Het was heel lang geleden dat ik nog eens in dat tuincentrum geweest was. De laatste maal stonden er mooie toverhazelaars in bloei en wie weet kon ik er wel een droomkoopje doen. Van een goed tuincentrum verwacht ik dat in januari-februari de klemtoon ligt op de winterbloeiers en dat er een breed assortiment met voldoende variëteiten wordt aangeboden. Dat is niets te veel gevraagd.
Welgeteld 4 toverhazelaars stonden er, alle 4 'Diane', de Hamamelis met rode lintbloemen. Dat was het. Dan is het voor mij duidelijk dat de liefde voor het vak ver zoek is. Klantenverwaarlozing noem ik dat. Tussen het bulkaanbod van 3 variëteiten kerstrozen vond ik wel een bijna zwarte Helleborus, de Ruby Star, die ik intussen aan mijn mini-assortiment heb toegevoegd.
Maar een depressie was nabij. Bij 3 andere tuincentra die ik de afgelopen weken bezocht, bekroop me krak hetzelfde gevoel. Plaatsvervangende schaamte. Ik denk dat er al bijna evenveel namaakbloemen staan als echte, levende planten. Zowat 90% van de artikelen dient gewoonweg niet meer gegoten te worden.
Een overaanbod aan prullaria, vooral van het overbodige soort, met een stevige focus op binnenhuisinrichting en keukengerief. In een verdoken hoek nog enkele konijnen en wat verder een café. 'Tuincentrum' dekt echt de lading niet meer. 'Ordinaire winkelcentra met ook een plantenafdeling' is al beter gedefiniëerd. De selfmade-jurist in mij vraagt zich af of dergelijke zaken stedenbouwkundig nog onder de juiste noemer vallen. Serres als camouflagenet.
De geur van het veld is nergens nog te bespeuren. Heeft er nog iemand zwarte handen? Kent men er de 4 seizoenen nog? Of denkt men in termen van de Kerstman en de klokken? Het is voor mij overduidelijk: de verketening van vele kleinschalige, familiale tuinbedrijven heeft er geen goed aan gedaan. De liefde is zoek. De sapstroom is drooggelegd.
Ja, ook hier gaat het bij de lokale plantenzaak meer en meer die kant uit ...
BeantwoordenVerwijderenZe moeten winst maken en daarom zoveel mogelijk mensen lokken. En blijkbaar denken ze dat met alleen planten aan te bieden dit niet gaat lukken. Vroeger kocht ik regelmatig planten in zo een tuincentrum maar nu ga ik toch liever bij een echte kweker.
BeantwoordenVerwijderenJa, die tuincentra zien het begrip tuin heel ruim. Soms kan je er wel iets leuks op de kop tikken, maar voor planten ga ik toch ook liever naar een kweker of naar een plantenbeurs.
BeantwoordenVerwijderenIk kom er niet. Ik ga naar boomkwekers en vaste plantenkwekers. De keuze is er groter, de planten zijn er gezonder én goedkoper.
BeantwoordenVerwijderenMijn tuingereedschap haal ik bij de plaatselijke Horta, die bijna alles heeft wat ik nodig heb.
De horror! Ga daar maar beter niet meer naartoe. Een plantenkwekerij, een plantenbeurs, boomkwekers, gedreven hobbyisten: the places to be. En in mijn geval ook de groothandel, vaneigens. * grijns *
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf ongeveer 10 jaar in een tuincentrum gewerkt dat nog een echt tuincentrum was: enkel planten en meststoffen. Geen potten, meubels, kleren, .... Het grote probleem bij de huidige tuincentra is het gebrek aan plantenkennis waardoor planten slecht en lelijk worden en een verliespost worden.
BeantwoordenVerwijderenPlastic bloemen verslensen niet en potjes en bloembakken worden niet slecht.
Planten kopen in een 'tuincentrum' is in Nederland al stervensduur en bijna onmogelijk, door het opkomen van ketens gaat het in Vlaanderen spijtig genoeg dezelfde toer op.
Ja, in Nederland moet je inderdaad niet voor de planten naar een tuincentrum gaan. Bovendien worden de seizoenen ook zo geforceerd, alle 'paas'plantjes staan nu al volop in bloei en half maart hebben ze alweer lavendel met knoppen staan... In Boskoop, waar de kwekers zitten, wordt je echter wel blij.
BeantwoordenVerwijderenHet dichtsbijzijnde tuincentrum hier in de buurt gaat ook steeds meer feel-good spullen verkopen in plaats van planten. We komen er vrij regelmatig vanwege de goedkope kattenbakkorrels. Stonden er toch een stuk of drie mooie eucalyptussen afgeprijst van 20 naar 2 euro. Ik vroeg de medewerker naar de reden. De naamkaartjes waren van de planten afgeraakt en nu wisten ze niet meer om welke plant het ging.. vandaar.
BeantwoordenVerwijderenIk heb de mooiste van de drie meegenomen; het lijkt de e.niphophila te zijn.
Plantenkennis ontbreekt daar dus geheel.
Ooit vroeg ik eens in een tuincentrum naar de Lantana camera. Ik werd toen naar de afdeling gebracht met kaarsjes en lantaarns. Hilarisch en triest tegelijk.
BeantwoordenVerwijderenDat is wel straf :)
BeantwoordenVerwijderen