Ik was onder de indruk van Jeunets beelden van de Bretoense kust en het oorlogsslachtveld. Hiermee komt Jeunet dicht in de buurt van de prachtprestatie van Spielberg in Saving private Ryan. Mooi gedaan van Jeunet vond ik ook de geleidelijke wending van een zinloze, naief lijkende zoektocht tot het uiteindelijke en onverwachte weerzien tussen Mathilde en Manech.
De hoop nooit opgeven en vertrouwen op je eigen instinct lijkt zowat de boodschap te zijn die de filmmakers hebben willen meegeven naast -uiteraard- het gekende gegeven dat 'echte liefde niet verwoestbaar is'.
Ik ben tevreden dat ik de film dan toch nog heb gezien want zoals alle echte filmbesprekers al aangaven 'Un long dimanche de fiançailles' moet je gezien hebben! En voor wie het nog niet wist: Audrey Tatou (Mathilde en Amelie) is volgend jaar opnieuw te bewonderen in de verfilming van de "Da Vinci Code". Voor vrijkaarten hiervoor kan je terecht bij kardinaal Bertone.
Gaspard Ulliel (Manech)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.