what if

"Stel, zuiver hypothetisch...", vroeg ze me, "dat je niet getrouwd was en je had geen gezinnetje... voor wat een soort vrouw zoudt ge dan vallen?" "Wetende wat ik nu weet?" vulde ik nogal verrast aan. "Bijvoorbeeld, ja, dat zou ik wel eens willen weten...". Oeioei, daar had ik nog nooit over nagedacht. Mijn slecht karakter fluisterde in "zeker niemand als jij" maar ik verpakte het diplomatisch als volgt:

1. "Stay happy, avoid stupid women", verzon ik terplekke ... dus ik vind het in een relatie nogal belangrijk dat het vrouwtje minstens even slim is dan ik. Niet zozeer wat diploma's betreft maar wel "levenswijs". Ze moet over veel kunnen meepraten en op belangrijke thema's een beetje dezelfde kijk hebben als ik zelf;
2. Ik moet ermee onder de mensen kunnen komen: ze moet niet bloedmooi zijn, daar komen alleen troubles van, maar het verschil met de hond moet toch redelijk groot zijn. Gewassen, vrouwelijk gekleed zijn, liefst geen schmink zodat ze zonder lozingsvergunning een bad kan nemen, en goed, liefst wat pijnlijk, gewaxed zijn;
3. Ze mag best wat avontuurlijk en zelfs een beetje bezeten zijn op seksueel vlak zolang ze huisregel één maar respecteert: mijn bed dient om te slapen. Over ander meubilair kan gediscussieerd worden maar mijn vrienden moeten wel van een proper tafel kunnen eten.

Ik zag dat ze al spijt kreeg dat ze aan mij die vraag gesteld had maar met een half oor luisterde ze verder al deed ze alsof ze dringend naar het toilet moest gaan.

4. Op momenten die er toe doen, moet ze luisteren. En alles moet met liefde bereid en geapporteerd worden. Op de dagen zonder de letter a mag ze haar eigen zin doen. Hier moest ze even over nadenken....;
5. Ik wil geen gejammer over menstruele pijnen, hormonale balansen, premenstruele syndromen, ovulatietemperaturen, eierstokkrampen, schildklierstoringen, moeilijke stoelgang, etterende piercingen, striemen van onderbroekrekken, okselirritaties en ze moet vooral niet doen dat ze een gouden muis heeft. Edele delen zijn mannelijk.

Toen leek het alsof ze er geen zin meer in had en begon ze over het weer. Dat het koud was en blablabla. Dan wilt een mens eens antwoorden. Sedertdien heeft ze niks meer aan mij gevraagd en maakt ze hetzelfde boogje rondom mij als alle andere vrouwelijke collega's. Haar MSN staat nog steeds op 'afwezig'.

Mooi, het leven is mooi.