Omwille van een dwingende tafeltennismatch arriveerde ik gisterennacht pas om 12.00 uur op mijn school alwaar de jaarlijkse schachtendoop plaatsvond. Het toneelstuk was reeds afgelopen en dat gold ook voor de maaltijd, vidée, dus sowieso niks voor mijn vegetarische appetijt.
Ik heb me in het bijzijn van mijn beste collega's nog wel geamuseerd en ik heb ook nog interessante ontwikkelingen gezien in wat ik voorlopig de hormonenhuishouding van TISP zal noemen. Toch vond ik de 5 euro die ik verzocht werd te betalen nogal veel voor de zaal te zien opkuisen en de twee spa bruizen die ik dronk. 100 frank voor een spa... dat doet me denken aan het tarief van een Parijs' terrasje. Het uitzicht bij nacht op de Moulin Rouge lijkt me anders wel ietwat idyllischer en sfeërieker dan het lerarenlokaal. Allez, het kruis erover.
Ik onthoud van die avond ook nog twee complimenten van vrouwelijke collega's:
collega 1: ben jij niet erg grijs geworden de laatste tijd?
collega 2: ben jij de laatste tijd niet erg grijs geworden?
Voorts genoot ik erg van de ontgoochelende blikken NA 1 uur (rara) en als ik de Willy goed begrepen heb, zou ik dringend the editors eens moeten beluisteren.
Wat hoor ik Zappa's 'titties and beer' toch zo graag! Dat liedje is echt zo tispy.
En hoe was't geweest met de tafeltennis want daar hoor ik zo weinig over. Toch niet verloren?
BeantwoordenVerwijderenik heb het nochtans rondgebazuind op de doop (ook de reden waarom ik redelijk somber was): drie matchen verloren, één gewonnen. Spijtig, was dat ik één in de Belle (5-setter) verloren heb met 12-10. Ik ben een open boek... nog vragen? Aan de vraagstelling te horen, vermoed ik dat je dit best wel wist.
BeantwoordenVerwijderen