De rode vlag... het moment om van de zee te genieten.Onze minivakantie aan zee zit er op. En zoals gewoonlijk heb ik ook dit jaar weer enkele erg interessante dingen gezien. Ik zal dezer dagen wat miniverslagjes posten hierover. Maar hét hoogtepunt van de reis was -alweer- het moment dat ik weer thuiskwam.
Je eigen voordeur opendoen, in je eigen zetel neervallen, op je eigen toilet gaan zitten, het hete water uit je eigen douche laten stromen, een frisse adem halen in je vertrouwde tuin en slapen op een naar je lichaam gevormde matras... hmm. Als vakanties me iets leren dan wel dat je thuis pas echt tot rust kunt komen en dat je batterijen nergens zo goed opladen dan wanneer je rustig thuis blijft.
Vakanties geven altijd kortsluitingen: files, mottige hoogbouw aan de kust, beperkte toegemeten ruimtes, te dure ijsjes en drankjes, de weinige kindvriendelijke eetgelegenheden, gelei en choco in een piepklein plastieken potje, zonnig weer als je dik aangekleed bent en nat weer als je enkel een T-shirt aanhebt, de stront die vanuit de Ijzermonding het strand opschuimt,... . De grote opdracht tijdens iedere vakantie is dan, telkens weer, de schade aan mijn humeur en goede smaak proberen te beperken door een eigenzinnige koers te varen, wars van alle toeristische havetodo's en idiotieën.
Het is me ook deze keer weer aardig gelukt mede dankzij het uitstekende kutweer waardoor er erg weinig mensen voor mijn voeten liepen. De kust is veruit op zijn mooist zonder toeristen, wanneer een stevige wind voor hoge golven zorgt en derhalve de rode vlag uithangt. Wanneer het stuifzand over het strand geblazen wordt en de strandzetels met kussens voor de ingesmeerde braadkiekens opgeborgen blijven. Wanneer de toeters van de redders hun bek houden en de Johnnies met hun gouden kettingen en geëpileerde scrotums op hun appartement naar een pornofilm kijken. Als alleen de magnifieke zee het strand inpalmt en er bij eb een heel arsenaal wulken, tepelhoorntjes, kokkels, zaagjes, tafelmesheften en nonnetjes achterblijft. Zonder peuken en doorweekte pampers.
Het was - met de rug naar de mismeesterde dijk- best een mooie kust dit jaar. Toch ben ik blij terug thuis te zijn. De vakantieplek bij uitstek!
Je eigen voordeur opendoen, in je eigen zetel neervallen, op je eigen toilet gaan zitten, het hete water uit je eigen douche laten stromen, een frisse adem halen in je vertrouwde tuin en slapen op een naar je lichaam gevormde matras... hmm. Als vakanties me iets leren dan wel dat je thuis pas echt tot rust kunt komen en dat je batterijen nergens zo goed opladen dan wanneer je rustig thuis blijft.
Vakanties geven altijd kortsluitingen: files, mottige hoogbouw aan de kust, beperkte toegemeten ruimtes, te dure ijsjes en drankjes, de weinige kindvriendelijke eetgelegenheden, gelei en choco in een piepklein plastieken potje, zonnig weer als je dik aangekleed bent en nat weer als je enkel een T-shirt aanhebt, de stront die vanuit de Ijzermonding het strand opschuimt,... . De grote opdracht tijdens iedere vakantie is dan, telkens weer, de schade aan mijn humeur en goede smaak proberen te beperken door een eigenzinnige koers te varen, wars van alle toeristische havetodo's en idiotieën.
Het is me ook deze keer weer aardig gelukt mede dankzij het uitstekende kutweer waardoor er erg weinig mensen voor mijn voeten liepen. De kust is veruit op zijn mooist zonder toeristen, wanneer een stevige wind voor hoge golven zorgt en derhalve de rode vlag uithangt. Wanneer het stuifzand over het strand geblazen wordt en de strandzetels met kussens voor de ingesmeerde braadkiekens opgeborgen blijven. Wanneer de toeters van de redders hun bek houden en de Johnnies met hun gouden kettingen en geëpileerde scrotums op hun appartement naar een pornofilm kijken. Als alleen de magnifieke zee het strand inpalmt en er bij eb een heel arsenaal wulken, tepelhoorntjes, kokkels, zaagjes, tafelmesheften en nonnetjes achterblijft. Zonder peuken en doorweekte pampers.
Het was - met de rug naar de mismeesterde dijk- best een mooie kust dit jaar. Toch ben ik blij terug thuis te zijn. De vakantieplek bij uitstek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.