Voor de vernieuwde inkom
Het was van februari 2013 geleden dat we het Africamuseum in Tervuren bezochten. Toen werd de sluiting voor werkzaamheden aangekondigd, intussen is de vernieuwing helemaal achter de rug. Veel volk was er niet, daarvoor was het misschien te koud ofwel zit die hele Coronatoestand er voor iets tussen. Musea zijn evenwel terug open, wel gelden er een aantal nieuwe regels zoals je tickets online kopen, de trappen altijd rechts nemen, anderhalve meter afstand respecteren en een maximum aantal bezoekers per zaal. De bar was dicht, een warme koffie was nochtans erg welkom.
Het Belgische Africamuseum heeft alles te maken met koning Leopold II die in de Wereldtentoonstelling te Brussel (1897) het moment bij uitstek zag om eens te pochen met zijn vermogen en kolonie in Africa. Terwijl de eigenlijke tentoonstelling plaatsvond aan het Jubelpark, werd het koninklijk domein in Tervuren het uithangbord voor de koloniale tentoonstelling. Sindsdien is de tentoonstelling een permanent gegeven. Zoals geweten is, is met de grondige vernieuwing van de infrastructuur ook de koloniale visie op Africa en haar inwoners van het museum gereviseerd. Zo zie je op de foto hierboven dat de grote bronzen beelden met een doek zijn afgeschermd. Ook de buste van Leopold II is verwijderd.
Oud en nieuw op het binnenplein
Een infobord beschrijft het zo: "...Alle beelden geven een koloniale visie weer. Belgen worden gepresenteerd als weldoeners en beschavers, alsof ze in Congo geen wandaden pleegden en alsof er daarvoor geen beschaving bestond. Afrikanen worden kleiner voorgesteld dan Europeanen of gereduceerd tot de activiteiten die ze uitoefenen. Afrikaanse vrouwen worden geseksualiseerd. Een ... slavenhandelaar vertrappelt een Congolees die zijn vrouw probeert te beschermen."
Laten we maar gerust aannemen dat de koning en zijn gevolg ernstige misdaden pleegden en dat het ongepast is om deze figuren als helden te presenteren.
De olifant blijft indrukwekkend
Probeer toch van het museum te genieten want er zijn wondermooie dingen te zien. Ik geef graag toe dat ik zelf vooral geïnteresseerd was in de nieuwbouw en het marmerwerk van het paleis (vloer en wanden) maar er is veel meer: de vlinder- en mineralenverzameling, de maskers, de muziekinstrumenten, de opgezette dieren waarvan de olifant en de giraf werkelijk imposant zijn, de houten prauw -uit één boom gehakt!- waarvan de lengte goed tot zijn recht komt in de ondergrondse verbinding tussen het oude en nieuwe gebouw, de muurschilderingen en zo meer. Zeker een aanrader om er eens te passeren. De kalmte biedt je een zee van ruimte en stilte.
Uit de collectie
