Je mag het aan mijn collega vragen of checken bij mijn wederhelft: als ik voor mezelf een koffie haal, zal ik steeds vragen of zij ook koffie wenst. De eerste tas die ik inschenk, geef ik aan de collega. Zo heb ik het geleerd. Dit zijn de goede manieren.
Daarstraks schoof ik aan bij die nieuwe koffieautomaat van de school. Net voor mij een nieuwe vrouwelijke collega. Alhoewel we verbaal niks uitwisselden, vertelde mijn blik duidelijk dat ik met grote honger en dorst zat. Zij vulde het plastieken bekertje en ik dacht 'dat is een meisje met manieren en die gaat die koffie aan haar collega met meer anciënniteit geven' maar ze nam het bekertje uit de automaat en vertrok met de koffie. En ze dronk dat gewoon zelf uit!
Andersom zou het niet waar geweest zijn. Als man ken ik nog nette manieren. Zouden ze dat niet meer leren op het regentaat? dacht ik zo bij mezelf. Want wat is nu 't beste: "wil jij misschien deze lekkere koffie door mij aangeboden krijgen" kunnen vertalen in tien talen of het gewoon doen? Wat geeft er nu meer voldoening aan een vrouw dan de man kunnen dienen?
misschien lag het wel aan die hongerige blik, die was misschien wel voor interpretatie vatbaar. Trouwens welke voldoening kan je halen uit het dienen van een man?
BeantwoordenVerwijderenmijn hongerige blikken zijn niet voor interpretatie vatbaar. Het dienen van een man is voor iedere échte vrouw het toppunt van geestelijk genot ;-)
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDamn, dat klinkt oud! Misschien kun je je post wel veranderen : "vroeger was het allemaal beter" :)
BeantwoordenVerwijderenje moet het allemaal wel in een provocatieve op-stang-jagerige-geest lezen ;-)
BeantwoordenVerwijderenDan vrees ik dat ik geen echte vrouw ben.
BeantwoordenVerwijderen