weirdo seks

Op de grond rolde iets rond. Het bewoog en het kwam niet door de wind. Met het blote oog kon ik er niks van maken. Een eerste foto maakte duidelijk dat het om zeer kleine motten ging. Pas na een tweede fotosessie -hierbij gebruikmakend van mijn betere toestel en een tijdelijke vangst in een glas- werd het mysterie onthuld: een parende schorsvaandeldrager, een 'zeldzaam' beestje. Het wordt nog gekker, want een betere bestudering van de foto's bracht aan het licht dat de schorsvaandeldrager (boven) paart met een esperiamot (onder). Beide zijn lid van de familie van de sikkelmotten maar ze behoren wel tot een andere genus. Zoals een paard met een ezel om het verstaanbaar uit te drukken. Een zeldzaam beestje vinden dat tegelijk weirdo seks heeft, hoe vaak gebeurt dat in een mensenleven? 

Deze waarneming werd intussen bevestigd op waarnemingen.be

ongewone krabspin

De spin zag me afkomen en kroop dan maar snel naar de achterkant van het blad. Maar ik had ze gezien en wilde ze beter leren kennen. Deze wens was niet wederzijds maar dat gaat meestal zo in de relatie tussen spinnen en mij. Voor zover ik de lichaamsbouw en het gedrag snel kon inschatten, leek het me een krabspin maar de kleur was heel ongewoon.

Geen wit of gelig wit zoals we dat kennen van hun uitmuntend camouflagegedrag in bloemen maar eerder rood met een zwart-wit achterlijf. Het blijkt een boskrabspin te zijn, een nieuwe soort voor onze tuin en tot voor kort een curiosum in Vlaanderen. Tot en met 2018 werden er nooit meer dan 10 exemplaren gemeld op waarnemingen.be. Vorig jaar waren het er 33. 

Een mooie detailfoto vind je op de website van Gerheserheide. Ook hier werd de boskrabspin gevonden.

krentenbuffet

foto vanuit de keuken

7.00 uur in de vroege morgen en er is al veel leven in de tuin. Vanuit de slaapkamer hoor ik het moeizame gefladder van de houtduiven. Deze zware beesten met de witte vlek in de nek leven tegenwoordig vlakbij de deur. Ze hebben er drinken, een bad, nestgelegenheid en .... eten à volonté. Zij weten wat lekker is en zorgen ervoor dat ze zeker hun deel van de taart binnenspelen. Momenteel zijn dat de rijpe, of rijpende bessen van de krentenboompjes. De houtduiven weten ze allemaal te vinden en halen acrobatische toeren uit om er toch maar aan te kunnen. Vanuit de keuken zijn ze goed gade te slaan en dat levert mooie taferelen op. De duivenpoep zal er de komende dagen weer wat roziger uitzien.

iedereen speurneus

Blijkbaar ben ik bijlange niet de enige zonderling die de beestjes in zijn tuin beter wil leren kennen. Ik lees en hoor over nieuwe initiatieven die mensen ertoe willen aanzetten om te beginnen speuren in de eigen tuin. De biodiversiteit is er groter dan je denkt, tenminste als je de natuur ook een eerlijke kans geeft. Mijn tuinlab en Homesafari zijn 2 van die initiatieven. Interne Keuken van zaterdag (Radio 1) had het er nog over. Iedereen speurneus?

foto 1

Ook ik ontdekte weer nieuwe dingen. De vondsten van vandaag zijn:

1. pinksterbloemlangsprietmot op vingerhoedskruid

2. grote klokjesbij in Campanula persicifolia

3. zesvlekkige groefbij kruipend in Codonopsis clematidea

foto 2 - vier stuks, eentje  per klokje van dezelfde plant.

foto 3 - terwijl ik het binnenste aan het fotograferen ben, komt het bijtje een bezoek brengen.

Om de beesten nog wat meer te verwennen, plantte ik gisteren niet enkel bovenstaande Codonopsis maar ook nog enkele planten geel duizendblad ('Paprika') en een jonge bijenboom (Tetradium daniellii). Deze laatste moet tegelijk de nieuwe zithoek van de dames gefilterd licht geven in plaats van een gloeiende zon. Tot 14.00 uur zorgen de beuken hiervoor, daarna komen enkele te hete uren. Tenslotte: de nieuwe groep rode rozen 'Bijenweelde' die ik via Natuurpunt aanschafte, is in bloei gekomen. De kleur valt 100% mee. Het stuifmeel ligt open en bloot te grabbel.

Roos 'Bijenweelde' - 9 stuks

Pink highlights op dit moment

Als die van Temptation Island hun hoogstaande dialogen 

mogen bezoedelen met een soort van Engels, dan mag ik dat ook:

Some Pink Highlights

Linkerkant: 

Roos 'Félicité et Perpetué

Buddleja alternifolia 'Unique'

Roos 'Sweet Pretty'

Rechterkant:

vingerhoedskruid (zaailing, goed gevuld)

struikmargriet 'Summer Pink'

Vederdistel (Cirsium rivulare 'Atropurpureum')

zaailing - wild roosje

Rhododendron ponticum

... en we sluiten af met Geranium sanguineum 'Max Frei' (tevens een prachtige herfstverkleuring) en Rosa Glauca. Dit bergroosje staat hier op verschillende plaatsen en gaat mooi samen met de Erysimum 'Bowles Mauve' die me enorm verrast met zijn langdurige bloeiperiode.

het donker klaverblaadje en de fraaie schijnbok

22 mei 2020 : internationale Dag van de Biodiversiteit.

Op 1 augustus 2017 kon ik het klaverblaadje met een foto een plek geven op mijn blog. Vandaag ontmoette ik het donker klaverblaadje terwijl ik tussen de struiken foto's nam van wilde roosjes. Ook het donker klaverblaadje behoort tot de spanners (nachtvlinder). Het is een soort die algemeen voorkomt. Er zijn heel wat Vlaamse waarnemers die bezig zijn met nachtvlinders -je kan zelfs stellen dat het een hype is- en hierdoor worden er jaarlijks tussen de 2000 en 4000 exemplaren gedetermineerd. 

Ietwat minder algemeen is de fraaie schijnbok. Het is een kleine schijnboktor met verdikte 'dijen' en lange antennes. Hij zit hier al enkele dagen in de Cosmea. De glimmende groene kleur is opvallend en dat is meegenomen om er een kleurrijke foto van te maken.

de fraaie schijnbok

Tien albums

Mijn jeugdvriend Patrick Cuijpers daagde me op een sociaal medium uit voor een "muzikale challenge". Tien albums die mijn smaak in muziek sterk hebben beïnvloed: 1 titel per dag, 10 opeenvolgende dagen. Geen uitleg, geen recensies, alleen covers. Vandaag was dag 10 en zit mijn reeks erop. Hieronder zie je een collage van de door mij uitgekozen albums. Misschien herken je ze of -wie weet- zit er eentje tussen die je zelf ook zou kiezen. 

ze blijven komen

Bloedbij spec. (linksboven)

Naald-kortschildboktor (rechtsboven)

Mierenboktor (linksonder)

Cantharis obscura/paradoxa (rechtsonder)

De drie eerste vond ik op de vuurdoorn die nu in bloei staat. Daar valt momenteel heel wat te beleven. De bloesems ruiken ook aangenaam. Vlakbij staat een valse christusdoorn en ook deze staat in bloei. Het zijn hele kleine bloempjes maar de aantrekkingskracht is des te groter. Het gezoem gaat de hele dag door. Voor onze insecten zijn het twee van de allerbeste lokkers. 

Valse christusdoorn ('Sunburst') in bloei.

grijze ribbelboktor

Eén van de dochters droeg een kever op haar arm en wilde deze via Obsidentify op naam brengen. Het lukte haar niet om het insect scherp te fotograferen dus hielp ik een handje. Haar app zat er evenwel grondig naast maar mijn laptop wist me de correcte naam te geven: de grijze ribbelboktor. Een pracht van een beest en een nieuwe soort voor onze tuin.

"In Nederland zeer zeldzaam" maar de Vlaamse statistieken zien er heel anders uit. Ze wijzen erop dat dit beestje profiteert van de opwarming van de aarde en de verdroging. Dode bomen en losse schorsen zijn zijn biotoop. Die vind je in Vlaanderen tegenwoordig met de duizenden. Ook in de eigen tuin komt deze kever niets tekort want al de gerooide dennen (Pinus strobus) bleven hier liggen en mogen langzaamaan wegrotten en dit tot groot plezier van heel veel beesten. Ook de grote bonte specht zie ik er regelmatig hakken.

Wat een schatje!

lenige taferelen

Aan de vijver zie je momenteel capriolen van het hoogste niveau.

De superlenige waterjuffers halen stoten uit waarvan wij als mensen een maand op ziekenkas moeten.

Links zie je een koppeltje vuurwaterjuffers in paringswiel.

Rechts een koppeltje azuurwaterjuffers waarbij het vrouwtje (onder), vastgehouden door het mannetje, eitjes afzet op de waterplanten.

Bij beide soorten zie je een duidelijk kleurverschil tussen mannetje en vrouwtje.

Ook de pyjamawantsen zijn deze dagen 'actief' al is hier geen sprake van acrobatie.
Liefhebbers van indrukwekkende standjes komen hier niet aan hun trekken.
Niet voor niks dat ze gewoon hun pyjama aanhouden.

Op 2 planten (Smyrnium perfoliatum) vond ik 18 stuks.

terug naar 't werk

Gisteren ben ik terug naar school geweest want de afstuderende jaren hervatten de lessen. Het aantal leerlingen was beperkt waardoor de opgelegde veiligheidsmaatregelen best wel 'manageable' waren. Zelf diende ik buiten mijn eigen kantoor ook altijd een masker te dragen en voldoende afstand te houden van de collega's. Niet onoverkomelijk maar toch hopen we allemaal dat dat coronavirus snel de wereld uit is. Een vaccin alleen zal niet voldoende zijn. Het is de vreselijke mishandeling van- en respectloze omgang met de natuur en de andere planeetbewoners waaraan een einde moet gesteld worden. Een deel van de mensheid verdient het gewoon niet om hier op aarde rond te lopen. 

De afgelopen dagen waren corona en de werkhervatting prominent, nogal broeierig  aanwezig in mijn hoofd. We vulden onze familiebubbel met mijn ouders en de broer en zus van die van ons. Verzet vind ik nog steeds in de tuin waar we wat nieuwe outdoor-potten aan toevoegden en deze vulden met nieuwe planten waaronder een clematis viticella 'Noora', aster 'Sailor Boy', Echinacea pallida 'Hula Dancer' en Tricyrtis. De vondst van leuke beestjes of zeldzame minicreaturen blijft opwindend.

Foto 1: een terrasjeskommazweefvlieg - neen, ik verzin dit niet.

Foto 2: een Kniphofia met kleine vlieg.

Foto 3: een zeldzaamheid m.n. een scheefvlekplatvoetje waarvan er dit jaar in Vlaanderen nog maar 8 zijn gezien.

De blauwe waterjuffers en platbuiken zijn ook terug present en de rozen, waarin ik vorig jaar flink heb geïnvesteerd, komen tot bloei. Mijn focus bij de aanschaf van de rozen lag bij ziekteresistente, enkelvoudige en 'bijvriendelijke' soorten. We zullen eens zien of ze hun beloftes waarmaken. 

de normale fopblaaskop (zeldzaam)

De vondst van de dag is zonder enige twijfel deze normale fopblaaskop. Bij waarnemingen.be werd er de voorbije 12 maanden  in heel onze provincie slechts eentje ingegeven, de deze. Hij staat dan ook als zeldzaam beschreven. Vergis je niet, dit insect is een zweefvlieg en geen wesp. Maar hij is wel één van de allerbeste wespnabootsers. Ik vond hem op een stuk natuursteen van de veldkapel, lekker opgewarmd door de zon. De wind is momenteel verschrikkelijk koud en zo'n warme zuidgerichte plek moet de fopblaasklop erg geapprecieerd hebben.

Ook van vandaag is dit klein koolwitje. Zoals je weet, alles behalve zeldzaam. Toch wil ik even tonen hoe bijster slim zo'n vlinder is als het op camouflage aankomt. Hij zit op een bloem van een bloemkornoelje ('China Girl') met precies dezelfde teint als zijn eigen vleugels. Zelfs de hoek van de vleugelpunt benadert deze van de Cornus. Geloof me, in een struik met zo'n 200 bloemen moet je al heel goed kijken om het koolwitje te vinden.

klein koolwitje in bloemkornoelje

heel klein grut

Waarnemingen 9 en 10 mei 2020

(start linksboven - met klok mee)

Tenthredo temula (bladwesp)

Driestreepspin

Slanksprietrandwants

Gewone bloesemboktor

Agrillus cyanescens (prachtkever)

Aardbeibladwesp

moederkesdag

Vandaag is het moederkesdag. De kinderen hebben hier hun moeder in de bloemen gezet. Een van de dochters heeft het boeket zelf samengesteld en ze deed dat goed met astilbe, ridderspoor, rozen en de bloemetjes van vrouwenmantel.

Deze periode gebeurt er hier van alles: moederkesdag, de verjaardag van mijn moeder (morgen) en onze huwelijksverjaardag (ook morgen, 29 jaar 'geringd').

Deze week knipte ik trouwens de gouden ring van die van ons door. De trektang verloste haar van dat beklemmend ding dat veel te klein werd voor haar vinger. Drastisch, dat wel, maar hetgeen rest ligt daar goed, in diezelfde pot waar de mijne al jaren vertoeft.

Die van ons wierp deze week het juk van haar trouwring van zich af.

oog in oog met een reptiel

Hoeveel jaren is dat geleden dat ik nog eens oog in oog kwam te staan met een reptiel? En dat tijdens een wandeling in een natuurgebied vlakbij? Zeker 30 peins ik. Wel daarstraks was het nog eens zo ver. In Averbode bos en heide kruiste een levendbarende hagedis mijn pad. 't Was geen hele grote maar wat was ik er blij mee. Natuurlijk ging ik meteen op informatiejacht. 

Ik vond een aantal zaken waarvan ik geen flauw benul had. Zo'n hagedis kan bijvoorbeeld zwemmen, aangedreven door zijn staart. De hagedis kan zelfs een tijdje onder water blijven. Er zijn heel wat vijanden voor deze hagedis, van vogels over egels tot en met spinnen en ook kannibalisme komt voor. De levendbarende hagedis is zelfs dé belangrijkste prooi voor de adder. Straf is ook dat het mannetje een dubbele penis heeft. Zo kan hij het vrouwtje links of rechts 'benaderen'. 

levendbarende hagedis

75 jaar bevrijding

Ik draag mijn driehoek met overtuiging. 

Nooit meer fascisme.

meikever

net gelande meikever (mannetje) 

met geopende dekschilden en waaiervormige antennes 

Bij deze foto van een net gelande meikever zijn de dekschilden en antennes mooi geopend. Het mannetje heeft steeds 7 lamellen in zijn antennes en het vrouwtje 6. Deze meikever is duidelijk een mannetje. Wijd geopende antennes zou kunnen betekenen dat de meikever op zoek is naar een vrouwtje of eten. Het is via deze waaierantennes dat hij geurstoffen kan waarnemen. De meikever leeft eerst vier jaar onder de grond als engerling. Bij tuinwerkzaamheden spit ik er soms wel eens eentje boven.

knoopkruidschildwants en kardinaalsmutsstippelmot

Je hebt niet meteen dyslexie moest je enige moeite hebben om de titel van dit stukje vlot te kunnen lezen. Het klinkt allemaal ingewikkelder dan het is. Hak elk woord in tweeën en het wordt al een stuk eenvoudiger. Een knoopkruid-schildwants en een kardinaalsmuts-stippelmot. Het is eigenlijk de evidentie zelf.

Wat het tegenwoordig met die wantsen is, ik weet het niet. Alsof er iemand daarboven een doos met nieuwe beesten heeft omgekapt want er dook weer een nieuwe soort op. Op het eerste zicht een bessenschildwants maar dan toch iets anders. De gelige 'kraag' is een duidelijk verschil. 

Niks bijzonders en zeker niet nieuw -want een jaarlijks verschijnsel- zijn de spinsels en rupsen op de foto hieronder.

Zowat alle kardinaalsmutsen zijn bevolkt met deze rupsjes van de kardinaalsmutsstippelmot. Sommigen struiken komen recht uit een spookfilmdecor want er staat geen enkel groen blad meer op. Je ziet enkel nog 'spinnenwebben', van boven tot onder. Wat ik ertegen doe? Niks. Fraai is het niet maar ook hier geldt: geen vlinders zonder rupsen en zonder rupsen geen eten voor de jonge vogels. Het hoort bij de kringloop van het leven en voor de struiken is het slechts een tijdelijke kaalheid. Binnenkort komen er nieuwe bladeren aan en lijkt er niks gebeurd te zijn.

De gewone kardinaalsmuts (Euonymous europaeus) is de waardplant van de kardinaalsmutsstippelmot en daar kan je niet naast kijken.

Update foto: als de struik kaal gevreten is, kruipen de rupsen in een treintje langs een spindraad naar de grond. Dat is echt mooi om te zien.

baardiris en honingbijen

detail binnenwerk Iris germanica (baardiris)

Vandaag was er bijzonder veel gezoem in de tuin van

wilde bijen, hommeltjes maar ook honingbijen.

De bloemen die veruit het meeste succes hadden zijn van:

1. de hulst (staat nu in bloei).

2. het sporkehout (heel kleine bloemen maar insecten zijn er zot van) en

3. de blauwe regen (een wat vergeten bijenplant).

Mijn wederhelft is bezig met haar eenjarigen in te potten.

Niet zo mijn ding maar ze brengen wel extra kleur in de tuin.

Ik ben wél fan van de cosmea en uiteraard de zonnebloem.

Vorig jaar had ik rode zonnebloemen, dit jaar koos ik

opnieuw voor de gele reuzezonnebloem. 

grijze rimpelrug en glasvleugelpijlstaart

Dit zijn 2 mooie vondsten van de nog vroege dag: 

1. een zonnende grijze rimpelrug, één van onze zandbijen en nieuw voor de tuin

2. de glasvleugelpijlstaart, een dagactieve nachtvlinder. Op de foto nectar drinkend van steenraket of muurbloem. 

zwevend als een kolibrie

foto op 1/3000ste van een seconde 

roomvleklieveheersbeestjes

5 of 6 mm groot zijn deze roomvleklieveheersbeestjes. Ik vond een koppeltje in copula, al parend in verstaanbaar Nederlands. Deze soort heeft 14 stippen waarvan er 4 paar in een rij geordend zijn langs de 'middellijn'. De kleur is heel apart, noch rood, noch geel maar iets tussenin dat als 'wijnrood' wordt omschreven. Het is dankzij deze kleur dat ik vermoedde dat het een nieuwe soort voor ons tuin zou kunnen zijn. Dat bleek te kloppen. Op het menu staan luizen en vlooien. Grappig vind ik altijd dat zelfs de kleinste beestjes, zoals deze speldenkopjes, qua paargedrag toch van wanten weten. Voor hen de normaalste zaak, voor ons een microchirurgische ingreep.

Bij 'het ter perse gaan' kwam nog een nieuwe soort aanvliegen, met name de Zuidelijke schildwants (links). De kaneelglasvleugelwants (rechts) vond ik ook terug, deze keer op een wat gemakkelijkere locatie dan gisteren om hem te fotograferen. De Zuidelijke schildwants is te herkennen aan zijn witte vlek op het schild en de geel-oranje antennes waarvan enkele segmenten zwart zijn.

geblokte glasvleugelwants en kaneelglasvleugelwants

De glasvleugelwants op onrijpe zaaddoos van stinkende gouwe.

Het blijven topdagen voor de beestenspotter in mij. Vandaag vond ik een nieuwe wantsensoort voor onze tuin, met name de geblokte glasvleugelwants. Ik had eerst geen idee dat het een wants was, dat zag ik pas als ik de foto op mijn fototoestel vergrootte. Een rood kevertje, tot zover de info die mijn blote oog kon definiëren. Nog geen 8 millimeter groot.  Eens op het computerscherm zijn de kenmerken wel vrij goed te zien: de zwart-witte randen, de rode kleur, de vliezige/doorzichtige vleugels. In Engeland schrijft men dat deze wants geassocieerd wordt met sint-janskruid, in Nederland denkt men dan weer aan het robertskruid.

In ieder geval, de wantsen die je nu vindt, zijn overwinteraars. In de nazomer treft men de nieuwe exemplaren aan. Op hetzelfde moment vond ik ook nog een grote fopwesp. Heel af en toe krijg ik hem hier in de smiezen.

de grote fopwesp

... en jawel, een geluk komt nooit alleen. Seconden later vond ik een paartje 'vuurwantsen' -dacht ik- maar het zijn kaneelglasvleugelwantsen. Wie graag een quiz organiseert om de deelnemers eens te treiteren, heeft hier alvast 3 mogelijke beeldvragen voorgeschoteld gekregen.

kaneelglasvleugelwantsen in actie

houtlangpootmug

Een nieuwe soort voor onze tuin: de houtlangpootmug (Tanyptera atrata). Daar zijn we niet rouwig om. Ik zag het vrouwtje net op het moment dat ze in oude stukken inheemse vogelkers (Prunus padus) eitjes aan het leggen was. Het beest heeft geweldige oranje poten en die legboor lijkt -opgelet, ik ga nu overdrijven- wel op het begin van een betonpomp. De houtlangpootmug staat als algemeen geboekt maar wordt toch weinig gezien in Vlaanderen. Vorig jaar zijn er 38 exemplaren aangemeld, dit jaar nog maar 4. De statistische piek ligt duidelijk rond begin mei. Je ziet alweer dat het altijd leerrijk is om stukken hout te laten rotten in de tuin. Er gebeurt daar van alles.

Madame de houtlangpootmug heeft geweten dat het vandaag de Dag van de Arbeid is.
Ze legt ijverig haar eitjes in een houtspleet.