Gemeenteraadsverkiezingen 13 oktober Tessenderlo-Ham
© Ludo Rutten - Blogger sinds 2004 - muggenbeet [at] gmail.com - BE Tessenderlo - Ecotuin 31 are.
Nog een dikke 2 weken en dan kunnen de Belgen naar de stembus trekken om de gemeenteraden en de provinciebesturen te kiezen. Ook in Tessenderlo en Ham is dit het geval. 31 nieuwe gemeenteraadsleden worden hier gekozen. Mijn wederhelft en ik zijn kandidaat voor de gemeenteraad, uiteraard op de lijst GROEN. Onze groep telt 20 kandidaten en we hopen op enkele zetels. De groene stem is immers uniek en in een zwaar geïndustrialiseerde gemeente onmisbaar. Duimen maar!
Deze week vond er een eerste fotosessie plaats van onze Groen-groep. Met zijn 20 zijn we al en we hopen nog enkele mensen bij te vinden (goesting?... spring mee aan boord). Op bijgaande foto (extra genomen voor mijn archief weet je wel) word ik vergezeld door 8 medekandidaten, de trekkers van de groep zeg maar. Stuk voor stuk mensen met een gezonde ambitie en een klare kijk op wat er in Tessenderlo-Ham beter kan.
Van links naar rechts: Jorge Luyts, Ronald Vanuytrecht, Anja Boons, (Ik), Dirk Camps, Paul Nies, Shana Neujens, Bert Teunkens en Kevin Antunes. De grote groepsfoto's zijn voor later. Ik ben fier op de groep want in (bekakt) Vlaanderen is heet tegenwoordig bon ton om het groene gedachtengoed belachelijk te maken. En, zoals je weet, "de beste stuurlui blijven aan wal". De moedigen trekken ten strijde.
Na ongeveer 20 jaar afscheid moeten nemen van 2 goede vrienden, valt zwaar. Al die jaren hebben ze me gesteund en gedragen, vervoerd door schone maar ook moeilijke wegen. Ze voelden bomen vallen maar hielpen ook met veel opbouwende tuinwerkzaamheden. Dank voor de vele schone jaren, ik wens je nog een knusse rit in de vuilniswagen.
Houterenberg Tessenderlo |
Met drie (3!) andere stappers deelgenomen aan de Heidewandeling in Tessenderlo. 150 mensen hadden op Facebook nochtans gemeld dat ze geïnteresseerd waren. Jammer, want het was de moeite. We bezochten Pinnekenswijer en de Houterenberg (deels onbekend terrein voor mij). Veel libellen gezien, stekelbrem en verfbrem ontdekt, jonge plantjes zonnedauw gespot, een kleine ijsvogelvlinder gezien en veel bijen horen zoemen. Een mooie, paars gekleurde namiddag. Onze gids was de heer Marc Meert van de Werkgroep Ecologie Tessenderlo. Dank.
Een deel van onze lokale Groen-groep. |
Op 13 oktober a.s. mogen we gaan stemmen voor de samenstelling van onze gemeenteraad. MOGEN, want de stemplicht is afgeschaft. Uiteraard gaan we onze stem uitbrengen, want democratie is een voorrecht. De gemeenteraad wordt telkens voor 6 jaar verkozen, dit maal dus voor de periode 2025 - 2030.
In oktober 1988 werd ik zelf verkozen voor de Looise gemeenteraad. Ik belandde als AGALEV-gemeenteraadslid in de oppositie. Deze keer stellen we, zowel mijn echtgenote als ik zelf, ons opnieuw kandidaat bij GROEN. Het ecologisch gedachtengoed ligt ons nauw aan het hart. Er kunnen niet genoeg groenen in de politieke besluitvorming aanwezig zijn. Hoe groener, hoe beter!
Bij verkiezingen hoort ook een "voorstellingstekst", deze staat ergens online maar ik zou een beetje gek zijn als ik hem geen plekje geef op mijn eigen blog.
(°1962) Vader van 4 jongvolwassenen. Getrouwd met Kristien Testelmans. Ludo startte in 1988 met de groene partij in Tessenderlo, na jarenlang actief geweest te zijn in de lokale milieubeweging. Hij was van1989 tot 1994 ons allereerste groen gemeenteraadslid.
“17 jaar was ik toen ik omwille van een zoveelste stofwolk op onze speelplaats een eigen petitie begon. Sindsdien ben ik blijven opkomen voor een groene en rechtvaardige wereld. Ik liep mee in de grote Looise betogingen, de manifestaties tegen kernraketten en sliep in een tentenkamp om een nieuwe kankeroven in ons dorp tegen te houden. De vervuiling van onze twee rivieren -de Laak en de Winterbeek- hebben we na tientallen jaren inzet grotendeels kunnen indammen.”
“De jeugdbeweging en de milieubeweging waren mijn grote levensschool. Ook vandaag nog laat ik mijn stem horen. Meer dan ooit is duidelijk dat het groene gedachtegoed, het ecologisme zeg maar, onontbeerlijk is om de belangrijkste problemen een afdoend antwoord te bieden. Zwijgen en niks doen zijn geen optie meer. De verrechtsing, de minachting voor klimaat en milieu, de dwazepraterij en de egotripperij nemen alsmaar toe. Te vaak is de politiek grondig fout bezig.”
Uit mijn periode als groen gemeenteraadslid (AGALEV) heb ik geleerd dat positieve mensen samen veel kunnen bereiken. Ook als leerlingenbegeleider moest ik vaak water en vuur verzoenen.
Een sterke groene stem in de gemeenteraad is onmisbaar. Er is zoveel dat beter kan in Tessenderlo-Ham. Wat goed is, zetten we verder. Geef ons de kans om er aan te beginnen.
Het moet zijn dat deze weidebeekjuffer dacht dat ik een vegetarisch nijlpaard was, want het was ongelooflijk hoe dichtbij ik, vertoevend in het koele water, deze knappe juffer kon benaderen. Op een bepaald moment zat hij gewoon op mijn natte arm. Met het risico mijn pocketcamera te verzuipen, heb ik wat beelden geschoten vanuit het water. Hier is er eentje van, terwijl de weidebeekjuffer zijn hypnotiserende vleugels openspreidt.
mannetje weidebeekjuffer |
Op zo'n hete dag als gisteren zijn we hier wel blij met onze bomen in de tuin. Op het terras waar we meestal zitten, hebben we tot 14.00 uur geen last van een brandende zon. Als we de parasol opendraaien, kunnen we de ganse dag zonder puffen en zweten in onze stoelen blijven zitten. Zelfs onze hond vindt het prima onder de tafel, de stenen blijven lekker koel.
We doken ook in onze zelfgebouwde zwemvijver. Het regenwater blijft er opmerkelijk koel, fris zelfs. De "warmste 12 augustus sinds de metingen" is zo zonder problemen gepasseerd. Bomen en water!, het kan niet genoeg benadrukt worden. Voor alle duidelijkheid: er moet eindelijk werk gemaakt worden van een klimaatbeleid, op alle niveaus. De eindeloze records die sneuvelen hadden de politci al jaren geleden wakker moeten schudden. Het talmen mag nu wel eens stoppen.
Lange tijd kreeg ik bij mijn zwempartij gezelschap van een houtpantserjuffer (foto). Vreemd genoeg bleef hij rustig bengelen aan een wilde marjolein wanneer ik hem dicht benaderde. Dit was een uitgelezen kans om de kodak er nog eens bij te halen.
Zelfs toen ik de juffer recht in de ogen keek, met mijn pocketcamera slechts tien centimeter van zijn kop, bleef hij lekker rustig zitten. Daar mogen andere beestjes wel eens een voorbeeld aan nemen, want meewerken is meestal niet hun karakter.
In de tuin voedert een roodborstje haar jongen. Vandaag heb ik hem/haar eens gefotografeerd met het gevangen insect in de bek. Vanop afstand volgde ik de vlucht en zo vond ik de nestplaats: op de grond, in een schuin gekantelde kapotte bloempot.
De nestplaats, een kapotte bloempot in kleine maagdenpalm. |
Ik ben behoorlijk onder de indruk van de grootte van de bladeren van de Chinese tulpenboom (Liriodendron chinense). Eén van de bomen uit onze 'prehistorie-collectie'. De bloemen zijn wat kleiner dan de gewone tulpenboom, de bladeren daarentegen......
Blad van een nieuwe scheut op plukhoogte.
Kersen in overvloed? Neen, het zijn de vruchten van de gele kornoelje (cornus mas). Ze zijn eetbaar, hoe rijper hoe zoeter. Tevens bevatten ze heel veel vitamine C. Ook net na de winter is deze kornoelje bijzonder fraai, hij bloeit dan massaal met gele bloempjes terwijl de meeste heesters/bomen nog in hun winterslaap vertoeven.
De roos 'Alden Biesen' -jawel, genoemd naar de landcommanderij in Bilzen- overtreft alle verwachtingen: wat een bloementrossen! Deze zee aan bloemen groeit aan twee nieuwe grondscheuten. Alden Biesen is een Lens-roos, en begrijpelijk, één van mijn favoriete rozen.
Onze Korea-Japanreizigers vertoeven momenteel in Osaka en hebben daar een verre ontmoeting gehad met een echte Hundertwasser. Net zoals in Wenen heeft Hundertwasser daar een kunstzinnige verbrandingsoven aan zijn oeuvre toegevoegd. Tof dat mijn gezinsleden Hundertwasser niet vergeten zijn!
(Foto vandaag ontvangen via FB)
Een hele tijd geleden, daarom was het een prettig weerzien: een distelvlinder op sneeuwbes. Ik ben altijd al onder de indruk geweest van de onderzijde van de vleugels. Art nouveu van de bovenste plank!
Alhoewel de distelvlinder als "algemeen" geboekt staat, komt hij hier in onze tuin maar heel af en toe piepen. Tegenwoordig zijn de atalanta's en de citroenvlinders de meest voorkomende.
Voor de natuur- en tuinliefhebbers herhaal ik nog eens graag dat ik zo goed als dagelijks foto's met een korte toelichting post op mijn facebook. Met een vriendschapsverzoek (liefst met berichtje 'via muggenbeet') krijg je onbeperkt toegang.
Onze jongste waterpartij, de zogenaamde waterlelie- of amfibiepoel in het midden van de tuin, is de vaste geboorteplek van de blauwe glazenmakers die hier actief zijn. De voorbije week was ik getuige van de geboorte van zo'n blauwe glazenmaker. Eerst kroop de larve op een gele lis omhoog en wat later wrong de libel zich uit de verharde larvehuid. Een spectaculaire metamorfose van creepy larve naar libel!
De poel, waar uiteraard geen vissen in rond zwemmen, huisvest ook enkele alpenwatersalamanders. Als de zon schijnt, zien we soms genieten tussen de zuurstofplanten. Water, en dat hoeft niet indrukwekkend te zijn, geeft een tuin echt een eco-boost. Als je er ergens plek voor hebt, pak de schup (pade) en begin er aan. Effen zweten voor levenslang plezier.
Defintief is het nog niet maar we hebben ons aangemeld bij de voorinschrijving van de ecotuindagen van volgend jaar. In 2025 gaan deze door tijdens het pinksterweekend, dat betekent 3 dagen. Zo hebben we weeral iets fijns om naar uit te kijken.
Vorig weekend mochten we 240 enthousiaste bezoekers ontvangen. De commentaren waren zeer lovend. Dank daarvoor.
Het is zover. Snel dat dat gekomen is! Het ecotuinenweekend van VELT vzw start zo meteen. Wij, in Tessenderlo, staan klaar om alle mensen goed te ontvangen. Aan het weer kunnen we niks veranderen maar de sfeer zal er sowieso in zitten. Zonet nog eens een rondje gedaan door de tuin en alles ziet er goed uit, wat minder bloemen dan gehoopt, maar je hoort ons niet klagen.
't Zou tof zijn jou te mogen verwelkomen. Kennen we mekaar nog niet, stel je gerust voor. Bloemenmensen zijn toffe mensen en dat zal voor jou niet anders zijn.
Zaterdag en zondag - van 10.00 uur tot 18.00 uur.
"De Tuin van Muggenbeet" - Siertuin - 31 are.
Gisteren ons speelgoed-schoolbordje nog eens getuned voor gebruik tijdens de ecotuindagen. Komt op onze inrit te staan. Vandaag ook nog de VELT-vlagjes ophangen. De ecotuindag in onze buurgemeente Beringen gaat NIET door: het terrein blijkt ontoegankelijk te zijn wegens te moerassig. Hier in Looi op dat vlak geen probleem. Onze Kempische zandgrond is met dit weer een grote zegen.
Gisteren in de bosrand een heel veld hosta (toch wat er van overschiet) uit de grond gelicht en in een grote zinken teil geplant. Het veldje nieuwe bewoners gegeven met blauwe Geranium wallichianum 'Bloom Me Away' (Geranium blijft hier slakkenvrij) en drie smeerwortels. Tijdens mijn werkzaamheden genoot ik van de vele bezoekers die in de bloemen van het vingerhoedskruid kruipen. Het gezang van de zwartkop was een aardig extraatje.
Het ziet er naar uit dat Hosta hier een potplant gaat worden.
Nog een weekje.... en dan ontvangen we je graag in onze open tuin. We zijn er klaar voor, alleen de zon en wat deugddoende warmte missen we nog. Weet dat we frisdranken altijd kunnen switchen naar warme choco.
Meer info op de VELT-pagina.
Mooie bloemen die je noch geplant noch gezaaid hebt maar zomaar kwamen overwaaien, dat zijn extra cadeaus die een tuinier mag verwachten. Geniet ervan en gun ze een plekje. Deze campanula maakt deel uit van een groepje en groeit tussen de spleten van betonklinkers. Straf gedaan van de bloemen.
De staalblauwe spinselbladwesp (Acantholyda erythrocephala) zojuist aangetroffen, vroeg in de morgen. Alweer een zeldzaam beestje, vorig jaar en dit jaar samen zo'n 20 stuks van waargenomen in België. De wesp zat onder een blad van een Helenium maar zijn rood kopje trok mijn aandacht. Heel blij mee.
Even paniek hier, maar het is intussen 'opgelost'. We hadden een zeer oude blauwe (roze) regen die via een houten verankering, een antennepyloon en een stevige kabel over ons terras aan de zwemvijver groeide. Eergisteren morgen lag heel de constructie met plant en al IN de vijver.
Oud beeld met achter de vijver de roze regen
Er zat niet anders op dan alles af te breken en de zone van nul af aan her in te richten. Zojuist zijn de werken afgerond, anderhalve week voor de open tuin. Oef. Een pindakaasboom wordt nu omgeven door Acanthus, Salvia "Mainacht", 1 Lavandula dendata en een nieuwe pot met oranje Oenothera versicolor. Dit is zowat het beeld, het jongste stuk van de tuin.
Wel heel serieus wennen!
Een zwerm erg kleine motjes rond en in de klimop tegen de gevel. Nooit gezien daarom gefotografeerd. Blijkt de klimopbladroller te zijn, "Zeldzaam" volgens waarnemingen.be. Meeste waarnemingen zijn één individu, wij tellen er een 40-tal. Vreemd.
Paarse morgensterren: sterren in de morgen en 's middags weer dicht tot de morgen erop. Fascinerend. Zo jammer dat ze maar tweejarig zijn. Spontane zaailingen heb ik nog nooit gehad. Dus, af en toe koop ik een paar nieuwe.
Zie je die kleine roze bloempjes? Enkele jaren geleden verschenen ze plots in onze tuin. Momenteel worden de plantjes gekoesterd want het blijkt de glanzige ooievaarsbek te zijn, een "zeldzame" soort. Ze zaaien zich gelukkig een beetje voort, niet zo sterk als robertskruid, maar ze vermeerderen zichzelf toch. Het moet niet altijd uit de winkel komen, de natuur schenkt af en toe een mooi cadeau.
Zittend op een bank, gisterenavond. Nog niet te zien maar veel belovend: de Stewartia pseudocamellia (links) staat vol bloemknoppen. Ook veel blauwe en rode waterjuffers. Op de achtergrond brengt de zanglijster haar lied ten berde.
Dit voorjaar heel wat meikevers zien vliegen. Ook heel wat doden gevonden. Dit vrouwtje zat er ergens tussenin. Het blijven toch indrukwekkende schepsels, dat ze met zo'n formaat kunnen opstijgen. De gekste vondst was een copulerend paartje waarvan het mannetje dood was en het vrouwtje nog leefde.
Momenteel zit er weer een groepje in de tuin. De mannetjes hebben ongelooflijk lange antennes: de geelbandlangsprietmotten. Een tijdje geleden zater er veel smaragdlangsprietmotten.
Hier op Cornus kousa
Sommige kardinaalsmutsen hangen deze dagen weer vol met spinsels vol met rupsen. Het zijn de rupsen van de kardinaalsmutsstippelmotten. Ze vreten de boom helemaal kaal, niet fraai, maar voor de struiken kan het geen kwaad want de bladeren komen er later op het jaar terug op. Als de rupsen groot genoeg zijn, laten ze zich aan een draadje zakken tot op de grond waar ze hun leven verderzetten.
Ik ben nu toch al 61 jaar jong/oud maar deze grote blinkende metallic kever heb ik nog nooit gezien. Dus een foto van gemaakt, ingevoerd op waarnemingen.be en geleerd dat het een "gedeukte gouden tor" is. De larven ervan leven in een mierennest.
Vandaag nog eens iets speciaals gevonden in de tuin, iets "zeldzaam". Wat België betreft: vorig jaar nul van waargenomen, in heel 2022 2 exemplaren en dit jaar (laatste 12 maanden) nog maar 2 met zekerheid. Eentje hiervan zojuist in Tessenderlo. Een Macrophya teutona (bladwespsoort) op Euphorbia polychroma (kleurige wolfsmelk). Een zekere blijdschap is me nu niet vreemd.
Deze mistige morgen, in de vroege uurtjes, nog een stuk opnieuw aangeplant. De 5 vlinderstruiken (Nanho Blue) van vorig jaar waren zo goed als dood. Deze eerst ergens anders een nieuwe kans gegeven -weggooien doe ik niet snel- en dan een flink uit de kluiten gewassen Cornus kousa geplant en een groep bloeiende Viburnum plicatum 'Pink Beauty'. Zo'n opentuinenweekend stimuleert je echt wel om wat harder te 'werken' dan gewoonlijk.