de doop

Verleden vrijdagavond tot zaterdag in de heel vroege uurtjes werd ik samen met 5 collega's 'gedoopt' op onze school. Weken op voorhand deed men tevergeefse pogingen om ons zenuwachtig te maken of de bibber op het lijf te krijgen maar op mijn leeftijd moet men al met een autobus nymfomane senioren afkomen eer men mij zo ver krijgt. Ik keek zelfs uit naar deze gebeurtenis.

We werden verkleed-als-landloper verwacht. Dit was voor mij een koud kunstje. Bovendien kon ik voor de eerste maal in mijn leven dat verschrikkelijke T-shirt aantrekken dat ik ooit voor mijn verjaardag cadeau kreeg. In vette letters staat er op: "ik heb geen bierbuik, hieronder zit de brandstoftank voor mijn sexmachine". Daar kan je in serieuze omstandigheden niet mee onder de mensen komen.

Op de doop kan dit wel, temeer omdat voor de andere aanwezigen dat soort humor heel gewoon is. Met het uiten van een ongezonde adoratie voor blote tetten (liefst redelijk omvangrijk) en bier word je meteen door hen in de groep opgenomen. Als gewezen bouwvakker was ook dàt een koud kunstje. Welk straf verhaal ook de ronde doet, ik kan er nog steeds een schepje bovenop doen. Helemaal verzonnen -uiteraard- maar dat hoeven ze niet te weten.

De doop zelf moet je je voorstellen als een revue, amusementstheater waar met een klad humor de draak wordt gestoken met de kleine kantjes van de collega's. De schachten krijgen hierin een heel beperkt doofstom bijrolletje. Wij worden op het podium gezet terwijl een beamer (projector) de resultaten van de zoektocht naar je verleden op het scherm projecteert. Soms vinden ze gênante feiten, oude lieven of foto's waarvoor je je diep moet schamen maar over zo'n brave, smaakvolle en elegante jongen als mij kàn men natuurlijk niets schokkends vinden.

Zo werd 'ontdekt' dat ik in het middelbaar volgens de leerkracht "voor niks goed was" en dat dit leidde tot het kortste oudercontact ooit dankzij mijn assertieve vader, dat mijn bompa mijn lief klein konijntje had afgemaakt en gevild en ik hierdoor vegetariër ben geworden, dat ik morele problemen had met het doden van mensen en het blind opvolgen van bevelen en hierdoor gewetensbewaarde ben geworden en nog steeds ben, dat ik bij de KSA was, dat ik vier kinderen heb, dat mijn energieleverancier moeilijk doet omdat mijn teller achteruit loopt.... en zo nog wat van die dingen. Allemaal zaken om fier op te zijn wat me trouwens achteraf van heel wat collega's complimenten heeft opgeleverd wegens het "bijzondere profiel". Al zal er ook wel een groepje 'antigroenen' me voortaan met een scheef oog bekijken. Maar so what? Er staan heel wat hoge bomen op de speelplaats en ze kunnen er in!

De 'ontgroening' is dus heel propertjes verlopen en de toeschouwers hebben plezier gemaakt. Hun avond is geslaagd en dan is die van mij dat ook. Toen ik samen met schachtgenote Isabelle in de uiensoep moest roeren, dacht ik heel eventjes dat we toch nog de vettige toer opgingen. Mijn vrees dat onze kompanen al windenlatend het weesjegroetje moesten opzeggen, bleek evenwel te ver gezocht.

Mijn collega-leerlingenbegeleidster werd op het einde nog verkozen als schachtenkoningin en zij mag daarom op het komende schoolfeest de dans openen met de directeur. Het is haar meer dan gegund. Ondertussen is ook duidelijk geworden dat niet zozeer de doop maar wel al-wat-eraan-vasthangt, de werkelijke beproeving van de dopelingen is.

Bij iedere schoolactiviteit, in de categorie 'zuip-en schranspartij', kunnen wij voor de catering en de schoonmaak zorgen. Vroeg gaan slapen is één van mijn hobby's dus dat wordt op mijn tanden bijten. Luisteren naar dronken zagepieten, die daardoor ook wat onbeleefder, handtastelijker en oversekst geraken, vergt bijzondere vaardigheden die ik sommige dagen wel eens mis. Andere dagen daartentegen kan ik er goed mee overweg, zeker als ik ertoe kan bijdragen dat iets grondig ontspoort.

The day after is dan altijd een reuze gniffelmoment. "Hoe is 't ermee?" vragen aan een lijkbleke, naar-kots-ruikende collega die wieweetwieallemaal over en in zich gekregen heeft, is toch een uniek ervaringsgericht leermoment dat in een pedagogische omgeving als een school meer dan op zijn plaats is! De meest ideale leerkrachten 'naar jongeren toe' zijn zij die vanuit de praktijk kunnen praten. De meest rechtvaardige sanctioneerders zijn zij die weten dat ze best zelf eens in de spiegel kijken.