magnolia grandiflora

 

Het huis van mijn schoonouders werd verkocht. Vermits mijn schoonvader een groot plantenliefhebber en een kleinschalig tuinaanlegger was, had hij heel wat - zeker voor die tijd - unieke planten op zijn geleeg staan. Eén daarvan was een flinke Magnolia grandiflora. Hij was toen al zo'n 3 meter hoog en de grote vraag was 'kunnen we deze nog verplaatsen naar ons eigen huis?'. We hebben de gok gewaagd: met zorg uitgegraven, vervoerd met een kleine vrachtwagen, een groot plantgat en de groenblijvende Magnolia sloeg aan en is nu een van onze mooiste bomen.

 

Tot ons groot jolijt staat deze Magnolia dit jaar terug mooi in de bloemen na enkele jaren daar geen zin in gehad te hebben. Mogelijks heeft het te maken met de sterfte van enkele sparren vlakbij (droogte en letterzetter!) waardoor er meer licht in het bos is. De reuzebloemen staan wel hoog waardoor er een trapladder aan te pas kwam om enkele foto's te nemen. Je moet er natuurlijk  iets voor over hebben. Ik las dat de bouw van de magnoliabloemen nog dateren uit de oertijd, toen de bestuiving nog door kevers geschiedde. Dat maakt het allemaal nog wat interessanter.

 

De magnoliafamilie is heel uitgebreid. De nieuwe variëteiten (zaaiselecties) zijn niet meer bij te houden. Naar mijn smaak zitten er ook enkele 'monsters' tussen die de natuur nooit zelf op de aarde zou loslaten. De tuincentra zien er wel brood in want ik zie ze regelmatig in de verkoop staan. Ieder zijn goesting maar die Frankensteincreaties laat ik aan mij voorbijgaan. Gelukkig wordt ook de Magnolia grandiflora tegenwoordig zeer ruim aangeboden. Deze soort komt van nature voor en doet het in ons klimaat prima. Ik ben er zeer tevreden over. Een mooier aandenken aan mijn 'groene' schoonvader kan ik me niet meteen inbeelden.

blijft imposant

 

Af en toe landt er een koninginnenpage in de tuin. Gisteren had ik die eer opnieuw in de vlindertuin. Alhoewel ik de majestueuze vlinder al vaak heb gezien, overvalt de koninginnenpage me telkens opnieuw met zijn imposante omvang en uitzonderlijke schoonheid. Wat een beest is me dat!

Hij landde op een van de vlinderstruiken en liet zich behoorlijk benaderen. Hij vloog soms wel op als ik te kort bij kwam met mijn kodak maar landde vervolgens gewoon op een andere vlinderstruik. Na enkele goede foto's liet ik hem gerust, ik word zelf ook niet graag gestoord als ik aan het eten ben. Wat mij betreft is de koninginnenpage mooier dan de koningspage.

 

bezoekers

 

 De kolibrievlinder is met voorsprong de aandachtstrekker van het moment evenals de koninginnenpage die af en toe landt op een vlinderstruik. Het aantal dagpauwogen lijkt zich te normaliseren, maar er is zoveel meer dat zich in de natuur/tuin afspeelt en dan krijgen we nog maar een fractie met eigen ogen te zien. Een deel van de recente waarnemingen zie je hierboven. Voor wie het nodig heeft, vind je hieronder wat summiere uitleg.

1. We hebben er op gewacht en ze zijn terug, de oranje zandoogjes.

2. Een tronkenbijtje vol met stuifmeel van de alant.

3. De grote rupsendoder, vaak te vinden op Veronicastrum.

4. Terug van enkele jaren weggeweest, het koevinkje.

5. De grote snuittordoder op kruisdistel.

6. Een boomblauwtje, hier met afstand het meest voorkomende blauwtje.

De stadsreus, onze grootste zweefvlieg

Ook veel aanwezig is deze koekoekshommel

Citroenvlinder (mannetje) op alant.

Landkaartje in tijden van Google Maps

nieuwe potten

 

De aanschaf van weerbestendige potten is een investering voor het leven. Zo troost ik mij als ik geconfronteerd word met het kassaticket voor de aanschaf van drie potten en twee grote floxen (vlambloemen). Maar ja, ik rook niet, ik drink niet, ik ga niet op vakantie, mijn geld mag ergens naar toe gaan.

De nieuwe potten hebben een doel. Het voorste raam komt heel diep zodat we vanuit onze zetels een 'panoramisch' zicht hebben op de voortuin. De roze vlambloemen geven nog wat extra kleur aan dit zicht. Andersom werkt het ook, de inkijk van buitenuit op ons salon vermindert waardoor we ietwat meer privacy hebben.

Nieuwe buitenpotten met floxen om het zicht van binnenuit te verfraaien.

De lichtroze kleur van de uitgekozen vlambloemen past prima bij de vlinderstruik en de paarse versie van de trompetboom (Catalpa x erubescens 'Purpurea') die er vlakbij staan. Mooi aan deze variëteit is dat ook de gesloten bloemen en de bladeren schoon bordeaux geschakeerd zijn.  

behangersbij op alant

 

 

Op de dagpauwogen na is het nog geen drukte wat de vliegende insecten betreft. Niet dat er niets te beleven valt, zo landde er een koninginnenpage in de vlinderstruiken, een landkaartje op de Veronicastrum en citroenvlinders in de grote kattenstaart. Ook de indrukwekkende stadsreus was vandaag present. Eén beestje viel me vandaag op: de behangersbijen in de Helenium en de Inula aan de kapel. Vermoedelijk is het de tuinbladsnijder. Koddig is dat het achterlijf af en toe in de hoogte wordt gehouden en dat de buiken vol hangen met geel stuifmeel. De bladsnijdervrouwtjes verzamelen namelijk hun stuifmeel op de buikschuier.

 Het koevinkje is ook terug na enkele jaren afwezigheid. Waarom deze vlinder is weggebleven, is me een raadsel. Weldra zal het aantal soorten flink toenemen want de Canadese guldenroede komt in bloei. Door velen verguisd maar de beestjes zijn er zot van.

fotoplezier

 

Die kolibrievlinder blijft me (foto-)plezier bezorgen.

 

Eens je zijn vlieggedrag doorhebt, kan je je klaarhouden.

Voila, ik heb me weeral geamuseerd.

kolibrievlinder

 

Naast de glasvleugelpijlstaart verschijnt hier ook meer en meer de kolibrievlinder. Deze avond, rond 20.15 uur, dook hij weer op aan het venster. Het was mijn jongste dochter die hem het eerst in de gaten kreeg en mij verwittigde. Ik vond hem al foeragerend in de vlinderstruik waar hij met zijn roltong energierijke nectar dronk. Net als een kolibrie blijft hij al fladderend voor de bloemen hangen. Leuk om hem bezig te zien. Met opnames van 1/4000 van een seconde kon ik zijn vleugelslag bevriezen maar had ik wat licht tekort om heel scherpe foto's te krijgen. Maar 't kan nog door de beugel. Volgende keer beter. 

natuurdocumentaire live

 

Buiten

Bij een van de vele veranderingen in de voortuin kapte ik een struweel sneeuwbessen weg om vanuit het huis zicht te krijgen op de voortuin. Op de vrijgekomen ruimte plantte ik vlakbij het raam een vlinderstruik, met name de Buddleja 'Lochinch'. Deze cultivar is ontstaan uit een kruising van Buddleja davidii met Buddleja fallowiana en de vlinders, bijen en zweefvliegen zijn gek op de nectar ervan. Het is op deze vlinderstruik dat het momenteel krioelt van de dagpauwogen. Zodra de zon schijnt, zijn ze van de partij. 

Deze kleine ingreep in de voortuin heeft al tot veel kijkplezier geleid, zowel buiten als van binnenuit. Zittend in de zetel (of liggend) krijg ik zo vanop de eerste rij een live natuurdocumentaire voorgeschoteld. Terwijl ik deze tekst typ, landt er een koninginnenpage, de eerste van deze zomer. 't Is dat ik zot ben van de Tour de France, anders zou de TV voor mij niet moeten opstaan.

Binnenzicht

Dagpauwogen overal

 

Als er één iets is dat momenteel de show steelt, dan zijn dit wel de dagpauwogen. Momenteel vliegen er hier zo'n twintig rond en je vindt ze overal: op de vlinderstruiken, op de kruisdistels, gewoon al zonnend op een warme steen of op het jakobskruiskruid. Het is een algemene dagvlinder waardoor men nog te weinig stilstaat bij de prachtige vleugels die hij toch wel heeft. Zeker de jonge exemplaren zien er fantastisch uit. Het lila in de pauwenogen past perfect bij de paarse vlinderstruiken en kruisdistels (Eryngium x zabelii).

Nog een mooi beestje is de kolibrievlinder. Hij is al een paar keer verschenen maar een foto maken is nog niet gelukt. Dit is nog een uitdaging voor de komende dagen.

 In de kruisdistels vond ik ook deze grote snuittordoder, soms de gewone knoopwesp genoemd. Hij behoort tot de familie van de graafwespen. Ik vond hem behoorlijk indrukwekkend. Benieuwd wat deze vakantie nog allemaal tevoorschijn komt.