Voor de tafeltennis van de kinderen hebben we vandaag bijna de ganse dag in Gierle vertoefd. Tijdens de beginuren van het tornooi heb ik met een wandeling eventjes het Kempisch dorpje verkend. Gier-le voorspelde niet veel goeds... beelden van mestkarren en zeiktonnen kwamen in me op.
Maar dat viel best mee. Opvallend weinig tractoren. Ook de meegenomen rubberen laarzen bleken niet echt nodig want de meeste wegen waren al verhard. Ik had ook wat rode bieten in de koffer meegezeuld want ik dacht, als ik ergens een boerenpaard tegenkom, zal ik het eens tracteren. Maar de bieten liggen nog in de koffer, geen paard te bespeuren. Wat nog het meest aan de verwachtingen voldeed, was de pingpongzaal zelf. Ik denk dat de stichter een kiekenboer moet geweest zijn.
Wat ik wel zag, was een mooi dorpscentrum met een redelijk hoog Bokrijkgehalte en voldoende groene elementen. Ik bezocht er de kerk met de ongewone achthoekige toren, ik stond even stil bij het standbeeld van Louis Neefs en keek binnen bij de etalage van de wereldwinkel. Bij de terugweg bestudeerde ik nog van nabij de bakstenen Gierlese windmolen 'In Stormen Sterk'. Ge hebt in de bouw gestaan of ge hebt dat niet.
Niet dat ik er zou willen wonen maar er bestaan veel lelijker dorpen.
U heeft de gedenksteen van Jean Pierre Monseré gemist.
BeantwoordenVerwijderenen walter meeus blijkt ook van daar te zijn, geloof ik.
BeantwoordenVerwijderen