Een kennis van mij die ik vandaag tegenkwam, was deze morgen een ticket voor Werchter gaan kopen. Zo'n 20 man stond deze morgen aan de deur te wachten op de opening van de winkel, vertelde hij mij. Is deze ticketgekte toch niet wat overdreven? "Ik heb een kaartje kunnen bemachtigen" wordt stilaan zowat het equivalent van "ik heb de olympische spelen gewonnen"!
Ik ben zelf ook een groot muziekliefhebber maar die grote drukkende massa schrikt mij toch af. Daarom bvb. dat ik Werchter al een paar jaar links laat liggen. Voor hetzelfde geld koop ik tegenwoordig liever wat goeie DVD's en 'bekijk, beluister en geniet' vanuit mijn luie zetel.
De drank is thuis ook goedkoper en beter. Bij de toiletten geen plas zeik onder je voeten en nooit aanschuiven. Geen gewring en geduw om bij de voorste rijen te geraken en geen buitenmaatse slungel van 2 meter met zijn ééndagsliefje in de nek die me het zicht belet. Geen half gebakken friet aan woekerprijzen of minipizza's waar ge er tien van nodig hebt om 'ik heb gegeten' te kunnen zeggen. Geen problemen om mijn wagen te parkeren, geen parkeergeld in't zwart bij een bijdehandse boer en geen nachtelijke scherpenheuveltocht van het festivalterrein naar de parking om vervolgens een uur aan te schuiven om uit de file te geraken. Geen gekweel van rotopbandjes bij het wachten op je favoriete groep en geen pogogeduw van een verloren gelopen punker die van de Heideroosjes houdt. Geen flauwgevallen tienermeisjes met één oog open wachtend op de reddende helden van het Rode Kruis. Ook geen illegale plastiekverbrandingen en brandweerliedenvoorééndag die hun blusapparaat leegspuiten. Geen modderig varkensplein waar aangeschoten zwijnen het spelletje om-ter-verst-glijden spelen. Geen wietgeur. Nooit een slechte klank door dove mengpaneelbedieners. Nooit te heet of te regenachtig. Nooit aanschuiven bij de winkel om een ticket te bemachtigen, geen gesukkel met on-line verkooppunten, geen proces van Echternach naar de inkom daar aan de Dijle. Geen naakte 50-jarige Hollander die zijn liaan laat slingeren op het ritme van de muziek. Geen VIP's, backstagers of artists die opvallend 'onopvallend' willen doen...
Nooit een mooi meisje dat op je knipoogt. Nooit nog zeggen 'ik ben al getrouwd en heb vier schattige kinderen'. Maar een verse tas koffie gebracht door je eigenste vrouw die soms toch nog doet wat je mooi vraagt, maakt veel goed. En als ze nu haar stofzuiger nog in de kast wil laten terwijl ik mijn DVD bewonder, dan is ook mijn mini-Werchtertje erg geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.