Onze Korea-Japanreizigers vertoeven momenteel in Osaka en hebben daar een verre ontmoeting gehad met een echte Hundertwasser. Net zoals in Wenen heeft Hundertwasser daar een kunstzinnige verbrandingsoven aan zijn oeuvre toegevoegd. Tof dat mijn gezinsleden Hundertwasser niet vergeten zijn!
(Foto vandaag ontvangen via FB)
Een hele tijd geleden, daarom was het een prettig weerzien: een distelvlinder op sneeuwbes. Ik ben altijd al onder de indruk geweest van de onderzijde van de vleugels. Art nouveu van de bovenste plank!
Alhoewel de distelvlinder als "algemeen" geboekt staat, komt hij hier in onze tuin maar heel af en toe piepen. Tegenwoordig zijn de atalanta's en de citroenvlinders de meest voorkomende.
Voor de natuur- en tuinliefhebbers herhaal ik nog eens graag dat ik zo goed als dagelijks foto's met een korte toelichting post op mijn facebook. Met een vriendschapsverzoek (liefst met berichtje 'via muggenbeet') krijg je onbeperkt toegang.
Onze jongste waterpartij, de zogenaamde waterlelie- of amfibiepoel in het midden van de tuin, is de vaste geboorteplek van de blauwe glazenmakers die hier actief zijn. De voorbije week was ik getuige van de geboorte van zo'n blauwe glazenmaker. Eerst kroop de larve op een gele lis omhoog en wat later wrong de libel zich uit de verharde larvehuid. Een spectaculaire metamorfose van creepy larve naar libel!
De poel, waar uiteraard geen vissen in rond zwemmen, huisvest ook enkele alpenwatersalamanders. Als de zon schijnt, zien we soms genieten tussen de zuurstofplanten. Water, en dat hoeft niet indrukwekkend te zijn, geeft een tuin echt een eco-boost. Als je er ergens plek voor hebt, pak de schup (pade) en begin er aan. Effen zweten voor levenslang plezier.
Defintief is het nog niet maar we hebben ons aangemeld bij de voorinschrijving van de ecotuindagen van volgend jaar. In 2025 gaan deze door tijdens het pinksterweekend, dat betekent 3 dagen. Zo hebben we weeral iets fijns om naar uit te kijken.
Vorig weekend mochten we 240 enthousiaste bezoekers ontvangen. De commentaren waren zeer lovend. Dank daarvoor.
Het is zover. Snel dat dat gekomen is! Het ecotuinenweekend van VELT vzw start zo meteen. Wij, in Tessenderlo, staan klaar om alle mensen goed te ontvangen. Aan het weer kunnen we niks veranderen maar de sfeer zal er sowieso in zitten. Zonet nog eens een rondje gedaan door de tuin en alles ziet er goed uit, wat minder bloemen dan gehoopt, maar je hoort ons niet klagen.
't Zou tof zijn jou te mogen verwelkomen. Kennen we mekaar nog niet, stel je gerust voor. Bloemenmensen zijn toffe mensen en dat zal voor jou niet anders zijn.
Zaterdag en zondag - van 10.00 uur tot 18.00 uur.
"De Tuin van Muggenbeet" - Siertuin - 31 are.
Gisteren ons speelgoed-schoolbordje nog eens getuned voor gebruik tijdens de ecotuindagen. Komt op onze inrit te staan. Vandaag ook nog de VELT-vlagjes ophangen. De ecotuindag in onze buurgemeente Beringen gaat NIET door: het terrein blijkt ontoegankelijk te zijn wegens te moerassig. Hier in Looi op dat vlak geen probleem. Onze Kempische zandgrond is met dit weer een grote zegen.
Gisteren in de bosrand een heel veld hosta (toch wat er van overschiet) uit de grond gelicht en in een grote zinken teil geplant. Het veldje nieuwe bewoners gegeven met blauwe Geranium wallichianum 'Bloom Me Away' (Geranium blijft hier slakkenvrij) en drie smeerwortels. Tijdens mijn werkzaamheden genoot ik van de vele bezoekers die in de bloemen van het vingerhoedskruid kruipen. Het gezang van de zwartkop was een aardig extraatje.
Het ziet er naar uit dat Hosta hier een potplant gaat worden.
Nog een weekje.... en dan ontvangen we je graag in onze open tuin. We zijn er klaar voor, alleen de zon en wat deugddoende warmte missen we nog. Weet dat we frisdranken altijd kunnen switchen naar warme choco.
Meer info op de VELT-pagina.
Mooie bloemen die je noch geplant noch gezaaid hebt maar zomaar kwamen overwaaien, dat zijn extra cadeaus die een tuinier mag verwachten. Geniet ervan en gun ze een plekje. Deze campanula maakt deel uit van een groepje en groeit tussen de spleten van betonklinkers. Straf gedaan van de bloemen.
De staalblauwe spinselbladwesp (Acantholyda erythrocephala) zojuist aangetroffen, vroeg in de morgen. Alweer een zeldzaam beestje, vorig jaar en dit jaar samen zo'n 20 stuks van waargenomen in België. De wesp zat onder een blad van een Helenium maar zijn rood kopje trok mijn aandacht. Heel blij mee.
Even paniek hier, maar het is intussen 'opgelost'. We hadden een zeer oude blauwe (roze) regen die via een houten verankering, een antennepyloon en een stevige kabel over ons terras aan de zwemvijver groeide. Eergisteren morgen lag heel de constructie met plant en al IN de vijver.
Oud beeld met achter de vijver de roze regen
Er zat niet anders op dan alles af te breken en de zone van nul af aan her in te richten. Zojuist zijn de werken afgerond, anderhalve week voor de open tuin. Oef. Een pindakaasboom wordt nu omgeven door Acanthus, Salvia "Mainacht", 1 Lavandula dendata en een nieuwe pot met oranje Oenothera versicolor. Dit is zowat het beeld, het jongste stuk van de tuin.
Wel heel serieus wennen!
Een zwerm erg kleine motjes rond en in de klimop tegen de gevel. Nooit gezien daarom gefotografeerd. Blijkt de klimopbladroller te zijn, "Zeldzaam" volgens waarnemingen.be. Meeste waarnemingen zijn één individu, wij tellen er een 40-tal. Vreemd.
Paarse morgensterren: sterren in de morgen en 's middags weer dicht tot de morgen erop. Fascinerend. Zo jammer dat ze maar tweejarig zijn. Spontane zaailingen heb ik nog nooit gehad. Dus, af en toe koop ik een paar nieuwe.
Zie je die kleine roze bloempjes? Enkele jaren geleden verschenen ze plots in onze tuin. Momenteel worden de plantjes gekoesterd want het blijkt de glanzige ooievaarsbek te zijn, een "zeldzame" soort. Ze zaaien zich gelukkig een beetje voort, niet zo sterk als robertskruid, maar ze vermeerderen zichzelf toch. Het moet niet altijd uit de winkel komen, de natuur schenkt af en toe een mooi cadeau.
Zittend op een bank, gisterenavond. Nog niet te zien maar veel belovend: de Stewartia pseudocamellia (links) staat vol bloemknoppen. Ook veel blauwe en rode waterjuffers. Op de achtergrond brengt de zanglijster haar lied ten berde.
Dit voorjaar heel wat meikevers zien vliegen. Ook heel wat doden gevonden. Dit vrouwtje zat er ergens tussenin. Het blijven toch indrukwekkende schepsels, dat ze met zo'n formaat kunnen opstijgen. De gekste vondst was een copulerend paartje waarvan het mannetje dood was en het vrouwtje nog leefde.
Momenteel zit er weer een groepje in de tuin. De mannetjes hebben ongelooflijk lange antennes: de geelbandlangsprietmotten. Een tijdje geleden zater er veel smaragdlangsprietmotten.
Hier op Cornus kousa
Sommige kardinaalsmutsen hangen deze dagen weer vol met spinsels vol met rupsen. Het zijn de rupsen van de kardinaalsmutsstippelmotten. Ze vreten de boom helemaal kaal, niet fraai, maar voor de struiken kan het geen kwaad want de bladeren komen er later op het jaar terug op. Als de rupsen groot genoeg zijn, laten ze zich aan een draadje zakken tot op de grond waar ze hun leven verderzetten.
Ik ben nu toch al 61 jaar jong/oud maar deze grote blinkende metallic kever heb ik nog nooit gezien. Dus een foto van gemaakt, ingevoerd op waarnemingen.be en geleerd dat het een "gedeukte gouden tor" is. De larven ervan leven in een mierennest.
Vandaag nog eens iets speciaals gevonden in de tuin, iets "zeldzaam". Wat België betreft: vorig jaar nul van waargenomen, in heel 2022 2 exemplaren en dit jaar (laatste 12 maanden) nog maar 2 met zekerheid. Eentje hiervan zojuist in Tessenderlo. Een Macrophya teutona (bladwespsoort) op Euphorbia polychroma (kleurige wolfsmelk). Een zekere blijdschap is me nu niet vreemd.
Deze mistige morgen, in de vroege uurtjes, nog een stuk opnieuw aangeplant. De 5 vlinderstruiken (Nanho Blue) van vorig jaar waren zo goed als dood. Deze eerst ergens anders een nieuwe kans gegeven -weggooien doe ik niet snel- en dan een flink uit de kluiten gewassen Cornus kousa geplant en een groep bloeiende Viburnum plicatum 'Pink Beauty'. Zo'n opentuinenweekend stimuleert je echt wel om wat harder te 'werken' dan gewoonlijk.
Tomaten, daar waag ik me niet aan uit zelfkennis. Het groen bolletje op de foto is mijn allereerste en enige nashipeer. Het hangt aan een nieuwe boom, de Pyrus pyrifolia 'Shinseiki'. Omdat we altijd perenroest krijgen in gewone peren, raadde de veredelaar deze boom aan. De bloemen vind ik ook mooi. De smaak is nog afwachten, hopelijk krijgen we deze ene "appelpeer" lekker rijp. Mogelijks moeten we in de toekomst een tweede soort bijplanten om de bevruchting een boost te geven. Ondervinding zal het uitwijzen.
Zonet een nieuw beestje voor onze tuin gespot op een rozenblad:
de ereprijszandbij
Meer dan de 'commentaar' van soortgenoten (mensen), zegt de biodiversiteit me of we hier al dan niet goed bezig zijn.
Alhoewel het regenweer veel insecten inactiveert, waren er toch heel wat hommels aan het foerageren. Het viel me op dat ze graag de Geranium macrorrhizum bezoeken. Deze ooievaarsbek (foto) bedekt hier vele vierkante meters bodem omdat hij zo gemakkelijk is en zo goed toepasbaar. Hij groeit zo vlot dat ik al honderden planten heb weggegeven.
Glorietijden voor de Rhododendron. Deze werd nog aangeplant door wijlen schoonvader Jos Testelmans in 1990. Vandaag schafte ik me nog een nieuw jong plantje aan, de Rhododendron 'Caroline Allbrook'. Op de kwekerij viel hij meteen op. Deze laagblijvende soort belandde in een grote pot waar 3 Ligularia's kaalgevreten werden door de naaktslakken. Géén slakken in Rhododendron (oef!), wel hommels.
Er diende wel wat takken weggesnoeid te worden, maar uiteindelijk vond ik toch een prima plek voor het plaatsen van het open-tuin-bord. Het zelf geschilderd bord herken je ongetwijfeld van voorgaande jaren. Ik blijf het maar hergebruiken ook al is de prent erop al lang geschiedenis. Enkel de datum pas ik iedere deelname aan. 1 en 2 juni ... het komt er zo aan. De blauw-gele paal is ook nieuw, je moet de verfresten van je borstel ergens kwijt.
Van slakken weet ik al langer dat je ze op kunt vinden op planten die je absoluut niet verwacht, gelukkig geldt dat ook voor bijen en hommels. Zo kreeg de Caragana (erwtenstruik) gisteren bezoek van akkerhommels. En zo leren we elke dag nog bij. 😃
Vandaag verscheen de allereerste bloem in onze groepen Geranium 'Rozanne'. De start van maandenlange kleur in onze borders. Een andere blikvanger momenteel is de Cornus 'Eddie's White Wonder' een geslaagde kruising tussen Cornus florida en Cornus nuttallii.
De voorbije weken ben ik ook op insectenjacht geweest. Neen, niet om weg te jagen of te verdelgen, integendeel, om ze te fotograferen en bij te leren over de beestjeswereld die in onze tuin verblijft. Eéntje die ik kon strikken, was dit roodgatje.
Deze foto werd ook opgenomen in het foto-album van de week van Natuurpunt.
2 zakjes met bollen die we in de uitverkoop aankochten, werden uitgespreid in een nieuw stukje met toverhazelaars. Ik ben blij om te zien dat ze intussen allemaal uitgegroeid zijn tot die schone purperen en witte kievitsbloemen die we zo graag in onze tuin introduceerden. In het wild zijn ze jammer genoeg zo goed als verdwenen. Maar wat belet ons om met enkele vrachten biobollen de natuur een handje te helpen? Ik vind dat dit moet kunnen. Met de doelbewuste en noodzakelijke vernatting van onze natuur komen er meer en meer natte weilanden, dé biotoop voor de kievitsbloem. Eens aangeslagen, zaaien ze zichzelf wel verder uit.
Tussen een heleboel regendagen door kregen we gisteren een goede, droge dag waarin tuinieren best te doen was. Ik maakte hiervan gebruik om twee lege plekken in het bosgedeelte te beplanten. Je kent dat wel, er komt een opentuinenweekend aan en daarvoor wil je best een extra 'effortje' doen.
Voor een muurtje van boomrolletjes gingen 9 geitenbaarden de grond in. Ik vind dat een prachtige bosplant temeer daar de bloempluimen een hele hoop insecten aantrekken. Daar vlakbij was nog een plek waar wat aangeplant kon worden....
... en hiervoor koos ik drie frambozen. Braambessen en bosbessen hebben we al genoeg, Frambozen zijn een nieuwe toevoeging. Het is altijd prettig om tijdens een tuinwandeling wat eigen oogst te kunnen verorberen. Er rest me momenteel nog één grote tuinzorg: er is nog geen enkele Echinacea tevoorschijn gekomen. Ik ga nog even wachten maar 't lijkt erop dat de ongeveer 20 nieuwe 'White Swan' de geest hebben gegeven. Die zonnehoeden lukken hier voor geen meter.... tenzij ze alsnog komen piepen.
Op eindejaarsdag gekocht in het arboretum van Kalmthout en vandaag in de bloemen. Het lijkt een Fuchsia maar het is een Ribes speciosum. Een specialleke.... dat toevallig vorige week ook aangeplant werd als gevelbekleder in Garderners' World. De lange helmdraden en mooie, geaccentueerde helmknoppen vind ik heel bijzonder.
Zo gek is het nog niet dat men een Viburnum in onze taal 'Sneeuwbal' genoemd heeft. Op de foto: Viburnum opulus 'Roseum'. Mijn grootouders langs vaders kant hadden een grote struik op de boerderij, dat is de reden dat ik er enkele jaren geleden ook eentje kocht. Nostalgie of zoiets... In tegenstelling tot de gewone Gelderse roos blijft deze gezond in onze grond. Ik vind het best een interessante struik met tof gevormde 'sneeuwballen'.
