15 februari 2005

Kyoto.

Morgen treedt het Kyotoverdrag in werking. Het zal dan precies 90 dagen geleden zijn dat Rusland het verdrag heeft geratificeerd. Met de ondertekening door Rusland werd voldaan aan de opgenomen voorwaarde dat tenminste 55 landen, die samen minimaal 55 procent van de uitstoot van broeikasgassen veroorzaken, het verdag moeten bekrachtigd hebben.

Gaan we nu victorie kraaien? Neen, het verdrag is volstrekt onvoldoende. De gemiddelde doelstelling per land is een afname van 5 procent CO2-uitstoot ten opzichte van 1990, voor België is 7,5 % opgelegd. Dit terwijl het IPCC (het Intergovernmental Panel on Climate Change, een onderzoeksteam van wetenschappers uit de hele wereld in opdracht van de Verenigde Naties) heeft vastgesteld dat de geïndustrialiseerde wereld 80 procent zou moeten verminderen in 2050. Het is dan ook hoog tijd dat wordt nagedacht over vervolgstappen na het Kyotoverdrag.

Bovendien -en dit is voor niemand nog een verrassing- weigert Amerika het Kyotoverdrag te ondertekenen. Amerika is evenwel het meest vervuilende land ter wereld. De Verenigde Staten is verantwoordelijk voor ongeveer een kwart van de totale uitstoot van broeikasgassen zoals CO2. Het Nederlandse Clingendael-instituut spreekt terecht van een steeds groeiende "atlantische kloof" tussen Amerika en Europa.

"Deze kloof blijkt uit de steeds heviger wordende Europese reacties op de eenzijdige stappen van de VS, zoals het niet willen ratificeren en het opzeggen van wapenbeheersingsverdragen (kernstopakkoord, biologische wapenconventie, ABM-verdrag), milieuverdragen (Kyoto), de weigering tot het Internationale Strafhof toe te treden en de behandeling van Talibaan en Al-Qaeda strijders op Cuba. De VS roepen daardoor het beeld op van een supermacht die autonoom de voorwaarden voor het eigen handelen vaststelt en zich daarbij niets aantrekt van wat algemeen is aanvaard. Dit beeld wordt versterkt door eenzijdige militaire interventies."

Het sterk terugdringen van CO2 is nochtans nodig om het broeikaseffect af te remmen en terug te dringen. Een versterkt broeikaseffect kan een wereldwijde klimaatverandering tot gevolg hebben. De Verenigde Naties verwachten dat klimaatverandering gedurende de 21ste eeuw zou kunnen zorgen voor grote overstromingen, extreme weersomstandigheden, droogte en ongeschiktheid van de landbouwgrond. Verwacht wordt dat de landen die recent door de tsunami zijn getroffen, m.n. Zuidoost-Azië, de grootste slachtoffers zullen zijn van deze (door de mens veroorzaakte) natuurcatastrofes.