Terugblik

 Bij het surfen op het internet kwam ik terecht op een artikel van VTWONEN. Zo'n 10 jaar geleden bombardeerden ze Muggenbeet tot Blog van de Maand.

Muggenbeet

In 2014 vierde de Vlaamse Ludo Rutten alweer het tienjarig bestaan van zijn blog Muggenbeet. Ludo: “Het cadeau dat ik voor mezelf kocht was een Aesculus x neglecta ‘Autumn Fire’. Inmiddels ben ik goed thuis in de plantennamen, dat was 10 jaar geleden nog wel anders. Ik was nooit van plan om over tuinieren te gaan bloggen. Pas gaandeweg groeiden de tuin en natuur uit tot mijn grote passies en zo veranderden ook de onderwerpen op mijn blog.” Ludo’s doel was vooral om een visueel aantrekkelijk blog te creëren. “De voorbije tien jaren probeerde ik alsmaar verbeteringen aan te brengen. Kort geleden koos ik ervoor om de klemtoon te leggen op de foto’s. Daardoor is natuurfotografie een nieuwe hobby geworden. Door te bloggen is ook mijn kennis over planten en dieren enorm gegroeid. Je doet veel research, koopt determinatiegidsen en ontdekt opeens zaken waar je vroeger geen oog voor had.”

De liefde voor dieren en de natuur heeft er altijd wel in gezeten bij Ludo. Toch ging de wereld van tuinaanleg en planten pas echt voor hem open na de kennismaking met zijn schoonvader. Ludo: “Hij was gespecialiseerd in bijzondere coniferen en zag liever krom gevormde bomen dan kaarsrechte. Dankzij hem kreeg onze tuin bij de start meteen een prachtige, ongeveer tien jaar oude groene boord met onder meer beuk, hulst, Japanse witte den (Pinus parviflora), taxus en hazelnoten. Een mooiere start konden we niet krijgen.” Binnen dit groene struweel was eerst een groot groen grasveld. Veel zon, maar weinig biodiversiteit. Ludo: “Vandaag schiet er nauwelijks iets van over want –op enkele paadjes na— is alles vol geplant. Beetje bij beetje verandert het in een bostuin.”

Af en toe stelt Ludo zijn tuin open voor publiek, alhoewel in feite iedereen altijd welkom is. Aan de reacties van mensen hoort hij dat natuur- en plantenliefhebbers zich meteen thuis voelen: “Onze tuin komt in niets overeen met de meeste tuinen die in tijdschriften verschijnen. Te vaak wordt hier de spontane natuur geweerd, is de rechte lijn de norm en zwijgt men over de arbeidsintensiteit. De mening van de mensen is zeker interessant maar voor mij is de aanwezigheid van vogels, vlinders en kevers een betere graadmeter in hoeverre ik in mijn opzet geslaagd ben om een natuurrijke tuin te creëren.

Typisch aan Ludo’s tuin is dat hij nooit klaar is: “Elk jaar worden er planten toegevoegd of verplaatst. Heel af en toe verwijder ik ook een boom of struik. Omdat onze eigen smaak evolueert of het eikeltje dat je in de grond stopte plots een te grote boom geworden is die te veel licht ontneemt. Maar dat maakt het allemaal plezant. Misschien is dit ook wel mijn belangrijkste tip: creëer je eigen ‘paradijs’ en doe het geleidelijk aan, want dat geeft jarenlang tuin- en plantenjachtplezier. Bovendien is je tuin dan ook echt iets van jezelf. Groene vingers is een groeiproces. Laat de natuur je belangrijkste inspiratiebron zijn maar bezoek zeker ook arboreta, kwekerijen en andere tuinen van liefhebbers. Je leert altijd bij.”