Houterenberg vanaf Boshuis Tessenderlo
Helemaal alleen. Zonder handschoenen. Met iedere stap het gekraak van ijs. Bij stilstand bijna de volmaakte stilte. Het gekwetter van een winterkoninkje. Zich lavend aan een wakje in de beek. In de verte, schimmig, dampende paarden. Nauwelijks kleur in het landschap. Grijze tinten, veel wit, té veel en iets dat op blauw gelijkt. Schemer. Koude. Rode neus en mooi voor de ogen. Winterlandschappen: bijna steeds ontgoochelend op foto. Slechts gelijkend op. Zo moeilijk. Alleen te beleven.
Zomereik in de winter. Hinkelenberg, Tessenderlo.
kronkelend pad op de Houterenberg
kronkelend pad op de Houterenberg
Zo'n winterlandschap is inderdaad niet altijd makkelijk in beeld te brengen, vanwege het grote contrast.
BeantwoordenVerwijderenMet de wat duurdere camera's lukt dat een pak makkelijker omdat ze een groter dynamisch bereik hebben (meer nuance in contrasten weergeven)
Bovendien speelt de witbalans vaak op.
Dat gezegd zijnde is de eerste een erg mooie compostie
Bijzonder sfeervolle beelden. Mijn voorkeur gaat uit naar foto 3.
BeantwoordenVerwijderenSneeuw heeft op foto's nogal vaak de neiging blauwachtig uit te slaan. De remedie is een langere belichtingstijd in te stellen.
Op automatische stand "interpreteert" een camera sneeuw als heel helder, waardoor hij automatisch korter gaat belichten.
Enfin, zo heb ik het toch altijd gehoord. Correct me if I'm wrong. ;-)
Er was gisteren geen zonnestraal te bekennen, dus viel alles heel grijs en somber uit. Heb als hobbyist zowel foto's in "automatisch" als in "sluitertijd zelf instellen" genomen. Zonder statief weliswaar. De foto's vallen wel mee al zou een beetje zon welkom geweest zijn. De afwezigheid van kleuren en licht creëert een schilderij-effect.
BeantwoordenVerwijderenTss, zonder handschoenen gaan wandelen! De beelden geven toch weer dat jullie omringd zijn door een mooi winterlandschap.
BeantwoordenVerwijderen