tuinwerk

Onze zonnepanelen dreigden overschaduwd te worden door de twee alsmaar hoger worden solitaire haagbeuken in de voortuin. Zoiets kan fataal aflopen voor de fotovoltaïsche cellen dus moest er een oplossing worden gezocht. Net zoals ik eerder deed met de valse acacia (Robinia) aan de voordeur, zat er niks anders op dan deze bomen heel sterk in te snoeien, ook wel kandelaberen genoemd. Dit was een hele klus -uitsluitend aan de slag met een scherpe gebogen handzaag- waar ik toch een 5-tal uren zoet mee geweest ben.

Het is een verschrikkelijk zicht nu, zeker als 't je vergelijkt met de mooie silhouetten van deze morgen. Het doet pijn aan mijn ogen maar het is draaglijk omdat ik er zeker van ben dat het mottig "kapstokuitzicht" binnen een jaar of twee door de nieuwe uitlopers helemaal weggewerkt zal zijn.

In een wilde, ecologische tuin is kandelaberen ook een operatie die nooit nodig is omdat je bij het aanplanten van bomen rekening houdt met hun groeiwijze en de standplaats. Maar het idee om onze stroom met behulp van de zon te maken, rijpte pas jaren nadat onze voortuin was aangelegd. Er zat dus niks anders op. Rooien was momenteel geen optie. Moest er toch geen esthetisch aanvaardbaar herstel zijn, kan ik nog andere en kleinere bomen aanplanten.

Tijdens deze noeste arbeid heb ik toch kunnen genieten van de bloeiende winterjasmijn (zie foto), de geurende Viburnum bodnantense Dawn en de roze winterbloemetjes van de Prunus subhirtella autumnalis rosea. Alhoewel er geen sprake is van 'winter', liggen deze planten toch op schema. Zelf lig ik ook op schema. Ik ga nu douchen, me omkleden, nog wat eten en dan ga ik samen met 't vrouwke eindelijk ook eens naar Borat kijken.