terugblik 2007-3

Meest heldhaftig moment van 2007: Het stoppen van de tankcolonne onder leiding van de nieuwe minister van defensie Pieter De Crem aan het stationsplein te Leopoldsburg.

Vorige week, ik was net gaan frit halen aan het station van Leopoldsburg, als daar een kleine tankcolonne uit de kazerne kwam geraasd. Ik zag meteen dat de nieuwe defensieminister De Crem (zie foto) er de leiding van had. Van zodra ik hoorde dat het zijn bedoeling was om Wallonië bij Vlaanderen te annexeren, ging ik, zonder daar veel bij na te denken, voor zijn tank staan. Toen ik vroeg of hij ene mee mayonaise of ene met ketchup wou, wilde hij me terstonds omverrijden. Gelukkig kwam ik op het idee om te roepen dat ik wel enkele vliegreizen kon geritseld krijgen met héél véél media. Hij parkeerde op slag zijn 'slag om de Ardennen' en keerde enthousiast en opgewonden terug richting kazerne.

Top vijf van het Nieuwsblad

Je vraagt je soms af 'waar klikt sufsurfend Vlaanderen toch altijd op?'. Wel, het Nieuwsblad zond me vandaag hun top 10 door: "meest geklikt in 2007". Het lijstje spreekt voor zich. Ik geef je de eerste vijf:

1. Tom Boonen verliefd op zestien-jarige Sophie (En Roger De Vlaeminck maar zeggen dat Tom dit jaar niks presteerde, alweer een eerste plaats!)

2. Kate Ryan met een moordend decolleté

3. Tanja Dexters op de vuist met Els De Schepper

4. Ann Van Elsen gaat naakt voor de playboy

5. Chirurg vindt formule voor de perfecte borsten.

Nog iemand twijfels over wat de gemiddelde Vlaming interesseert? Kan het zijn dat het gros van de surfers mannen zijn? ;-)

het intussen beschimmeld stokje

Nu ik veroordeeld ben om in de voormiddag thuis te blijven niksen omdat ieder moment een nieuwjaarszangertje aan de deur kan staan, is het moment gekomen om het stokje van die twee stomende blogsters (Ann en Kaatje) eindelijk eens te beantwoorden. Ik dacht al, waar blijft dat stokje richting muggenbeet nu, maar het lag al dagen lang verstopt onder een schitterend youtubefilmpje van Chop Suey.

Drie bands of artiesten die ik dit jaar heb leren kennen

Ik ben altijd al heel veel met muziek bezig geweest. Het gebeurt echt heel zelden dat ik nog een groepje ontdek waarvan ik waw kan zeggen. Mijn lat van acceptatie en verwondering ligt waarschijnlijk ook wat hoog. Enkele Live-lichtpunten van het voorbije jaar: Bart Defoort in Mol en Dream Theater in Antwerpen. Groepen die ik dit jaar écht heb leren waarderen: Keane, Coldplay (X&Y) en Anouk. Ik kende ze natuurlijk al veel langer maar de vonk sloeg nu pas over.

Drie dingen die ik heb gehoord, meegemaakt..., en die me altijd zullen bijblijven

Opnieuw een dierbare die gestorven is. Mijn schoonzus, veel te vroeg de strijd verloren tegen een agressieve kanker. Een dimensie van beleving die hier niet te beschrijven valt. In dezelfde sfeer: werken met jongeren brengt soms verhalen en belevenissen naar boven die maar al te goed verklaren waarom sommigen geen zin meer hebben in 'school'. Zij hebben wel andere katten te geselen. Wat ik ook nooit zal vergeten is een recente poging om mijn allerindividueelste expressie op deze blog te censureren en aan te klagen bij mijn baas. Dat men zoiets durft, daar sta ik perpleks van.

Drie (vreselijke) blunders die ik sinds dit jaar op mijn naam heb staan

Ik ben ondertussen al zooo oud en dus wijs :-) dat ik dit jaar geen blunders heb begaan. Eerst denken, dan handelen. Dat we veel in teamverband aanpakken, helpt uiteraard ook. Vervelend antwoord? Yes, indeed.

Drie dingen die me heel stiekem ongelooflijk trots maakten

Dat ik in mijn eentje, af en toe geholpen door mijn vader, met schop en kruiwagen een zwemvijver heb uitgegraven en deze na maanden zwoegen tot een prima einde heb gebracht. De folie, de elektriciteit, de beplanting,... ik deed het allemaal zelf. Een mooie en verfrissende aanwinst voor de tuin.

Dat we daar in Mol met ons kleine team toch prima werk verrichten. Niet altijd zonder fouten maar er valt ons nauwelijks iets te verwijten. Dat ons werk gewaardeerd wordt door de meeste collega's en de directie doet me veel deugd. Het is wel enorm slopend en (mentaal) vermoeiend en daar wil ik nog iets op vinden.

En waarom niet? Ja, ik ben ook een klein beetje trots op Muggenbeet en een groot beetje op mijn vrouw en kinderen. En ook trots op jullie. Vanzelfsprekend.

Ik gooi dit stokje door naar Kim Gevaert, Dana Winner en mijn nieuwe collega Tittanova.

terugblik 2007-2

Mijn memorabelste ontmoeting van het jaar: Dana Winner. Dana is al jaren een trouwe lezeres van mijn blog en vice versa. Als we dan mekaar tegenkomen, ja dan hebben we alleen oog voor mekaar. De rest kan dan ook even de pot op.

terugblik 2007

Mijn beste sportieve prestatie: dé historische 5 x 80 meter op het WK van Osaka waar we met de Belgische ploeg een bronzen medaille wisten te veroveren. Ei zo na liep het nog mis bij de laatste stokwisseling: Kim greep veel te laag, gelukkig kon ik haar nog de juiste stok in haar handen duwen. Maar eind goed, al goed.

Na de aankomst werd nog lang gelachen met de 'verkeerde' stok.

olé pistolé

Er dient zich nog een mooie dag aan vandaag: de Samson en Gert-kerstshow !!!

update 's avonds: Circus Bella, het decor van de show dit jaar, voldeed echt aan de verwachtingen. De kinderen willen volgend jaar allemaal terug. Zelf heb ik ook goed gelachen, tenminste als we het erover eens zijn dat 'de slappe lach' ook telt voor lachen.

meisje betrapt vriend met moeder

In België beleeft een jonge vrouw ongetwijfeld nare kerstdagen. Het Vlaams meisje betrapte haar vriend in bed. Niet eens met een andere vrouw, maar met haar bloedeigen halfnaakte moeder. In een bui van razernij plaatste ze een snel gemaakte foto van het overspel op de klereblog Muggenbeet, zodat thans de hele wereld het bizarre overspel kan aanschouwen. Volgens de vriend in kwestie was hij enkel op zoek naar 'nieuwe handvaten voor de 21 ste eeuw' en had hij hiermee meer dan zijn handen vol.

Toeval of niet maar ook in Engeland gebeurde iets gelijkaardigs. Kerstmis doet rare dingen met de mensen.

aan de Humo

Beste Humo,

Bedankt voor de gratis kalender ... maar kan je me volgend jaar eindelijk eens één bezorgen ZONDER Roos Van Acker en Freya? Ze doen me maar aan één ding denken: "laat deze maand maar zo snel mogelijk voorbij zijn!". En dat terwijl er zoveel schoonheden rondlopen waar ik maar niet op uitgekeken raak.

functioneel onverzorgd

Ik heb het deze dagen weer ontelbare keren moeten horen: "je bent zo'n knappe vent moest ge u tenminste wat verzorgen en wat opzetten". Verzorgen en opzetten, daar bedoelen ze dan mee dat ik mijn haar nog eens moet laten knippen, mijn baard moet scheren en mijn very casual kledij (trainingbroek en greenpeace-Tshirt) op feestjes best achterwege laat.

Vrouwen houden blijkbaar van gladde mannen en ik ben dezer dagen een erg stekelige beer en dat vloekt. Aan hun ogen te zien zouden ze me zo graag eens aaien maar -Wat Jammer- als ge mijn aaibaarheidsfactor in het aantal vingers zou uitdrukken, ja, dan moogt ge al jaren in de zagerij gewerkt hebben. Geen geaai en geen gestreel dus. Dat wordt weer dromen van Brad Prit, die gast waar die niemandalletjes van tegenwoordig zo gaan van plakken.

Maar zoals alles heeft ook mijn beren-verschijning zijn eigen historiek. Sinds ik gehoord heb van een collega dat het heeeel erg pijn kan doen als ge met de verkeerde wapens vecht (hij was zijn balzak te lijf gegaan met de epilady, zo'n trillende veer, van zijn aanhoudster) ben ik altijd wat terughoudend als het op gladmaken aankomt. Al moet ik er eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat ik ook niet helemaal verstoken ben van het lieverluidanmoedenken.

Maar de belangrijkste reden van mijn wildebeesterij is eigenlijk -naai je broekzakken al maar dicht- dat het een "functionele onverzorgdheid" is. Een mannelijke strategie tegen de vrouwelijke opdringerij en losbandigheid die, zoals jullie als vermoedelijke participanten niet ontgaan zal zijn, in deze jonge nieuwe eeuw zo aan een opmars bezig zijn. Ik vind het -echt waar- zo'n geruststellende gedachte dat vrouwen me in mijn huidige presentatie volkomen links laten liggen, dat ik door hen eens niet met de ogen uitgekleed wordt of dat ik in hun maniakale fantasieën eens niet naakt en vastgebonden op hun bed vertoef maar totaal bevrijd en opgelucht de beerput kan leegmaken.

Ja, ik haat aandacht van vrouwen. Er is zo vaak een vijs los bij hen. Vrouwen, venijn en hysterie... de nieuwe heilige drievuldigheid. Rok: de korste weg naar je ondergang. En als je al deze ellende kan voorkomen door je fysiek en vestimentair te verwaarlozen dan zoudt ge toch zot zijn moest ge 't niet doen.

Toen ik dit had uitgelegd aan mijn vrouw, dat mijn huidige verschijning als het ware een soort gezinsverzekering is, een stuwdam tegen een tsunami van verkeerde vrouwen, zag ik dat ze vrede nam met haar lief beertje. Met gelukzalige oogjes borg ze de epilady terug in het floeren zakje en moest mijn baard niet zo prikken, had ze me ongetwijfeld een dikke kus gegeven, met tong en al erbij. Functioneel onverzorgd zijn, is dan ook een heel plausibele uitleg.

testosteron maakt mannen grappig

Mannen die denken dat zij van nature grappiger zijn dan vrouwen, blijken gelijk te hebben: het hormoon testosteron zorgt voor een groter gevoel voor humor. (Knack)

familiefoto

Een zeldzaamheid op deze blog: gans de kroost op één foto. Van de gelegenheid gebruikgemaakt dat mijn vader kwam eten om hem te vragen op het knopke te drukken. Van links naar rechts: Ludo, Sara (nr 3), Loes (nr 1, dit jaar naar 't middelbaar), Heleen (nr 4), Kristien (mijn half-Oekraïense vrouw) en Jo (nr 2, onze pingponger). Als alles goed gaat, proberen we van dergelijk kiekje een traditie te maken.

blazen

Gisteren, zondagnamiddag, nog een laatste verjaardagsfeestje voor de kleinste thuis. Deze keer voor de familie aan mijne kant. December is bij ons met twee jarigen, de sint en al die speciale dagen echt een maand van feesten en cadeautjes. En morgen, met kerstmis, kan ik alweer mijn kokmuts opzetten. Zoals gebruikelijk komen dan mijn ouders, mijn schoonzus en mijn schoonbroer eten. Vermits zij -nu toch al jaren op rij- graag aan tafel bijschuiven, heb ik zo'n vermoeden dat mijn eten nog zo slecht niet is.

mijn marginale kerstwens

Voor dit jaar heb ik een heel kleine, haalbare wens.

Ik zou willen dat moedertje Maria, toch een heel belangrijke speler in het kersttoneel, eindelijk eens vrij en vrolijk mag roepen dat haar zoontje er gekomen omdat ze lekker heeft gevogeld met een man van vlees en bloed. En dat de heilige geest en alle engelen of welke beesten dan ook die voor een onbevlekte ontvangenis zouden hebben gezorgd, mogen branden in de hel.

Waarom zou een vrouw die geen maagd meer is, niet in het kerststalletje mogen staan als de os en de ezel dat wel mogen?

lekker warm binnen

zicht vanuit de eetplek naar de ochtelijke noordertuin.

de inflatie van de verontwaardiging

Deze foto zou suggereren dat Valérie Begue iets anders oplikt dan yoghurt. (*)

Na het belachelijk ophefje over onze nieuwe miss België, de schone Alizée Poulicek (20) uit Huy, omdat ze -ochot- maar 5 wereldtalen kent en ergens in een tarweveld met haar blote navel is gefotografeerd, komt nu ook de nieuwe miss Frankrijk onder preuts schot te liggen.

Er zouden drie jaar geleden enkele foto’s (zie hierboven) zijn genomen die door de voorzitster van het Miss Frankrijk-comité ( een zekere Geneviève Fontenay) zo aanstootgevend bevonden worden dat ze wil dat de miss meteen onttroond wordt.

Waar gaat dat naar toe met al die verontwaardigingen en die aanstootgevingen? Ik vind beide dames mooie vrouwen en de bekritiseerde foto's erg properkes en kunstzinnig. Het zou wat anders zijn als er een wortel in hun gat stak of als ze een baviaan (bvb. minister De Crem) oraal bevredigden... in dat geval zou enig rumoer in het misswereldje te begrijpen zijn. Al heb ik me laten vertellen dat die dingen meer dan eens gebeuren op de BV-feestjes na de verkiezingen. Zeker als er ook voorzitters en voorzitsters uitgenodigd zijn. Maar nu?

Wat is er in feite miss? Er zijn, me dunkt, miljoenen andere zaken om écht over verontwaardigd te zijn. Al denk ik dat madame Fontenay daar niet wakker van ligt.

(*) niet rondvertellen maar 't is waar ;-)

megacool

Volgens de Blogkrant ben ik megacool. Plezant om te horen.

groen maar niet veggie

Via Jimmy in mijn mailbox.

De 11 dinges van Muggenbeet

1. Iedereen heeft het recht om uitgelachen te worden.
2. Het is een eer om door muggenbeet in de zeik gezet te worden.
3. Het leven van een vrouw is on-af als ze onbesproken blijft op muggenbeet.
4. Alle teksten bestaan uit aan-mekaar-geschoven-lettertjes, wat nog steeds geen misdaad tegen de mensheid is. Ook humor is dat niet!
5. Iedereen heeft een zielige kant, vooral zij die denken van niet.
6. Een blog is een persoonlijk werkstuk: ga je niet akkoord, maak er dan zelf één! Denk eraan: commotie is de beste reclame.
7. Muggenbeet is met liefde gebrouwen en staat ten dienste van een minder saaie wereld. Daarom kan deze blog provocerend overkomen bij erg vervelende en mentaal labiele mensen.
8. De auteur van muggenbeet is een menswetenschapper die gepassioneerd de kleine kantjes in de relatie man-vrouw bestudeert en deze graag uitvergroot. De man is niet automatisch de slechterik in het verhaal.
9. Wie niet meer mag fantaseren, zwanzen of de onnozele uithangen is reeds half-dood en hangt zich beter op.
10. Elk bezoek aan muggenbeet geschiedt op vrijwillige basis, er terechtkomen kost meer moeite dan er wegblijven.
11. In het echt is Muggenbeet nog schattiger dan op de blog. Alhoewel hij door zijn enorme uitstraling en bescheidenheid elke vrouw kan krijgen (voor de afwas bvb.), is hij meer dan gelukkig met zijn eigen vrouw.

industriesneeuw

winterzicht in de tuin

In Tessenderlo ligt er voor de tweede dag op rij sneeuw. Mooie silhouetten en fotogenieke landschappen, dat wel. Maar in feite is het niks meer dan een aanduiding dat er in de buurt fabrieken staan.

Industriesneeuw: "In heel bijzondere gevallen kan de mist in de buurt van industriegebieden tijdens lichte vorst uitsneeuwen. De mistdruppeltjes zetten zich af op de condensatiekernen van fabrieken, het geheel bevriest en komt als sneeuwvlokken naar beneden. In enkele gevallen komt er 1 tot 3 cm sneeuw naar beneden. Overigens onderscheidt industriesneeuw zich van echte sneeuw; een kristalstructuur in de vlokken is (zoals bij 'echte' sneeuw) niet te vinden." (Infobron)

blij met die van ons

Als je zo een nachtmerrie hebt gehad waarin een woeste, hysterische en kijvende vrouw u levend wilt villen,..... ja dan ben ik blij 's morgens wakker te kunnen worden naast mijn eigen vrouw. Wat heb ik een geluk, denk ik dan.

de meest positieve mens

Op dat ene stormpje in een glas water na was de laatste week op school er vooral één van een "heel goed gevoel". Dat we er donderdag na de vele klassenraden in gelukt zijn om op drie uur tijd 125 brieven te maken (die vrijdagmorgen allemaal in de bakjes van de leerkrachten lagen), daar mogen we met ons hecht team fier op zijn. Ik vond het overigens ongelooflijk dat onze baas mee achter de PC is gekropen om ons bij deze klus te helpen. Wie zou dat nog doen?

Hoe graag de wereld ons wel ziet, blijkt nog uit deze twee anekdotes van de voorbije week:

De familie van een jongen, die we zopas 'aan de deur hebben gezet', bezorgde ons een mooie bedankkaart en een doosje Merci. Surrealistisch? Neen, want we blijven in iedere situatie galant en begripvol. We veroordelen nooit de leerling maar enkel het foutieve gedrag. We verantwoorden wat we doen en blijven steeds beleefd en vriendelijk.

De moeder van een andere jongen, die ook niet in zo'n goede papieren zit, noemde tijdens een gesprek met de directeur, mijnheer Rutten (schrijver dezes) -luister goed allemaal!- "de meest positieve persoon" waar ze mee te maken heeft gehad. Ook al is dit een onbekende moeder, zo'n lovende commentaar doet je wel iets. Het is bovendien verbazingwekkend dat die moeder dat al na één lang geprek doorheeft, terwijl er mensen zijn die daar maar niet (willen) achter komen.

2X Anouk

"Belgen houden van Anouk. Haar nieuwe CD 'Who's Your Momma' is een gouden plaat geworden. Niet alleen dat, de Nederlandse madam met de 'ferme strot' zal nu ook twee keer het Sportpaleis plat zingen. Op woensdag 19 maart en vrijdag 21 maart. (ldb)" (uit het Nieuwsblad)

schimmel als metafoor

Op papier is er niks aan de hand. De verpakking is nog dicht. Het etiket vermeldt: "houdbaar tot 15 maart 2008". En normaal zou ik er vandaag lekkere, ovenverse broodjes mee gebakken hebben. Maar zoals je ziet: één en al blauwgrijze schimmel. Een treffende metafoor voor het leven: mensen lijken vaak tof en aangenaam maar, als je ze wat beter leert kennen, vind je vaak een heleboel donkere en bizarre kantjes. Gelukkig kan je ze, net als de broodjes, inruilen voor ander... en beter. Ze alsnog afbakken, is verloren moeite.

ben ik zot of verantwoordelijk?

Gisterennacht om 1.00 uur ziek het bed in. Keelpijn, verstopte neus, lichte koorts. Deze morgen om dezelfde reden om 5.10 uur opgestaan. Ik kon niet slapen. Kriebelhoest. Eigenlijk niet geslapen. Om 7.45 uur aangekomen op het werk. Ziek... maar deze week komt ziek zijn niet erg gelegen. Daarom toch maar richting Mol gereden.

Is dit nu verantwoordelijkheidszin? Of hebben de meesten gelijk, zij die zeggen dat ik zot ben?

het Belgacom-meisje

Zij: Jij bent de man die zich bij jullie met de belgacomfactuur bezighoudt heb ik begrepen? Ik kan u nu een erg interessant aanbod doen. Als je belooft om de komende 12 maanden klant bij Belgacom te blijven, krijg je als trouwe klant een korting op het abonnement van X euro. Jij bent ongetwijfeld erg geïnteresseerd?

Ik: Eh daar moet ik toch eventjes over nadenken! (volgt aan de andere kant van de lijn een niet gespeelde glimlach). Maar heb je mij hierover niet nog eens gebeld? Ik herken je lach precies.

Zij: Ja dat kan, ik herken jou ook.

Volgde nog een praatje over haar hondenjob en de afspraak dat ze bij haar bazen zeker mijn klacht zou doorspelen dat de maandelijkse factuur van Belgacom (abonnement telefoonlijn) voor trouwe klanten schandalig duur is. Ze gaat me zeker terugbellen als ze daarover meer nieuws heeft. We namen afscheid.

Het Belgacommeisje zag me duidelijk zitten. En ze herkende me écht hoor, dat garandeer ik je. Van Belgacommeisjes kunnen nog veel vrouwen iets leren.

Het zou me niks verbazen als ze me morgen opnieuw opbelt. Welk foefke zal ze dan verzinnen?

inspectie in het huis

Vandaag toerden de inspecteurs van het ministerie in Het Huis rond. Ook onze dienst, de leerlingenbegeleiding, werd terloops van dichtbij bekeken. Mijn naaste collega werd apart geroepen en ze mocht onze archivering en verslaggeving van de klassenraden voorleggen.

Mijn collega kwam glunderend terug. De inspecteur was erg lovend over onze dienst en ontwaarde een grote vooruitgang in vergelijking met drie jaar geleden. Vooral onze "brieven" konden op bijval rekenen. Ondertussen blijven we werken om onze dienst nog beter en efficiënter te maken. Daarstraks nog het klassenradenformulier helemaal herdacht en in een nieuw jasje gestoken. Durven veranderen wat beter kan!

Zo'n schouderklopjes van de inspectie.... we zijn er blij mee.

winterwandeling

85% is niet slecht

Na de eerste drie kwisronden stonden we (De Klimmers) nog aan de leiding maar enkele gaten in ons geheugen deden ons uiteindelijk stranden op 12de stek van de 66... op amper 10 punten van de winnaar. Met een score van 85 procent deden we dat erg goed (146 juiste antwoorden op 173). Dit onverhoopt succesje deed ons even denken dat, als we nu eens wat zouden blokken, we misschien ook wel zouden kunnen winnen maar we vrezen dat de leut er dan wel af is.

ziek gaan kwissen

Binnen een half uur word ik verwacht in Laakdal om de kwisploeg van mijn schoonbroer te 'versterken'. Ik doe dit zo'n twee of drie maal per jaar. Ik ben maar een amateurke, zie je. Ik vind dat wel redelijk amusant maar vandaag ben ik serieus onder de voeten. Ik zit met een diepe verkoudheid: mijn neus drupt, mijn ogen zitten halftoe en tranen wat af en ik moet constant niezen. Maar toegezegd, is toegezegd.

folter een gans

Persoonlijk ken ik ook nog wel enkele 'ganzen' die een foltering verdienen. Maar dit zou afbreuk doen aan de ernst van deze nieuwe Gaia-campagne. Vlees of foie gras, bij ons komt het niet binnen!

what if

"Stel, zuiver hypothetisch...", vroeg ze me, "dat je niet getrouwd was en je had geen gezinnetje... voor wat een soort vrouw zoudt ge dan vallen?" "Wetende wat ik nu weet?" vulde ik nogal verrast aan. "Bijvoorbeeld, ja, dat zou ik wel eens willen weten...". Oeioei, daar had ik nog nooit over nagedacht. Mijn slecht karakter fluisterde in "zeker niemand als jij" maar ik verpakte het diplomatisch als volgt:

1. "Stay happy, avoid stupid women", verzon ik terplekke ... dus ik vind het in een relatie nogal belangrijk dat het vrouwtje minstens even slim is dan ik. Niet zozeer wat diploma's betreft maar wel "levenswijs". Ze moet over veel kunnen meepraten en op belangrijke thema's een beetje dezelfde kijk hebben als ik zelf;
2. Ik moet ermee onder de mensen kunnen komen: ze moet niet bloedmooi zijn, daar komen alleen troubles van, maar het verschil met de hond moet toch redelijk groot zijn. Gewassen, vrouwelijk gekleed zijn, liefst geen schmink zodat ze zonder lozingsvergunning een bad kan nemen, en goed, liefst wat pijnlijk, gewaxed zijn;
3. Ze mag best wat avontuurlijk en zelfs een beetje bezeten zijn op seksueel vlak zolang ze huisregel één maar respecteert: mijn bed dient om te slapen. Over ander meubilair kan gediscussieerd worden maar mijn vrienden moeten wel van een proper tafel kunnen eten.

Ik zag dat ze al spijt kreeg dat ze aan mij die vraag gesteld had maar met een half oor luisterde ze verder al deed ze alsof ze dringend naar het toilet moest gaan.

4. Op momenten die er toe doen, moet ze luisteren. En alles moet met liefde bereid en geapporteerd worden. Op de dagen zonder de letter a mag ze haar eigen zin doen. Hier moest ze even over nadenken....;
5. Ik wil geen gejammer over menstruele pijnen, hormonale balansen, premenstruele syndromen, ovulatietemperaturen, eierstokkrampen, schildklierstoringen, moeilijke stoelgang, etterende piercingen, striemen van onderbroekrekken, okselirritaties en ze moet vooral niet doen dat ze een gouden muis heeft. Edele delen zijn mannelijk.

Toen leek het alsof ze er geen zin meer in had en begon ze over het weer. Dat het koud was en blablabla. Dan wilt een mens eens antwoorden. Sedertdien heeft ze niks meer aan mij gevraagd en maakt ze hetzelfde boogje rondom mij als alle andere vrouwelijke collega's. Haar MSN staat nog steeds op 'afwezig'.

Mooi, het leven is mooi.

hier ga ik naar toe

't Getouw in Mol, 21 maart 08

was dat even schrikken!

Op de boekenrek van mijn bureau mijn trouwfoto teruggevonden. Ik herken mezelf nog wel een heel klein beetje. Toch vind ik dat ik er nu met mijn langer en wat grijzig haar beter uitzie. Al had ik toen heeeel wat minder zorgen, dat weet ik nog goed. En als ik me niet vergis, was ik destijds ook nog bouwvakker. Waarschijnlijk daarom mijn kopke zo kort geknipt... om op mijn trouw geen cement in de haren te hebben.

maandwedde erdoor

Vandaag hebben we 2000 liter mazout moeten bestellen. Uitstel kon niet meer. Mijn loon voor december is daarmee helemaal opgesoupeerd. Toch blijven lachen. Positief is dan weer dat we vandaag op de autokeuring 2 groene kaarten kregen. Eén voor onze Vito (groot gezin) en één voor mijn Opel (om in Mol te geraken). Klein content lachje. Onze kerstboom is mooi versierd en brengt veel gezelligheid. Dat doet goed. Vandaag weer dik ontgoocheld geraakt in sommige mensen (vechtpartij etcetera, afspraken niet nakomen etcetera,....). Sommige mensen zijn echt klote! Maakt me erg somber.

Nog een week en dan is't vakantie. Ik heb het echt nodig. Weet ge wat ik ga doen? Een lange lijst met namen voor me op tafel leggen. Sommige namen onderlijnen en anderen doorstrepen. Grote kuis houden in mijn relaties en contacten. En in 2008 eens meer mijn middelvinger tonen. Ze zullen mijn vriendschap terug moeten verdienen.

Zoals je merkt: toch in a bad mood vandaag. Gaat wel over :-)

soms

Soms moet je je conclusies trekken....

en dat is precies wat ik deze middag om 12.00 uur gedaan heb.

het hoogtepunt van mijn vrouw

Ik mocht het er van haar opzetten :-)

Weet ge wat hét hoogtepunt van mijn vrouw is? Het moment dat ik 's morgens om 6.20 uur uit het bed stap en zij op mijn warm plekske kan gaan liggen. De matras is daar beter, beweert ze...

een doodgewoon bedrijf

Het Joods Museum van Deportatie en Verzet en de Stichting 'Gedenkstätten Buchenwald und Mittelbau-Dora' organiseren in Mechelen van 13 december 2007 tot 10 februari 2008 de tentoonstelling Een Doodgewoon Bedrijf. Ze was eerder al op diverse plaatsen in Duitsland te zien onder de naam 'Techniker der "Endlösung" - Topf & Söhne, die Ofenbauer von Auschwitz'. Voor de eerste maal is ze nu ook buiten Duitsland te bekijken.

geplukt van deze website.
radio 1 over de tentoonstelling.
duitstalige website.

Heleen is jarig

De kleinste thuis, Heleen, wordt vandaag 7 jaar. En op 12/12/2012 wordt ze 12 jaar! Op de foto samen met haar peter.

Eén SMS-je kan volstaan

Ben jij ook zo'n ongelukkige vrouw of meisje dat met zo'n slungel opgescheept zit waar je zo snel mogelijk vanaf wil? Zit jij op feestjes ook altijd weg te dromen over een écht interessante man of ben je gegeneerd voor die boerenlul met wie je altijd huiswaarts moet gaan? Eén SMS' je kan volstaan om aan je lijden een einde te maken! Muggenbeet helpt je met veel plezier.

Opzet: muggenbeet stuurt naar je mobieltje een SMS'je (naar keuze) net op dat moment dat je partner kan meelezen. Jij kiest de datum, uur, GSM-nummer en de boodschap die ik sms. Herrie en brokken verzekerd. (Voorlopig enkel meisje-dumpt-man-versie!)

berichtenkeuzelijst:

1. Je was geweldig maar kan je volgende keer ook je bilspleet ontharen? kusjes M.
2. Hoe laat ging je vriend weer precies werken? reeds vol goesting M.
3. Ik zei toch dat je minstens drie keer ging klaarkomen! your personal vibrator, M.
4. Je lief heeft inderdaad een verschrompelde piemel. zoentje M.
5. Kan het zijn dat mijn horloge er nog in zit? XXX M.
6. Je string is blijven liggen. Gooi ik het weg of kom je het halen? Nu meteen bvb. :-) M.
7. Je viel reuze mee maar kan je morgen iets minder hard bijten? X M.
8. Jeukt de massage-olie nog altijd? je intieme masseur M.
9. Nog altijd geen spijt van het triootje? X, Sjors en Sjimmie.
10. Bedankt dat ik je mocht boeien en kietelen. Steeds tot uw dienst, je meester M.

Je leeft maar één keer en het zou zonde zijn mocht je het vergooien aan een loser. Neem daarom initiatief. Dump je pipo. Schakel muggenbeet in.

bijpraatavondje

Gisteren stonden wij in voor de organisatie van het jaarlijkse bijpraatavondje van ons groepje vrienden van de tijd dat ik nog op de sociaal school zat, zo'n 24 jaar geleden. Ieder jaar komen we één keertje samen om van mekaar te horen hoe het gaat. Twintig jaar lang ontving één van de vier koppels de rest thuis maar vier jaar geleden besloten we om met de ganse groep een brasserie of restaurant op te zoeken zodat het organiserend koppel zich ook bij aan tafel kon voegen.

Die van ons en ik kozen gisteren voor de Kiewithoeve in Engsbergen. De zoon van de zaak pingpongt bij onze zoon, vandaar. Ik at er een Thaïs soepje, een vegetarisch quorngerecht en een groot ijsje met rozijnen die in rum gedrenkt waren. De meeste van mijn vrienden kozen voor een Tilapiaschotel, naar 't schijnt een vis die zowel in zoet als zout water kan leven. Het eten was er dik in orde en het was een gezellige avond.

Vandaag is het weeral mijn beurt om te koken. We ontvangen een tiental eters, hoofzakelijk peters en meters van onze jarige kinderen. Volgens die van ons ben ik heel goed in de keuken (zowat de enigste plek in ons huis waar ze mij over bestoeft), daarom dat ze in haar planning voorzien heeft dat ik meid-kok-slaafje-van-de-dag mag wezen. De frigo zit vol, nu is het aan mij om er iets van te bakken of klaar te stoven.

Gezien het reeds gevorderd uur ga ik me minutenlings uit mijn sexy pyjama hijsen en beginnen met het kuisen van de groenten. Wellicht niet wat je verwacht van een mannelijke "überkreation" als muggenbeet. Je moest eens weten wat een zacht gekookt eitje ik werkelijk ben!

Een simpel eitje kan ook beestig lekker zijn. Grrr. (Ik moet me toch met iets troosten)

dringend gezocht

Voor de aankleding en verfraaiing van ons bureel zoekt mijn naaste collega dringend foto's en affiches van vrouwelijke beachvolleybalspeelsters. Bij voorkeur van Cuba en ingezoomd op de onderrug. Mailen naar muggenbeet... ik geef het materiaal dan wel aan haar door.

zes december

Zes december ten huize muggenbeet: sinterklaas is vannacht gekomen. De kinderen zijn tevreden en vooral Sara (onze derde) dan, want zij verjaart ook vandaag. Altijd tegelijkertijd met de heilige. Negen jaar is ze geworden. Proficiat Sara.

Neen, Tom Boonen, zet het uit uw hoofd! Mijn baseballknuppel ligt klaar.

Anouk doet me goed

Deze namiddag als een straathond in de regen door Diest gezworven. Mijn plan was om ergens een goed boek te kopen. Maar een boek zonder een Mieke Maaike of een syfilispaus gaat als snel vervelen. Daarom met 25 euro een muziekwinkel binnengestruikeld en voor mezelf drie neige ceedees gekocht. Jawel, GEKOCHT, zoals vroeger. En ik was erg content dat ik er de dubbel live van Anouk vond. Sinds "graduated fool" ben ik een grote fan van haar muziek. En van mijn part mag iedereen hier mee lachen: deze Hollandse is een klassebak zoals ik er in Vlaanderen (truttenland) geen enkele ken!

mijn koopje van de dag:
Keane: under the iron sea
Keane: hopes and fears
Anouk: Anouk is alive (2cd)

kortste msn-sessie ooit

Voor het slapengaan, toch nog even een illustratie hoe geliefd Muggenbeet wel is:

Een tekstje aan het maken voor de blog.... een msn-popup verschijnt: 'huppeldepup heeft zich zojuist aangemeld'... ik typ, friendly as ever, ogenblikkelijk een berichtje: 'hoi, ik ben zojuist een teks.... 'huppeldepup' is offline. 3 seconden, denk ik.

Iemand het telefoonnumer van het Guinness Book of Records ?

de affiche van gierle

Niet meteen iets wat je verwacht aan een toog ergens in de buurt van Lille: een affiche met 15 redenen waarom een biertje beter is dan een vrouw. Als je klikt, wordt de affiche groter. Niet alle redenen zijn even fijnzinnig (bvb. reden 11 en 15)!

beha

Onze jongens van beroep-hout (BH) zijn enkele dagen geleden naar de VRT geweest. Ze gingen er een kijkje nemen in het kader van 'decorbouw'. Als toetje woonden ze een opname bij van de laatste show met Frieda Van Wijck. Hadden ons mannen toch wel het geluk van hun leven zeker!

"Een zestal vrouwen van verschillende leeftijd en maten toonden live hun borsten. De stunt paste bij een gesprek dat Frieda Van Wijck had met Saskia Reusens, schrijfster van het boek ‘Borsten’." Nu maar hopen dat ze toch ook even naar het decor hebben gekeken.

een dagje Gierle

Voor de tafeltennis van de kinderen hebben we vandaag bijna de ganse dag in Gierle vertoefd. Tijdens de beginuren van het tornooi heb ik met een wandeling eventjes het Kempisch dorpje verkend. Gier-le voorspelde niet veel goeds... beelden van mestkarren en zeiktonnen kwamen in me op.

Maar dat viel best mee. Opvallend weinig tractoren. Ook de meegenomen rubberen laarzen bleken niet echt nodig want de meeste wegen waren al verhard. Ik had ook wat rode bieten in de koffer meegezeuld want ik dacht, als ik ergens een boerenpaard tegenkom, zal ik het eens tracteren. Maar de bieten liggen nog in de koffer, geen paard te bespeuren. Wat nog het meest aan de verwachtingen voldeed, was de pingpongzaal zelf. Ik denk dat de stichter een kiekenboer moet geweest zijn.

Wat ik wel zag, was een mooi dorpscentrum met een redelijk hoog Bokrijkgehalte en voldoende groene elementen. Ik bezocht er de kerk met de ongewone achthoekige toren, ik stond even stil bij het standbeeld van Louis Neefs en keek binnen bij de etalage van de wereldwinkel. Bij de terugweg bestudeerde ik nog van nabij de bakstenen Gierlese windmolen 'In Stormen Sterk'. Ge hebt in de bouw gestaan of ge hebt dat niet.

Niet dat ik er zou willen wonen maar er bestaan veel lelijker dorpen.

de echte sint was in Mol

de jongste dochter op de knie van sinterklaas

Hoe die van 't werk dat flikken weet ik niet maar ieder jaar slagen zij erin om de échte sinterklaas naar Mol te krijgen. Ook gisteren kwam de sint met paard en kar, samen met twee van zijn donkerste zwarte pieten, aan op TISP en maakte hij een lange halte in de refter van onze school. De vele brave kinderen kregen een mooi cadeau van de sint en de ouders en grootouders werden getracteerd op lekkere broodjes en taart met een tas koffie.

Niet alle kinderen, zelfs de grote mensen niet, weten hoe je nu de échte sint van de vele valsen kunt onderscheiden. Die van Antwerpen bvb. lijkt echt maar da's gewoon een goeie acteur, die van de Delhaize da's gewoon de leverancier van maandverbanden en inlegkruisjes en die van de KWB da's die uitgetreden pastoor die o.w.v. zijn zondige staf met zijn meid getrouwd is. Maar hoe zie je nu het verschil? Ik had er een lang gesprek over met één van zijn pieten en ik zal in 't kort zijn drie grootste geheimen prijsgeven, maar hou het geheim hé?

- Ook de echte sint heeft een valse baard. Toen de sint 130 jaar was geworden, is zijn haar beginnen uit te vallen. Hij liet toen de staart van drie van zijn beste merries couperen en met dat haar werd dan een weelderige baard en pruik geweven. Als je dus aan zijn lange witte baard trekt en hij zegt AAAH van de pijn, dan is 't een valse.

- De echte sint drinkt geen alcohol. De meeste valse sinten vallen hiermee te ontmaskeren. Jenever, cognac of een duvel in de hand? Wees maar gerust, het is weer één van de zovele kopieën. Sinterklaas drinkt alleen koffie, water of mandarijnenfruitsap. In de zomer, als hij van zijn vele verre reizen aan het bekomen is in Thailand, hét land van alle kindervrienden, durft hij wel eens een bloody mary, een purple rain of mojito tot zich nemen. De sint houdt ook van travestietenshows en is sterk onder de indruk van vrouwen die met hun bodembekkenspieren een pingpongballetje in het publiek kunnen schieten.

- De beste manier om de echte sint te ontdekken, is eens onder zijn kleed kijken. Als je een adidas-sportbroekje ziet of éénder welke broek, is het niet de heilige man. De sint heeft niks onderaan en hij draagt links. Als je deze test uitvoert, neem je best ook een flesje ether mee. Als het grote monster zich opricht, besprenkel je het vliegensvlug met ether en, je zult zien, het beest zal zich snel achter zijn voorhuid terugplooien.

Tot daar enkele weetjes over de sint. Zoals gezegd, de échte sint was gisteren in Mol (volgens de turnjuffrouw die instond voor de authenticiteitstest, werkt die truc met ether dus echt) en volgend jaar is hij terug van de partij, hoorde ik de sint, al vloekend, zeggen.

vrolijk afscheid van een pijp

op wolkjes

Ik loop op kleine wolkjes de laatste tijd. Het waarom?

- zonder op mijn eten te letten ben ik acht kilo's kwijtgeraakt en dat op drie maanden tijd. Ik vlieg tegenwoordig de trap op en kan op 100 plekken tegelijk zijn.
- het twee tot driemaal sporten per week levert niet alleen betere en betere pingpongresultaten op (gisteren nog 2 hoger geklasseerde spelers in de pan gehakt) maar het doet ook iets euforisch in mijn hersenen. Drugvrij high-zijn, het kan.
- ook in bed gaat het alsmaar beter: had ik vroeger nog een halfuur woelen nodig, tegenwoordig slaap ik al na 5 minuten.
- voor op mijn bureau heb ik zo'n allformatmusicplayer in de Colruyt gekocht met versterker en boxen (allformat is letterlijk te nemen: steek er een hostie in en je hoort het onzevader). Prominent aanwezige muziek werkt rustgevend op mij. Momenteel draai ik gorki en anouk (hotel New York, echt heeeel erg goed).
- als je dan van je nieuwe directeur ook nog de ganse pinkfloydcollectie cadeau krijgt dan weet je het wel.
- mijn principiële keuze om alleen nog om te gaan met de mensen die ik graag heb of die enig positivisme uitstralen (met de krul van de lippen naar omhoog) blijkt een goede zet te zijn. Ge wordt er zelf heel wat vrolijker van. Ik kan het iedereen aanraden.
- een aantal nieuwe mensen zijn, recht uit de hemel, in mijn leven gevallen en ze staan me erg aan. Het belang van vriendschap kan niet genoeg onderstreept worden.
- ook al krijg ik 0 comments op sommige van mijn teksten, ik kan van dat bloggen tegenwoordig echt genieten vooral als ik met een knipoog over de man-vrouwverhouding kan filosoferen en schrijven. Dat zelfs die van ons mij soms goed vindt, is toch ongelooflijk. Want neem van me aan: ze is erg kritisch... ze staat in 't onderwijs, vandaar.
- ik heb een nieuw syndroom ontdekt (het G.M.S.) en mijn studie daaromtrent schiet goed op. Binnen tien jaar spreekt iedereen erover. Ik word nog beroemd.
- geven me ook een aangename prikkel, iedere dag: de windmolens van Nike, de koffieautomaat van de school, de plezante omgang met heel wat leerlingen, dat dat maar blijft goed accaderen tussen mij en mijn naaste collega, de humor van W., de grappen van P. , de niet meer weg te denken blauwe blouse van die van Iron maiden, mijn kinderen die me een hele toffe papa vinden en die van ons die het nu al bijna 25 jaar bij mij uithoudt en me iedere dag nog liever en liever ziet (omdat haar ogen ook iedere dag wat achteruit gaan???).

Ik hou momenteel van het leven ook al loopt het bijna op zijn einde.

zo maken ze er geen meer

Hoorde ik dat goed? Jawel, mijn naaste collega is getuige. Wij hoorden dat goed. De collega die vooral heel anoniem wil blijven, kwam vandaag met een even lumineus als smakelijk idee.

Donderdags heeft ze toch een aantal springuren in blok en in plaats van met haar vingers te draaien, wil ze dolgraag, telkens tegen half twee, een klein gerechtje klaarmaken met de microgolfoven in het leraarslokaal. Half twee is, allicht niet toevallig, het uur dat de voltallige leerlingenbegeleiding afzakt om hun middagmaal te nuttigen. En waarschijnlijk heeft ze in de motten gehad dat we altijd grote honger hebben. Ik vind dat zooo tof, vooral omdat ze zelf met dat idee kwam.

"Voel soeps moeten we niet verwachten", dekte ze haar eigen culinaire beperktheden bij voorbaat in. "Behalve wat patatten en boontjes klaarmaken, ken ik niet veel". Een gegeven paard kijken we echter niet in de bek. Het is het gebaar dat telt. "Op dinsdag verwacht ik ten laatste de bestellingen, leg ze maar in mijn bakje"... ja, zelfs over de praktische uitwerking heeft ze diep nagedacht. Nochtans eerder iets waar mannen sterk in zijn.

Waar ik me wel nog wat zorgen over maak: ik denk dat de microgolfoven niet echt met een korstje kan bakken. Voor een pizza of zo is dat toch nogal belangrijk. Daar moet nog iets op gevonden worden.

(Hier alvast onze bestelling voor overmorgen: witloofroomsoep, kroketjes met bloemkolen en sojaworst, een ijsje met warme chocoladesaus en als aperitief denk ik aan een majito met verse muntblaadjes.)

met vrouwen aan tafel

culinair kortverhaal

Omdat mijn vaste collega vandaag haar boterhammetjes elders ging opeten, zat ik vandaag voor de eerste maal in mijn leven een boterham met dierloze paté te eten in het gezelschap van A. en iemand die sterft moest haar naam ooit verschijnen op Muggenbeet. Gewoonlijk discussieer ik met mijn disgenoten over hoogkwalitatieve subjecten zoals de verdwijning van de klassieke beeldbuis, de situering van de ginkgo biloba in het coniferenlandschap of de impact van een nieuw lettertype op de verhouding witruimte/tekst. Maar vandaag bepaalden de dames aan de tafel het gespreksonderwerp.

Verbaast het je dan dat het weer over s.. ging? Altijd als ik bij dames terechtkom, snijden ze juist dat thema aan omdat ze weten dat dat vervloekte onderwerp me niet ligt. Ik gaf hen ook meteen te kennen dat ik s..-iets-voor-dieren vind maar ze bleven maar doorhameren. Enerzijds was ik nog blij dat het niet over "vruchtwater en opening" ging, anderzijds smaakte mijn paté toch naar wax en vrouwenhaartjes na zoveel openhartigheid.

De vrouw die haar haar kort liet knippen (zie ook Jhonny Deine) had het bijvoorbeeld uitgebreid over vrouwenborsten. "Uit een wetenschappelijke studie blijkt dat geen enkele vrouwenborst hetzelfde is" smeet ze -niet illustratief- op tafel. Ik zweeg van zoveel jeugdige zondigheid, al had ik graag een leugentje boven gehaald door te stellen dat ik met plezier aan dat onderzoek had meegewerkt. Die mamologische conclusie lijkt me ook niet zo moeilijk te achterhalen. Zelfs met mijn NUHO korte type, wat natte-vinger-werk en met mijn ogen dicht wist ik dat!

Voorts voerde ze aan "dat niet alleen de mens maar ook de dolfijn vrijt voor het plezier". Nu, ik heb in mijn vorig leven twaalf jaar samengeleefd met een dolfijn maar ik kan met niet herinneren dat flipper ooit is klaargekomen. Ik blijf voorlopig dan ook twijfelen of het klopt. Het lijkt me eerder een wanhoopsretoriek te zijn om de hedendaagse, tegennatuurlijke, vrouwelijke eis op een orgasme niet als een abnormaliteit in de grote zoogdierenstamboom te laten classificeren.

"Ik vind dat we nu eindelijk eens moeten stoppen met zoveel tijdverlies. Geef ons, mannen, terug het recht op een dierlijk vluggertje en de rest is vrouwenwerk. Wat jezelf doet, doe je beter! Daarom pleit ik voor de rehabilitatie van het vluggertje als standaard geslachtsomgang" zei ik nog in de hoop om het gesprek op een hoger niveau te tillen. Maar het waren parels voor de zwijnen. In de vrouwelijke blikken ontwaarde ik niet veel begrip voor mijn exhaustief onderbouwd betoog. Ik zag vooral veel medelij met mijn vrouw al weten ze blijkbaar niet dat ze de gelukkigste vrouw ter wereld is. Samenleven met muggenbeet is voor haar een droom die werkelijkheid is geworden.

Graag had ik met mijn tof gezelschap nog gesproken over de aankomende vernieuwing in het onderwijslandschap, rekeninghoudend met de recente omzendbrief van minister Vandenbroucke, maar mijn naaste collega, die er ondertussen was komen bijzitten, herinnerde me er aan dat we nog een berg (zo hoog als 1000 borsten ongeveer) werk liggen hadden. Deze mededeling kwam erg gelegen want het gaf me een aanvaardbaar alibi om die tafel van ontucht en zonde met rasse schreden te ontvluchten.

Terwijl ik met veel goesting richting bureel stapte, hoorde ik vanop de tafel nog een diepe zucht van opluchting... maar naar alle waarschijnlijkheid vond die zijn oorsprong in het feit dat hun stoelen droog gebleven waren. Allez, ik denk dat toch.

link naar een ander waardeloos culineair kortverhaal.

kleiner en kleiner en kleiner

En zoals aangekondigd: ze wordt kleiner en kleiner. Het zwart gedeelte is zo goed als weg. Wou foto maken maar zag alleen bericht 'batterij vervangen'. Dat heb je met "professionele bloggers". Grrr.

mijn Zweeds kan beter

Jullie zullen, net als ik, op 20 september jl. ook wel in The Local (Sweden's news in English) gelezen hebben dat er in Zweden een feministische groepering protesteerde omdat ze niet topless mocht zwemmen. Nu, je kan daar op twee manieren op reageren. Ofwel denk je, dat zijn weer van die akelige feministen die je levenslang impotent maken ofwel reageer je zoals ik: ook al zijn het maar halfnaakte Zweedse meiden, zij hebben ook het recht om geholpen te worden.

Ik heb dan ook, na een moeilijk overleg met die van ons, een aangetekende brief gezonden naar die Zweedse feministen, die zich redelijk voor de hand liggend Bara Bröst (Blote Borsten) hebben gedoopt. Nu ik thuis zelf een vijvertje heb waar je kan in zwemmen, wou ik hen wel politiek asiel verlenen. Met de Zweedse kennis van twee jaar "één jaar gratis" achter de rug (dankjewel Herman Van Molle) waagde ik me aan een Zweedse brief. Mannen willen imponeren, je kent dat wel.

Ik schreef Ragnhild Karlsson en Kristin Karlsson dat ze erg welkom waren, dat ze al hun vriendinnen mochten meebrengen zolang ze maar 'de veren van hun vel' geschoren hadden en dat het niet was om mijn 'vogel' te plezieren maar zweer-o-zweer enkel en alleen om te zwemmen. De tetteraars en kwakers vroeg ik om thuis te blijven tenzij ze als steunpilaar voor mijn clematissen wilden dienen.

Deze middag stond ik hen, volgens de afspraak en als een getrainde ijsbeer, op te wachten. Helaas was de levering niet meteen wat ik verwacht had. Borsten genoeg, vogels genoeg, veren genoeg, kwakers genoeg maar geen vrouwen. Er moet iets misgelopen zijn met mijn vertaling, vermoed ik.

Ik weet het, het lijkt zielig zo tussen de eendjes zwemmen. Maar onder het water vallen ze eigenlijk enorm mee :-) . Of zouden die feministen mij, MAN zijnde, een kloot hebben willen aftrekken? Zouden ze zo slim zijn? Kunnen vrouwen humor hebben?

ook meegenomen: eendjes zijn ook erg volgzaam en hebben geen eigen mening, oef.

bijnamen op school

Toen ik op 't college van Tessenderlo mijn broek zat te verslijten, hadden wij voor zowat alle leerkrachten een bijnaam. Een aantal "troetelnaampjes" waren gewoon een verbastering van de echte familienaam (de Nuits, de Vanhuit, den detjé) maar anderen waren eigen sappige vondsten die het bijzonder uiterlijk of karakter moesten onderstrepen: de Spin, de Blabber, de Boenga, zwette Jezus, kuifke petet, en nog van dat.

Eén van de dingen die mij opviel bij de start in mijn huidige school (als leerlingenbegeleider) was dat er niemand een bijnaam had. De leerlingen spreken iedereen aan met mijnheer dit of mevrouw dat. Ongelooflijk maar waar.

Toch begint er verandering te komen. Voorlopig ben ik nog mijnheer Rutten maar onder impuls van de new director vindt De Cock stilaan wijde verspreiding. Naar 't schijnt kan ik nogal veel misdaadjes op schoolniveau oplossen. Voor mij valt het dus nog mee.

De voorbije dagen duiken evenwel ook nieuwe bijnamen op. Het zijn er nog niet veel , ik weet begot niet wie ze uitgevonden heeft en ze zijn zeker nog niet algemeen gekend maar ik vind ze ergens wel origineel gekozen. We hebben al 'de sprinkhaan', 'de lampenkap', 'de streepkestrekkers' en 'de vuurtoren'.

Behalve 'de lampenkap' - volgens mij doelend op haar opvallend lichtgevend kapsel - zijn het allemaal heren. Neen, namen noem ik niet. Dat moet iedereen zelf maar uitzoeken. Ik vind het alvast een aardige tendens. Zolang het leuk bedoeld is, kan ik het alleen maar toejuichen.

bosbeheer alsmaar toleranter

In de uitgestrekte bossen van Tessenderlo (Gerhagen-Averbode) ben ik nooit zo'n bord tegengekomen. Maar tijdens mijn zondagse wandeling in de Postelse bossen kon ik er niet naast kijken. Voor zover ik kennis ter zake heb, denk ik niet dat het bord betekent dat je er met een tandem mag fietsen zonder fiets. We moeten met de tijd meegaan zeker?

de smartenpijn is nu wel compleet

Alsof alle tegenslag op een hoop MOET komen, kreeg ik net nog dit overlijdensbericht in de mailbox. Nu heb ik het voor vandaag wel gehad.

stop geweld tegen mannen

Normaal gezien las u hier alweer een boeiend artikel van één van Belgies minst invloedrijkste blogschrijvers. Jammer genoeg dient de actualiteit zich zodanig brutaal aan dat het feminien hypocriet zou zijn indien ik vandaag zou doen alsof mijn neus bloedt.

Wat er gebeurde: de aanvankelijk erg aangename walking dinner met de mooiste mensen van de zaal rondom mij (t.w. Nic, die van ons en het russisch eitje op een bedje van bladerdeeg) is op het einde nabij de toiletten toch nog danig uit de hand gelopen. Een banale discussie met een groepje vrouwelijke collega's over de witte lintjescampagne, die ik tot gisteren volledig onderschreef, ontaardde in een nagelscherpe catfight waarbij het bloed uit mijn gezicht spoot. Een ferme rechtse van die van fysica (of die wiskunde, of die van Mavo of die van Engels ???... het ging zo snel) leverde me surplus ook nog een blauw oog op. En of dat nog niet genoeg was, vond één van de dames in kwestie het nodig om met de volle kracht van haar ingewanden een soort oerwind los te laten zodat ik helemaal groggy was. Ze had duidelijk varkensgebraad gegeten maar dit gewoon terzijde. Hoe ik dan thuis geraakt ben, weet ik niet meer en wat er onderweg nog allemaal met mij uitgevoerd werd, al helemaal niet.

En TOCH blijf ik erbij: dé dag tegen het mannengeweld op vrouwen is wél vandaag op 25 november! Mijn wraak zal zoet zijn!

Hoera: 3 jaar muggenbeet

22 november 2004, de start van Muggenbeet

proficiat aan al diegenen onder jullie
die het al 3 jaar lang
volhouden hier.
Een dikke merci!

walking dinner

Nog nooit was ik op een walking dinner. Ik weet zelfs niet wat ik me er moet bij voorstellen: is het de bedoeling dat wij al wandelend moeten eten, lopen er garçons de godganse avond rond met dampende schotels of is 't de bedoeling dat de rondlopende kiekens en varkens zelf nog gevangen en gebraden moeten worden? We zullen het zaterdag weten want dan is 't op mijn werk 'personeelsfeest', voor de gelegenheid herdoopt tot ... 'walking dinner'.

Zo'n personeelsfeest vind ik altijd erg interessant. Ik ben altijd nieuwsgierig naar de wederhelften van mijn collega's. "Op ieder potje past wel een dekseltje" wordt er gezegd maar soms zie je toch een kurken stop bij een geleipot lopen of een schroefdopje naast een snelkookpan. Wat me op zo'n ontluisterende momenten dan boeit, is wat die twee mensen precies bindt. Was 't van moeten? Hebben ze samen gestudeerd? Hebben ze elkaar gevonden op een (gore) datingsite? Kennen ze mekaar van in de Joepie? Van die dingen zo, dat intereseert me.

Ook het dansvloergebeuren vind ik reuzeinteressant. Van die eerder stijve en nuchtere 'harken' die plots beginnen te swingen en te salsaën dat je het voor onmogelijk houdt. Of van die collega's die op het werk nogal close zijn met elkaar en dan op de dansvloer -gespeeld koeltjes- mekaar passeren in de armen van eigen man- of vrouwlief. Of van die ademende grafzerken of triestige frigo's die ineens openbloeien op de kuskesdans of een Weense wals. Ook broeken durven wel eens afzakken... of was dat alleen op hamer-krijt?

Soms verschiet ik ook van de lievelingsmuziek van mijn collega's. Zo zou er dit jaar iemand zijn die zot staat van Iron Maiden. Een groep die op haar hoogtepunt was toen de collega nog niet geboren was. Mijn naaste collega hoort dan weer de Bee Gees graag. En mijn ex-baas fleurt op bij het horen van the sound van een echt Decap-orgel. Muziek zegt veel over de mensen. Met iemand die Zappa niet kent, zal het nooit klikken.

Al verwacht ik ook dit jaar geen minutenlange gitaarsolo's toch kijk ik al uit naar zaterdag. Ik hoop er niet alleen lekker maar vooral ook veel te eten en ik bid ervoor dat er veel lol moge worden gemaakt. In mijn buurt lukt dat meestal wel al zal die van ons ook dit jaar weer regelmatig moeten benadrukken dat wat ik uit mijn nek klets "om te lachen is", dat het niet echt zoooo bedoeld is en dat ik thuis wél een lieverdje ben. Niet iedereen, aldus mijn wederhelft, begrijpt mijn vorm van 'erg directe communicatie', laat staan dat iedereen het weet te smaken. En dan is 't goed dat er iemand naast me loopt die de brokken lijmt en mijn doen en laten kadert in een groter geheel van viriele stoornissen en afwijkingen.

Genoeg gezeurd nu, mijn vrouw heeft ondertussen het bed opgewarmd en ik ga mij erbij leggen. Nog twee keer slapen en ik heb iets groots te vieren. Die 'wandelmaaltijd' komt dan ook als gedroomd. U hoort er nog van.

met muggenbeet terug pit in je relatie

Gelezen in Slickx: "In de wetenschap dat een potje vrijen nooit zo intens is als na een fikse ruzie, brengt Muggenbeet nu ondergoed (women only) op de markt onder het label "make love, not war". Volgens de bedenker is de slip ook perfect bruikbaar voor vrouwen die hun vriend of man op subtiele wijze willen duidelijk maken dat het tijd is voor ander en beter. Verkrijgbaar in alle kleuren behalve rood, blauw, groen, zwart, oranje en geel."

Op de achterkant de leuze "graag gedaan, muggenbeet"

ja, ik pownce nog steeds

Zin om mee te powncen? Invites zijn er overal te krijgen. Bij mij nog zo'n 28. Mailtje volstaat of een comment kan ook.

nog steeds een wakkere burger

Morgen moeten alle bezwaren tegen een nieuwe milieuvergunning voor Tessenderlo Chemie binnen zijn. Na enkele uren zwoegen en vooral puttend uit mijn volgepropt geheugen, is ons bezwaarschrift klaar.

De laatste jaren heb ik als maar minder tijd en goesting gehad om me ermee bezig te houden -dat komt ervan als je je mooiste 20 jaren daarin hebt geïnvesteerd- maar op cruciale momenten als de deze ben ik nog graag even "wakkere burger". Het zou ook een echte schande zijn als gans die oude en erg vervuilende zwik opnieuw zou vergund worden.

Wat ik dan precies wil?

In grote lijnen twee dingen: 1) de watervervuiling moet stoppen. Neen, niet door een nieuwe grote pijp aan te leggen richting Dijle maar wel door de verantwoordelijke fosfaatafdeling eindelijk eens het zwijgen op te leggen. De Demer en de Nete zullen er erg blij mee zijn. En 2) de gevaarlijke chloorchemie (Sevesoactiviteiten) in het centrum van Tessenderlo moet een concreet afbouwscenario meekrijgen. Ook Tessenderlo heeft recht op een behoorlijke ruimtelijke ordening. En het gebruik van kwik moet op heel korte termijn verboden worden.

Dit dossier is in ieder geval een heel interessante case om te ontdekken hoe menens het is met de overheid om van het leefmilieu een prioriteit te maken. Samen naar het filmpje van Al Gore gaan kijken, volstaat echt niet. Wat we nu nodig hebben, is een overheid die Tessenderlo Chemie eindelijk eens duidelijk maakt wat mag, maar vooral, wat niet meer mag.

clickx is god de vader niet

Gepost bij de comments van Gerdernissen omtrent dat Clickx-gedoe:

" ... Ik vind je criteria goed gekozen, al leg ik zelf veel de nadruk op originaliteit, creativiteit en humor. Heel dat clickx-gedoe loopt natuurlijk mank bij “de selectie van clickx”. Wie selecteert, met hoeveel zijn ze, zijn het mannen of vrouwen, welke criteria hanteren zij, zijn het saaie computernerds of kennen ze ook iets van milieu, politiek, satire,…. ???? Waar is het juryrapport?

Om het een beetje in het belachelijke te trekken: misschien zijn diegenen wel verkozen die de clickx-redactie een goeie pijpbeurt hebben aangeboden? Er zijn geen aanwijzingen... voor de stelling maar ook niet tegen de stelling. ..."

Inderdaad, zo zie ik het. Ieder van ons heeft minstens dezelfde bekwaamheid als de ganse clickx-redactie tesamen om zelf wel te beslissen wat voor hem/haar de beste blog (die in feite niet bestaat wegens onbeperkte criteriamogelijkheden) is. Ik zie niet in waarom we meer waarde zouden hechten aan de keuze van een PC-blad dan aan de individuele keuze van ieder van jullie. In ieders straat woont toch ook een mooiere vrouw dan het product "miss België"?

Daarom, vind je een blog goed, super, geweldig, origineel, grappig of wat dan ook... een leuke comment is zo geplaatst. Jouw waardering is goud waard. De prijs van clickx is ocharme maar een papiertje.

postzegels voortaan met een cijfer

zoon Jo als koning

lisa was te duur

kunst op het werk

eer van Diest gered

Gingen we vorige week nog met het kleinst mogelijke verschil onderuit in Leuven, gisterennacht stond er na meer dan drie uur strijd de afgetekende overwinning 12 tegen 4 op het scorebord. Werchter, dat nochtans uit 4 jonge, sportieve en vitale spelers bestond, was kansloos tegen onze "vaders-van-échte-spelers-ploeg" waarvan ooit door een grote pingpongkenner gezegd werd dat we blij mochten zijn als we ooit één match zouden kunnen winnen.

Met deze overwinnig was Diest T de eerreddende ploeg van de speeldag in Diest. We werden dan ook, zoals het in de Grauwzustersstraat 10 de gewoonte is, massaal getracteerd en met lofbetuigingen overladen. Gelukkig kon ook Diest O, de beloftevolle ploeg van de gebroeders Maesen, onze Jo (10 jaar) en Thomas met een schitterende overwinning tegen Wemmel thuiskomen.

Vermelden we nog dat het ook een bijzondere avond was voor onze nestor Rudy die eindelijk een eerste verlossende wedstrijd op zijn naam kon schrijven. Zelf had ik de eer om rond half twaalf ons laatste winningpoint te maken in een felbevochten belle (vijfsetter - 13/11) met een gedurfde backhandsmash juist achter het net. Mijn belle-trauma is hiermee hopelijk van de baan.

Neen, we deden dat weeral niet slecht en het etentje (beloofd door de voorzitter als we niet laatst zouden eindigen in de competitie) kan ons nu nog heel moeilijk ontglippen. Het zal daar smaken in het Hof van Cleve.

(Frank 4/4, Jerry 4/4, Ludo 3/4 en Rudy 1/4) - klassement: 8/16

mijn kroost

en dan heb ik er op school nog eens 870 ;-) Klik er maar eens op: is er iemand bij die op mij gelijkt (zie header)?

circus maximus

Het overkomt me niet vaak meer dat ik nog eens muziekgroep ontdek waarvan ik achterover val. Met zowat alle bestaande Zappa-, Vai- en Dream Theatermuziek in de bovenste lade van mijn platenkast ligt mijn lat ondertussen wel erg hoog.

Toch is het deze week mij nog eens overkomen. Via last fm was ik aan het luisteren naar "Dream Theater's similar artists" en dan hoor ik daar plots Circus Maximus, een noorse vijfmansformatie met Mats Haugen aan de gitaar.

Verdomme, wat was dat een schoon liedje! Ondertussen heb ik zowat gans hun oeuvre (twee ceedeetjes) op de laptop staan en ik heb vandaag al 5X het wonderlijke instrumentale biosfear uit "the 1st chapter" achter mekaar afgespeeld. Deze ontdekking heeft mijn week weer goed gemaakt. Liefhebbers van DT .... dit is echt iets voor jullie!

sluit HIV uit, niet wie seropositief is.

verdorie, ik moet gaan opletten

"Vlaamse vrouw houdt niet van avontuurlijke seks". Deze titel uit het Laatste Nieuw online trok vandaag mijn aandacht alhoewel, zoals je weet, dat thema me niet echt ligt. Dat het in bed in Vlaanderen niet veel soeps is, dat wist ik al lang. Ge ziet het aan de sippe gezichten tegenwoordig dat het verveling troef is. Maar mij interesseerde vooral voor welk soort man de Vlaamse vrouw tegenwoordig valt. En theoretisch blijkt dat -beangstigend genoeg- ikzelf te zijn.

"De man moet vooral groot zijn (99 procent), breedgeschouderd (40 procent) en zonder snor of baard (95 procent). Tengere mannen (1,6 procent) en kale mannen (1,7 procent) kunnen maar weinig Vlaamse vrouwen bekoren."

"Trouw zijn staat afgetekend bovenaan. 92 procent van de jongere vrouwen vindt het belangrijk. Op de tweede plaats komt grappig zijn (83,2 procent), op de derde plaats staat koken (66 procent) en algemeen helpen in het huishouden, zowel de mannen- als de vrouwenklusjes." Manlief, dit is het complete profiel van muggenbeet!

"Nog eisen voor de man? Wel ja: intelligentie en kunnen dansen worden door één op vijf vrouwen gesmaakt." Dat dansen interesseert me niet. Hier ga ik af als een gieter maar voor de rest een zeer hoge score.

De puzzelstukjes beginnen nu in mekaar te vallen. Het was me al opgevallen dat de laatste tijd zoveel collega's mij subtiel het hof maken. Onlangs zei nog een collega tegen mijn naaste medewerkster: "ik snap niet dat gij met dieje Rutten kunt samenwerken!", een andere collega begint meteen de krant te lezen als ik verschijn in het leraarslokaal (de krant wel ondersteboven houdend... maar dat was alleen mij opgevallen) en nog een andere collega switcht haar messenger altijd op "lunchpauze" als ik online ga. Allemaal signalen om mij te verleiden? Natuurlijk. Vrouwen blijven toch ingewikkelde en verwarring zaaiende wezens. ;-)

vecht mee tegen ontucht

Dienstmededeling: download hier de banner van mijn nieuwe campagne. Vecht mee tegen ontucht en VOOR een kuise samenleving.

zou het geregend hebben?

De Zandberg, Gerhagen Tessenderlo

aan alle vrouwen

Een plezante vrouwendag vandaag. Dus, je kan de strijk laten staan tot 12.00 uur deze nacht. Goesting om met de deegrol te kloppen? Helaba, niet vergeten: 't is ook wapenstilstand vandaag. xxx

vrouwen veranderen, mannen niet

copyright: muggenbeet

kasteelbier, dagelijkse kost

scenario:

Muggenbeet (langgerekt liggend in de zetel, met één hand aan 't bloggen en de andere hand op zijn Al Bundys in de broek): 'Vrouw, ik weet niet wat het is, maar ik mis iets'

Die van ons (spontaan en uit liefde de dienende rol met plezier spelende): een kasteelbiertje?

Muggenbeet (verrast door 'zoveel' mannenkennis):

Parijs' terrasje in Mol

Omwille van een dwingende tafeltennismatch arriveerde ik gisterennacht pas om 12.00 uur op mijn school alwaar de jaarlijkse schachtendoop plaatsvond. Het toneelstuk was reeds afgelopen en dat gold ook voor de maaltijd, vidée, dus sowieso niks voor mijn vegetarische appetijt.

Ik heb me in het bijzijn van mijn beste collega's nog wel geamuseerd en ik heb ook nog interessante ontwikkelingen gezien in wat ik voorlopig de hormonenhuishouding van TISP zal noemen. Toch vond ik de 5 euro die ik verzocht werd te betalen nogal veel voor de zaal te zien opkuisen en de twee spa bruizen die ik dronk. 100 frank voor een spa... dat doet me denken aan het tarief van een Parijs' terrasje. Het uitzicht bij nacht op de Moulin Rouge lijkt me anders wel ietwat idyllischer en sfeërieker dan het lerarenlokaal. Allez, het kruis erover.

Ik onthoud van die avond ook nog twee complimenten van vrouwelijke collega's:
collega 1: ben jij niet erg grijs geworden de laatste tijd?
collega 2: ben jij de laatste tijd niet erg grijs geworden?
Voorts genoot ik erg van de ontgoochelende blikken NA 1 uur (rara) en als ik de Willy goed begrepen heb, zou ik dringend the editors eens moeten beluisteren.

Wat hoor ik Zappa's 'titties and beer' toch zo graag! Dat liedje is echt zo tispy.

allemaal in koor: loser, loser!

Ja, ik beken. Ik ben geen échte man, ik ben een watje want weet je weet ik namiddag gedaan heb? Ik heb twee klassen van de kinderen hun school zitten poetsen. Eerst stofzuigen en dan met een natte dweil opgenomen. En of dat nog niet volstaat, begin ik zo meteen het eten nog te koken: patatten schillen, wortelen dunschillen, sojaburgers bakken.... waar gaat dat eindigen met mij?

leraren worden alsmaar minder ziek

In 2006 daalde het totaal aantal ziektedagen van het Vlaams onderwijzend personeel met bijna 90 000 dagen tegenover het jaar voordien. Meer dan de helft van de Vlaamse onderwijsmensen was in 2006 geen enkele dag afwezig wegens ziekte.

Psychosociale aandoeningen blijven de grootste oorzaken van ziekteverlof onder leraren, al zijn de afwezigheden wel minder lang dan vorige jaren. Op twee volgen rugklachten. Op drie staan bij de mannen gewrichts- en bij de vrouwen gynaecologische problemen. (uit Schooldirect)

zo kennen we de humo weer

jonge vrouwen kennen geen manieren meer

Je mag het aan mijn collega vragen of checken bij mijn wederhelft: als ik voor mezelf een koffie haal, zal ik steeds vragen of zij ook koffie wenst. De eerste tas die ik inschenk, geef ik aan de collega. Zo heb ik het geleerd. Dit zijn de goede manieren.

Daarstraks schoof ik aan bij die nieuwe koffieautomaat van de school. Net voor mij een nieuwe vrouwelijke collega. Alhoewel we verbaal niks uitwisselden, vertelde mijn blik duidelijk dat ik met grote honger en dorst zat. Zij vulde het plastieken bekertje en ik dacht 'dat is een meisje met manieren en die gaat die koffie aan haar collega met meer anciënniteit geven' maar ze nam het bekertje uit de automaat en vertrok met de koffie. En ze dronk dat gewoon zelf uit!

Andersom zou het niet waar geweest zijn. Als man ken ik nog nette manieren. Zouden ze dat niet meer leren op het regentaat? dacht ik zo bij mezelf. Want wat is nu 't beste: "wil jij misschien deze lekkere koffie door mij aangeboden krijgen" kunnen vertalen in tien talen of het gewoon doen? Wat geeft er nu meer voldoening aan een vrouw dan de man kunnen dienen?

mannen zijn tovenaars

Een jonge vrouw die ik ken is zwanger. Het is haar eerste keer. Als gentleman deel ik in haar intense vreugde. Maar het grootste plezier verschaffen haar verhalen wanneer ze weer eens de ganse nacht boven de wc-pot heeft gehangen. Ik vind dat geweldig schoon, zo vrouwen die moeten overgeven. Als je ziet dat zo'n klein kwakje van die grote brokken opleveren, dan moet je toch concluderen dat mannen tovenaars zijn?

kleine ergernissen

Wat ik toegevoegd heb aan mijn lijstje van kleine ergernissen:

- blogfeeds die je niet kan of mag lezen tenzij je beschikt over een wachtwoord. Kan in dat geval het klein kransje van gekenden geen mail gestuurd worden of kunnen ze niet opgebeld worden?

- my space's die je verwelkomen met "vergeet het maar, ik ben reeds in een relatie!". Precies alsof je DAARvoor even langskomt. Lijkt fel op hoogheidswaanzin.

- de reactiemodules die ingesteld staan op moderatiefunctie precies alsof je nog moet opgevoed worden. Hallo, er bestaat ook zoiets als deleten als het te grof is.

- gemekker over problemen met de harde schijf, de back-up, de internetprovider, de hosting, de telefoonverbinding, de rekening, ... . Techniek is feilbaar, we maken het allemaal wel eens mee. Waarom ons ermee lastigvallen net wanneer het bij ons eens vlekkeloos verloopt?

- dat nog niemand uit mijn blogroll 'het mooiste achterwerk' (ja, dat tweebillig-sloggiewonder van de Bulgaarse Kristina Dimitrova) heeft gepubliceerd. Hallo, leven jullie nog in zonde of niet? Wat voor vriend(inn)en heb ik eigenlijk?

bericht aan alle ouders

De entourage van de enige echte Sint uit Spanje (ja, die met zijn staf) vraagt mij om jullie mee te delen dat "de grote kindervriend een lichte beroerte heeft gekregen". Geen paniek, hij ademt nog... maar de kans dat hij tijdens de nacht van 5 op 6 december speelgoed zal kunnen brengen, wordt als zeer klein bestempeld. Men vraagt of het mogelijk is om dit jaar zelf voor sint te spelen.

Zwarte pieten kunnen er wel geleverd worden maar er wordt aan herinnerd, speciaal voor de ouders uit het Brusselse, dat ze in geen enkel geval mogen ingezet worden om in de bomen te klimmen en bananen gaan te eten.

Wat precies de oorzaak is van de beroerte is, wenste de woordvoerdster van de sint niet precies mee te delen. Zij insinueerde dat het om een hardnekkige vorm van zadelpijn zou gaan maar wij weten natuurlijk wel beter. Muggenbeet wenst hem ( en "hem" ook natuurlijk) in ieder geval een spoedig herstel toe.

Wie zou dat nu gedacht hebben van Pieter De Crem?

is Marc Reynebeau een goddelijke reïncarnatie?

Het gelaat van Toetanchamon werd vandaag voor de eerste maal tentoongesteld aan het publiek. De mummie werd hiervoor uit zijn sarcofaag gehaald en in een klimaat-geregelde glazen vitrine geplaatst.

Deze gebeurtenis vindt plaats 85 jaar nadat zijn graf 'ontdekt' werd door de Britse onderzoeker Howard Carter. Tot de dag van vandaag konden nog maar zo'n 50 mensen het gezicht zien van het koningskind dat meer dan 3000 jaar geleden op 19-jarige leeftijd stierf.

Over de precieze doodsoorzaak bestaat veel speculatie. Een CT-scan van 2005 deed onderzoekers evenwel besluiten dat Toetanchamon niet vermoord werd maar eerder stierf aan de complicatie van een gebroken been. In 2005 werd er door "wetenschappers" tevens een reconstructie gemaakt van het gelaat van Toetanchamon (zie links op de foto).

Blijkbaar hebben de opdrachtgevers gevraagd om er 'een mooie jongen' van te maken want je moet niet erg slim zijn om meteen te zien dat de mummie als twee druppels water gelijkt op onze Vlaamse Marc Reynebeau. Wat mij de stelling doet verdedigen dat Reynebeau de enige echte reïncarnatie is van deze jonge farao uit het Oude Egypte.

klacht tegen illusionist Copperfield

Een vrouw heeft klacht ingediend tegen illusionist David Copperfield wegens verkrachting. (Ik weet het: opnieuw erg "vrouwvriendelijk")

nieuwe blooper bij Rad van Fortuin

word ook VIP voor de biodiversiteit.

Ik wil je graag de website http://www.vips.biodiv.be/ laten ontdekken. Biodiversiteit is immers van levensbelang voor de huidige en toekomstige generaties. Ervoor zorgen betekent leven geven aan onze planeet! Surf dus snel naar http://www.vips.biodiv.be/ en maak het verschil door je in te zetten voor biodiversiteit. Doe zoals ik... en hartelijk dank voor je engagement!

mijn engagementen:

Ik eet geen vlees om ethische en milieuredenen (intensieve veeteelt stimuleert monoculturen).

Ik plant een boom of haag in mijn tuin of in de buurt van mijn school of werk.

Ik koop lokaal geproduceerde seizoensgroenten en -fruit.

Ik maak mijn eigen natuurlijke meststof door keukenresten, takken, bladeren en maaisel te composteren.

Ik gebruik geen producten eindigend op -cide: herbicide, pesticide en insecticide.

Ik kies voor producten van de biologische landbouw.

Ik leg een vijvertje aan in mijn tuin of in de buurt van mijn school of werkplaats.

Ik koop geen souvenirs op basis van koraal, zeesterren, zeepaardjes, schildpadden of levende exoten zoals kikkers en schildpadden.

Ik laat de natuur haar gang gaan in (een deel van) mijn tuin.