In mijn vrijgezellenleven ging ik met kameraden soms op stap in de oudste stad van België, Tongeren zoals je weet. We gingen altijd naar dezelfde bruine kroeg, vlakbij het station en één of andere Wal maar de naam is me met de jaren ontglipt. Ik geloof niet dat de kroeg nog bestaat.
In de omgeving van dit charmante café vindt al geruime tijd iedere zondag de gekende rommel-en antiekbeurs plaats. Niet zo verwonderlijk want 'rommelmarkt' was zowat ook mijn inschatting van het lokale vrije-dameslegioen dat onze kroeg frequenteerde. Wisten wij toen veel dat al de schoontjes met hun gat wiebelden in dancing Real. En zelfs als we het hadden geweten, een discotheek was voor mij in die tijd zoiets als hoogverraad. Rock rules.
Maar één meisje sprong er torenhoog bovenuit. Het was het pronkstuk van heel 'de markt'. Een elfje tussen madammen met giftige appels. Telkenmale als wij er kwamen binnengevallen, zat ze daar, vlakbij de toiletten. We kenden mekaar enkel van de vele oogcontacten die opmerkelijk lang duurden en bij haar iets schitterends hadden. Ze had ook een lief moedervlekje op haar linkerwang.
Maar er was alweer het eeuwige probleem, ook bij haar hing er reeds een sloeber rond haar nek. Hij kuste haar zelfs. Op en in de mond. Als hij weer eens hevig bezig was, gebeurde het dat ze naar me keek alsof ze wou zeggen 'sorry maat, dit is historisch zo gegroeid'.
Ik nam er vrede mee. Maar op een dag ging ik naar een fuif in Leuven en wie zie ik daar? Neen niet het moedervlekje uit Tongeren maar wel haar tongende pummel. Haar overspelige sloeber. Jawel, volop prutsend en lekkend aan een andere meid. Het was me al snel duidelijk dat hij dat schoontje had voor in het weekend en er minstens eentje had voor zijn dagen in hoge nood te Leuven.
Ik heb het nooit verklapt tegen het meisje aan de toiletten. Ik had het kunnen doen, puur uit opportunisme maar deed het niet. Ik wist dat ze door dit nieuws uit eerste hand verschrikkelijk verdrietig en boos zou worden. Geraakt tot in haar ziel. Dit had ze niet verdiend. Maar was mijn zwijgen verstandig of was het laf? Ik ben er nog steeds niet uit. Zou ze gelukkig zijn? Of is diep gekwetst zijn het lot van alle mooie meiden?
is de gedachte nooit bij je opgekomen dat zij er ook ene kan gehad hebben voor het weekend en één voor de week?
BeantwoordenVerwijderenHad het haar toch gezegd!!!!!!! je zou haar meer leed bespaard hebben dan je zou kunnen denken... een vracht die ze wel 20 jaar heeft meegesleept... had je maar... ze heeft het mij verteld.
BeantwoordenVerwijderenHerinneringen aan mijn vrijdagavonden zitten vol gaten en hiaten. Vrijdagavond pleeg ik nogal eens een hoegie te veel te drinken. Don’t blame me, die andere tooghangers voelen blijkbaar veel medelijden met mijn wezen en blijven dus maar trakteren. Meer moet je er niet achter zoeken.
BeantwoordenVerwijderenZaterdagmorgen durft alzo nogal eens hallucinant uitvallen: voel me dan bijzonder verwant met de ervaringen van mijn dorpsbard die zong over een houten kop en veel dat nog moeilijk is te gebruiken. Even scrupuleus als Jan, Ivan en Floyd zoek ik vervolgens routineus mijn heil in de huiselijke apotheek en met een perdolanneke in het lijf ben ik een halfuur later weer de ideale schoonzoon. En op zaterdagavond ben ik doorgaans weer helemaal in supervorm, iets wat mijn eega, graag is nog maar de vraag, zal onderschrijven.
Maar niet vandaag. Ik zit, laat op deze avond, nog steeds te kampen met hardnekkige hallucinaties. Zo fantaseer ik momenteel dat ik daarstraks op deze blog een vergeeld krantenartikel kon lezen over de traumatische ervaring van een brave simpele knul op een camping in Blankenberge. Wat dat gastje daar heeft doorstaan, men zou er vandaag meteen een stille mars voor houden. Was zo aangeroerd door dit onthutsend verhaal, dat ik het pakkend krantenrelaas voor het slapengaan nog eens wou doornemen, de tranen stonden me vooraf al in de ogen. Maar ... het bewuste pdf-artikel is zoek, compleet verzwolgen en van de aardbol verdwenen. Ik begin zowaar aan de dag te twijfelen: het is toch niet vrijdagavond?
Exaltaties, ge wordt er zot van mijnheer.
Maar waarom staat dan in mijn geschiedenismap met een ferm streep eronder: blankenberge.pdf?
ik heb geoordeeld dat het beter was het na publicatie ook meteen weer weg te doen omdat niet iedereen (en ik heb er alle begrip voor) het verschil kan of wil maken tussen fantasie/fictie en wat écht is. Het is niet de bedoeling om ruzies te creëren met mijn blog, vandaar. Maar ik had wel verwacht dat iedereen door had dat de door mij gecreëerde verhaallijnen (spanningsveld man-vrouw) grotendeels uit de lucht gegrepen waren.
BeantwoordenVerwijderen@1930etcetera: iedereen die mij op eed verklaart dat hij het verschil kent tussen romanstijl en non-fictie en hiermede te kennen geeft te weten dat ook 'het krantenartikel' een eigen product is van muggenbeet (wat toch evident is) kan een exemplaartje krijgen via mail.
BeantwoordenVerwijderen@maxentia: zouden de meisjes 25 jaar geleden dat gedurfd hebben? :-)
BeantwoordenVerwijderen"moedervlekje" zit de hele tijd te zoeken naar de juiste woorden, heeft al duizend keer opnieuw geprobeerd het juiste te zeggen maar vindt de woorden niet.
BeantwoordenVerwijderenmoedervlekje heeft de juiste woorden gevonden... zij was een kieken en hij was een ezel... en die bedrieger die haar zoende was gewoon een rotzak!
BeantwoordenVerwijderen