer stuk.

loopbende

De Bende van 12, donderavond, aan de start van de 2 km bosloop. Helemaal links onze coach en trainer, derde van links mijn collega-leerlingenbegeleider en gekend polsstoktrainer, vijfde van links 'ben ik dat?' en derde van rechts mijn andere collega leerlingenbegeleiding. Nog 2 weken en dan de vijf volle kilometer. De dienst openbare werken van de gemeente Mol is al verwittigd om na onze doortocht de gaten in de weg te herstellen.

engerling

Voor wie dit beestje niet moest kennen: dit is de engerling van een meikever. Daarnet opgegraven op zo'n 40 à 50 cm diepte, samen met een broertje of een zusje. Dit vroeg om een nauwkeurige bestudering, waarna de engerling een nieuwe veilige plek onder de grond kreeg, ongrijpbaar voor de merels en de eksters die deze blinde 'griezel' een lekkernij vinden.

Men zegt dat zo'n engerling met zijn kaken venijnig hard kan bijten en dat je daarom best handschoenen draagt. Meer dan wat gekriebel heb ik alvast niet gevoeld. Misschien is het wel zo'n cowboyverhaal als de vagina dentata.

Ook dringen velen er op aan om engerlingen te verdelgen, maar zonder deze beestjes geen meikevers, net zoals er zonder rupsen ook geen vlinders zijn. Laat de natuur zijn gang maar gaan, zo'n kwaad richten ze nu ook weer niet aan.

terug naar afzender

Het Gents MilieuFront (GMF) en JNM stuurden gisteren een hele berg wegwerp-verpakkingsafval terug naar afzender. Tientallen vrijwilligers gewapend met een tennissracket verzamelden rondzwervende blikjes en tennisten die onder muzikale begeleiding van een Samba Band over de omheining van Coca Cola.

Een actie waar ik volledig kan achter staan: hier een fotoreportage.

einde in zicht

In tegenstelling tot gisteren is het vandaag een prima dag om verder te werken aan onze vijver. Het einde van de graafwerken is nu echt in zicht. Nog een laatste berg zwarte teelaarde uitgraven en dan de bodem nog egaliseren (ik schat nog zo'n 20 kruiwagens) en ook de filterzone is klaar. Dan kan ik beginnen met de vijverranden waterpas te maken met chape, een zand-cementmengeling waarover de waterdichte folie wordt getrokken.

Dit karweitje moet secuur en correct worden uitgevoerd met de streek (pleisterspaan), een aftrekprofiel, de waterpas en de pasdarm, mijn vertrouwde kameraden van in de bouw. Deze chape ga ik ook zelf maken door voor de mengeling gebruik te maken van de mooiste gele en witte zand die uitgegraven werd. Zoveel mogelijk hergebruiken drukt de kostprijs en beperkt de hoeveelheid grond die moet worden weggevoerd. Nu ga ik verder doen want wie zou het in mijn plaats doen?

blijf bij je leest

Recept: pak een bakkersdochter, schud ze eens goed door mekaar, zet ze ondersteboven en steek een micro in haar gat... en dan krijg je dit.

Dan is dorpsgenote Tia Hellebaut een andere dame. Opnieuw goud -met 2,05 meter- waarmee ze wel erg dicht bij het wereldrecord komt!

nog drie weken

Zoals muggenbeet, zo kan ik het ook. Met grote trom aankondigen dat je begint met start-to-runnen, dat je 5 km gaat lopen zonder te rusten en er dan in 't geniep vanonderdoor muizen. Luie wammes!

Neenee, we lopen nog. Ja, er zijn al afvallers en ja, ik bengel meestal aan de staart maar iedere progressie werd met succes uitgejogd. De voorbije week liepen we 5 maal 800 meter en vervolgens 2 maal 1100 meter. En binnen exact drie weken wordt het startsein gegeven voor die volle vijf kilometers, hét einddoel van start-to-run. Tevens hét moment, lijkt me, om onze groep eens met een foto op deze blog te zwieren. Ik zal je nu al zeggen, het zijn allemaal spieren die je ziet.

daar gaan we weer

Eerder vertelde ik je dat ik door een opslorpoperatie -en volledig buiten mijn wil- terug bij mijn oude energieleverancier terechtgekomen was nadat ik hemel en aarde bewogen had om er weg te geraken. Al die moeite voor niks!

Vandaag wou ik voor de eerste keer sinds lang nog eens telefoontje doen naar hun klantendienst met een eerste klacht, weliswaar vermomd als een gewone vraag met cynische inslag. Deze klantendienst had nu ruimere openingsuren, zélfs op zaterdag. Geweldig. Het nummer ingetoetst en wordt daar toch weer niet dat verschrikkelijk wachtmuziekje op me afgevuurd? Datzelfde deuntje dat me vroeger al urenlang geteisterd had?

Wat later de eerste computerstem. Nederlands of Frans? De tweede computerstem... 'druk dan toets drie", de derde computerstem... 'of heb je een andere vraag, druk dan toest 3.... wachtmuziekje frequent onderbroken door 'al onze medewerkers zijn in gesprek'.... terwijl ik mijn vrouw toespreek dat het weer van dattes is, plots toch een levende ziel aan de lijn. De vrouw legt sec uit dat al de medewerkers bezet zijn wegens de grote drukte maar ik mag van haar mijn telefoonnummer doorgeven (net alsof dit nog niet ergens op een schermpje stond!) en ik zou worden opgebeld als iemand daar tijd voor had.

Jezus christus. Wat ben je dan met ruimere openingstijden als op een vroege zaterdagmorgen al het personeel al overbevraagd wordt? Hoeveel mensen zouden er eigenlijk daar aan het werk zijn, naast de poetsfirma dan en de baas die zijn nieuwe secretaresse op het kopiemachine gegooid heeft? En hoe komt het toch dat het altijd zo druk is bij zo'n energieleverancier? Toch niet omdat de prima dienstverlening eventuele klachten tot het minimum beperkt?

Denk je dat er drie uren later al iemand gebeld heeft? Een grote marktspeler, dat wel, maar dat betekent niet dat ik met mijn kloten moet laat spelen! Maken dat ik er weer weg ben.

niet zeveren maar saneren !

Bond Beter Leefmilieu en Natuurpunt verzetten zich tegen de plannen van Tessenderlo Chemie om zout afvalwater rechtstreeks in de Demer te lozen. Dat zou gebeuren in Testelt. De gevolgen van de lozingspijp voor de waterkwaliteit in de Demer zouden desastreus zijn.

De zware investeringen in de waterkwaliteit van de Demer van de afgelopen jaren dreigen eveneens een maat voor niets te worden. Bovendien komt het moeizaam totstandgekomen overstromingsplan voor de Demer in gevaar. Via dat plan moet de wateroverlast in de Demervallei worden ingeperkt. Ook rept Tessenderlo Chemie niet over de sanering van de historische vervuiling. BBL en Natuurpunt hielden er een persconferentie over.

vakbond mag belangers eruit kieperen.

Een vakbond mag een lid uitsluiten met een ideeëngoed dat fundamenteel in strijd is met het zijne. Dat besliste het Europees Hof voor de Mensenrechten dinsdag in een zaak over een uitgesloten lid van de Britse BNP.

De zaak waarover het Hof zich moest uitspreken vertoont grote gelijkenis met de rechtszaken die het Vlaams Belang aangespannen heeft tegen het ACV en de ABVV omdat die VB-leden uitsluiten, aldus De Tijd. Iets om over na te denken Morelleke!