Terug uit Palestina

Jerusalem, Rotskoepel op de Tempelberg

De twee oudste dochters zijn terug uit Palestina. Samen met een groep Limburgse jongeren zijn ze er 2020 jonge olijfbomen gaan planten. Olijfbomen staan symbool voor vrede en hoop. De aanplant kadert in de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties. Palestina heeft zich geëngageerd om met de internationale gemeenschap mee te strijden tegen de klimaatverandering.

Deze trip naar Palestina bood onze dochters ook de unieke gelegenheid om enkele historische plekken te bezoeken. Ik hoor dat ze ook heel veel interessante mensen hebben ontmoet en gevoetbald hebben met Palestijnse jongeren. Ze hebben er ongetwijfeld heel veel van opgestoken maar zitten vandaag alweer 'braafjes' op de schoolbanken.

smurrie

Tessenderlo, 7.00 uur a.m.

kerstrozen in de krokusvakantie

Net voor de zoveelste regenbui heb ik enkele kerstrozen gefotografeerd die her en der in onze tuin te vinden zijn. Er staan ook heel wat zaailingen in de borders. De meeste kerstrozen zijn enkelvoudige Helleborus orientalis - op de 'Double Ellen' na - maar er zitten ook enkele bijzonderheden tussen. De laatste foto is zo een Helleborus multifidis ssp. Hercegovinus en de gelige kerstroos is de bekende Helleborus x hybridus 'Yellow Spotted'. Het stinkend nieskruid (Helleborus foetidus) is nu pas uit de grond aan het kruipen en daar heb ik geen foto van. De heel zwarte H. orientalis 'Black' houden we al een vijftal jaren in een grote pot en hij bloeit elk jaar rijkelijk. Ik ben er fan van.

behangersbij

Neen, de behangersbijen zijn nog niet aan het vliegen. De bijgaande foto dateert van de voorbije zomer, toen de campanula's in bloei stonden. Maar het was gisteren dat er een bericht in mijn mailbox terechtkwam van de bijendeskundige van natuurpunt. Hij bevestigde dat het beest op de foto een behangersbij was.

Ik denk dat het om de grote bladsnijder gaat. Hiervan is geweten dat hij stuifmeel verzamelt in Campanula. De grote bladsnijder is ook de meest voorkomende behangersbij in onze contreien. De term "behangersbij" is een logische keuze want deze bij behangt de buitenwand van zijn kokervormig nest met blaadjes. Ook de cellen worden van mekaar gescheiden door kleine ronde stukjes van een blad. Wie rozen in zijn tuin staan heeft, zal zo'n ronde hap in de bladeren al wel eens gezien hebben.

Plezant is dat ik het lijstje van beestjes in de tuin nu weer kan aanvullen.

familiefoto

9 februari 2020, familiefeest .

vlnr: zoon Jo (23), Kristien (56), moeder (82), Ludo (57), Heleen (19), Loes (24), vader (82) en Sara (21)

... en als alles wat wil meezitten, vieren we dit jaar de diamanten bruiloft van mijn ouders.

Dennis

Het was storm Dennis die hier 2 lijsterbessen doormidden deed knakken. Geen echte verrassing want de aanwezigheid van de gele trilzwam wees erop dat ze vochten om te overleven. Deze natuurlijke opruiming zou het vermelden niet waard zijn, ware het niet dat 1 lijsterbes de klimboom was van onze intussen indrukwekkende witte Wisteria (blauwe regen). Alles lag op de grond. Ik heb nog geprobeerd om er iets nieuws van te maken maar het was onbegonnen werk. Met een drastische snoei heb ik de klimplant kunnen behouden maar hij moet nu wel van voor af aan opnieuw beginnen. Het gapende gat heb ik meteen opgevuld met de aanplant van een kriek, de Rheinische Schattenmorelle.

Momenteel zit ik met een berg hout dat verwerkt dient te worden. Er waren de stormen maar ook de overijverige 'boer' en de letterzetter zorgden voor extra werk. Een van de klussen die ik met al dat hout aan het uitvoeren ben, is het herstellen van onze ecoduct. Met de tijd rotten al die rolletjes boomstam en moeten ze worden aangevuld. Ook de takkenwallen in de tuin ga ik verder opbouwen. Ze breken de wind, zorgen voor wat extra privacy en de winterkoning bouwt er graag zijn nest in. Ik zag ook dat de kastanje omheining rond de zwemvijver hier en daar een rotte paal heeft (na 12 jaar dienst). Deze moeten vervangen worden. 

Bezigheden genoeg voor deze krokusvakantie. Als de zon nu nog voor wat lentekriebels wil zorgen dan ga ik er misschien nog goesting in krijgen.

ingeblikt

Eerder blogde ik dat ons laatste konijn een natuurlijke dood stierf. Vandaag brak ik de klinkervloer van het hok op evenals de betonnen borduren. De vrijgekomen ruimte werd met pluimhortensia's aangeplant, onder meer met 'Wim's Red', 'Phantom' en 'Mega Mindy'. Na de arbeid deden we een ronde door de tuin want er valt elke dag wel wat nieuws te zien. Zo verscheen hier de eerste aardhommel. De ene krokus na de andere werd bezocht.

De bovenstaande collage werd eveneens vandaag ingeblikt. De kerstrozen, toverhazelaars en sneeuwklokjes liet ik eens links liggen. Op de foto (linksboven met klok mee) zie je: Chaenomeles, bloemen van de gele kornoelje, bottels van een nieuwe roos (Rosa 'Bee Gold'), zaadverliezende zonnehoed, krokus en tenslotte de welriekende Lonicera fragrantissima.