1001 bloemen

Nog nooit verschenen zoveel bloemen in onze twee Parrotia's persica (Perzisch Ijzerhout). 't Zijn er zoveel dat tellen onbegonnen werk is. Als ik zeg 'meer dan 1000' dan is dat niet overdreven. De rode kwastjes, die wel wat weg hebben van rode klaver, zitten echt overal (zie foto 1). Geuren doen ze niet maar dat hoeft ook niet want op het kale hout heeft deze winterbloeier -ook zonder parfum- uitstraling te over. Subtiel maar onmiskenbaar aantrekkelijk.

Ieder bolletje in de boom is een bloempje. Wat ingezoomd ziet het er zo uit:

 De Parrotia bloeit dit jaar samen met enkele toverhazelaars en dit al zo'n 4 meter de hoogte in.

Het blijft vreemd dat deze gemakkelijke struik of boom zo weinig aangeplant wordt want behalve de bijzondere winterbloemen  is hij ook één van de allermooiste herfstverkleurders die ik ken. Deze beide kenmerken heeft hij gemeen met de toverhazelaars. Niet verwonderlijk want de Parrotia behoort tot dezelfde familie (Hamamelidaceae).

Het is het eerste jaar dat hij zo massaal bloeit. Er zijn jaren geweest dat het eerder povertjes was.  Ik heb er geen notities van maar ik denk dat hij dit jaar enkele weken vroeger bloemt dan normaal. Meegenomen is ook dat er niet gesnoeid hoeft te worden. Slechts eenmaal heb ik moeten ingrijpen. Een hop had zich in een van de twee Parrotia's geslingerd waardoor de kruin dreigde af te sterven. Na volledige verwijdering van de klimplant herstelde de struik snel.

Zoals heel wat van onze winterbloeiers (toverhazelaars, Helleborussen, Prunus subhirtella) heb ik beide Parrotia's kort bij het huis geplant zodat ze ook van binnenuit bewonderd kunnen worden. Je kunt wel aannemen dat ik nog nooit spijt heb gehad van deze aankoop. De gele kornoelje (Cornus mas) zorgt hier voor de aansluitende bloei. Nog zo'n gemakkelijke plant. Een goed duo voor wie ook vroeg op 't jaar bloemen in zijn tuin wil.

(Ook een bijzonder interessante winterbloeier is de winterzoet.)