Op een jaar tijd kunt ge toch heel wat beleven. Meer dan ooit tevoren zijn we hier aan 't wandelen geslagen en als we op vakantie of city-trip kunnen vertrekken, dan doen we dat tegenwoordig. Dit alles vanuit het besef dat we maar eenmaal leven en dat, eens je begraven of tot stof en as teruggekeerd bent, de leut er wat af is.
Zo komt het dat 2012 een jaar was van heel veel natuurbeleving, stadsverkenningen en gepassioneerde verdieping in architectuur en geschiedenis. Er is zoveel voorbij onze ogen en onder onze voeten gerold dat een overzicht of terugblik al behoorlijk troebel is, ook al is alles slechts luttele maanden geleden. Het scrollen doorheen mijn fotobestanden brengt dan soelaas. Alles automatisch en netjes gerangschikt in mappen en op datum.
De allerschoonste momenten van 2012 voor mij waren: de vondst van een grote groep wilde orchideeën op een wandeling in het dolmengebied van Wéris, de wandelingen door de vennen en heide van Averbode Bos en Heide, de aanwezigheid van de grauwe vliegenvanger in onze tuin, de beklimmingen van de Grand Ballon, de Ballon d'Alsace en de Hohneck in de Vogezen, de watervallen van de Hérisson en de mooie dorpjes Eguisheim (Elzas) en Château-Chalon (Jura), de terugkomst in Wlen ... maar dé natuurkick van het jaar kreeg ik tijdens de beklimming van de Petrinheuvel in Praag. En dan weten dat enkele mokkende kinderen ons ei zo na in de aangeprezen kabelbaan deden stappen.
Alhoewel ik er al eerder over blogde, wil ik hier, als eerbetoon aan Praag (die toch maar mooi deze lucratieve berg vlakbij het historisch centrum intact laat) opnieuw enkele schitterende fotomomenten van die beklimming tonen. Aja, het is niet voor niks dé kick van 2012. Alles zat die dag mee: een licht bewolkte maar mooie blauwe hemel, de vele fruitbloesems, een heerlijk temperatuurtje en weinig volk. De Voerstreek in het hart van Praag. Bij elke stap omhoog gaven de Moldau (Vltava) en de wondermooie stad die ze omhelst, zich meer en meer bloot om zich uiteindelijk, in alle pracht en praal, volledig prijs te geven op de top van de Petrinheuvel. Een onvergetelijk moment. Genieten in het kwadraat. De hemel is er in vergelijking niks mee.
Begrijp je wat ik bedoel?
Mooie foto's, ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben in 1992 in Praag geweest, als student, was toen ook een erg mooie stad
BeantwoordenVerwijderenJa, ik was erbij!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie stad is het toch. Mijn vader werkte in Praag halverwege de jaren negentig en ik heb hele warme herinneringen aan ons bezoek (ook in de lente) daar. Je kinderen zullen ongetwijfeld later erg dankbaar zijn voor al deze ervaringen.
BeantwoordenVerwijderen@Linda: ook de Jugendstil van Praag is de moeite om met aandacht op te zoeken. Zo zijn we koffie gaan drinken in het Obecni Dum... magnifieke Gesamtkunstwerk.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp perfect wat je bedoelt. Op de juiste plaats op het juiste moment. Dat geldt zeker bij de fotografie waar alles met licht te maken heeft...
BeantwoordenVerwijderenBuitengewoon interessant blogpost!
Dankjewel Koen voor deze reactie. Deze foto's behoren tot de mooiste die ik ooit maakte met mijn kleine Powershot.
BeantwoordenVerwijderen