op wolkjes

Ik loop op kleine wolkjes de laatste tijd. Het waarom?

- zonder op mijn eten te letten ben ik acht kilo's kwijtgeraakt en dat op drie maanden tijd. Ik vlieg tegenwoordig de trap op en kan op 100 plekken tegelijk zijn.
- het twee tot driemaal sporten per week levert niet alleen betere en betere pingpongresultaten op (gisteren nog 2 hoger geklasseerde spelers in de pan gehakt) maar het doet ook iets euforisch in mijn hersenen. Drugvrij high-zijn, het kan.
- ook in bed gaat het alsmaar beter: had ik vroeger nog een halfuur woelen nodig, tegenwoordig slaap ik al na 5 minuten.
- voor op mijn bureau heb ik zo'n allformatmusicplayer in de Colruyt gekocht met versterker en boxen (allformat is letterlijk te nemen: steek er een hostie in en je hoort het onzevader). Prominent aanwezige muziek werkt rustgevend op mij. Momenteel draai ik gorki en anouk (hotel New York, echt heeeel erg goed).
- als je dan van je nieuwe directeur ook nog de ganse pinkfloydcollectie cadeau krijgt dan weet je het wel.
- mijn principiële keuze om alleen nog om te gaan met de mensen die ik graag heb of die enig positivisme uitstralen (met de krul van de lippen naar omhoog) blijkt een goede zet te zijn. Ge wordt er zelf heel wat vrolijker van. Ik kan het iedereen aanraden.
- een aantal nieuwe mensen zijn, recht uit de hemel, in mijn leven gevallen en ze staan me erg aan. Het belang van vriendschap kan niet genoeg onderstreept worden.
- ook al krijg ik 0 comments op sommige van mijn teksten, ik kan van dat bloggen tegenwoordig echt genieten vooral als ik met een knipoog over de man-vrouwverhouding kan filosoferen en schrijven. Dat zelfs die van ons mij soms goed vindt, is toch ongelooflijk. Want neem van me aan: ze is erg kritisch... ze staat in 't onderwijs, vandaar.
- ik heb een nieuw syndroom ontdekt (het G.M.S.) en mijn studie daaromtrent schiet goed op. Binnen tien jaar spreekt iedereen erover. Ik word nog beroemd.
- geven me ook een aangename prikkel, iedere dag: de windmolens van Nike, de koffieautomaat van de school, de plezante omgang met heel wat leerlingen, dat dat maar blijft goed accaderen tussen mij en mijn naaste collega, de humor van W., de grappen van P. , de niet meer weg te denken blauwe blouse van die van Iron maiden, mijn kinderen die me een hele toffe papa vinden en die van ons die het nu al bijna 25 jaar bij mij uithoudt en me iedere dag nog liever en liever ziet (omdat haar ogen ook iedere dag wat achteruit gaan???).

Ik hou momenteel van het leven ook al loopt het bijna op zijn einde.