30 april 2020

een dag later

pillenschema
Nooit medicatie ingenomen en nu dit.....

We zijn een dag verder. Bij elke ademhaling en bij elke slik proef ik nog steeds het ziekenhuis. Het ontsmettingsmiddel heeft zich genesteld in mijn slijmvliezen. Tevens moet ik heel veel hikken. Ik begin terug smaak van mijn eten te krijgen al zijn het maar kleine porties. De frieten die gisteren op tafel kwamen voor de verjaardag van Loes, heb ik me op enkele stuks na aan me laten voorbijgaan. Ik proefde van de verjaardagstaarten maar heb er nauwelijks van gegeten. Kunnen plassen zonder urinaal, wat een voorrecht!

Het kortstondige verblijf op de Covid-afdeling blijft wat in mijn hoofd spoken. Ik verwijt niemand iets, integendeel, maar er knaagt wel een prangende vraag. Niet alleen bij mij. Er lopen hier nog wat bezorgde huisgenoten rond.

Naar het ziekenhuis gaan voor niet-corona, was geen probleem. De gebruikelijke diensten zijn gescheiden van de Covid-afdelingen. Er is geen gevaar voor besmetting. Maar wat als het loopt zoals het bij mij liep? Ik heb altijd strikt de coronamaatregelen opgevolgd. Ik bleef in mijn kot. De kans op besmetting door andere mensen leek mij nihil. Tot ik via de huisarts en spoedartsen met de ziekenwagen naar de kliniek werd afgevoerd en daar verkeerdelijk naar de corona-afdeling werd getrieerd. Van de veilige thuishaven werd ik door heel wat intelligente medici naar het hart van de besmettingszone gebracht. De CT-scan van de longen die ogenblikkelijk werd genomen na aankomst in Geel, wees op zuivere longen. Ik had mijn modus vivendi ook aan de spoedarts meegedeeld, dat een kans op besmetting mij heel onwaarschijnlijk leek, zei ik meermaals. Toch ging ik richting vierde verdieping, de verboden zone. Achteraf bekeken lijkt het mij zo te zijn dat ik nooit zo dicht bij het virus ben geweest dan daar in mijn bed op mijn kamer.

Ook de oude man in het kamertje naast mij, kreeg het goede nieuws van niet besmet te zijn. Ook hij lag verkeerdelijk op de Covid-afdeling. Het kan best zijn dat ik me hierover onnodig zorgen maak en dan verontschuldig ik mij voor deze twijfel, maar niet aangetaste mensen zouden toch beter niet op de Covid-afdeling moeten terechtkomen. Ik heb daar uiteindelijk toch zo'n 36 uren gelegen en geloof me, het is wachten, lang en bang wachten op het laboresultaat van die neusslijmstalen (neusuitstrijkjes).

Zonder kennis of ik al dan niet op de afdeling besmet geraakt ben, verhuisde ik vervolgens naar een andere afdeling waar ik in contact kwam met een hele reeks andere verpleegsters, dokters en medewerkers. Hopelijk was ik clean voor hen. Hopelijk ben ik niet besmet.

mijn medicatie

Dus de vragen waar ik thans mee zit zijn de deze: hoe veilig is het voor mensen die niet besmet zijn maar toch op de Covid-afdeling geplaatst worden? Hoeveel patiënten komen er zo verkeerdelijk op de Covid-afdeling? Is er zekerheid dat patiënten die naar een andere afdeling verhuizen, veilig zijn voor het personeel?

Begrijp deze vragen niet verkeerd. Ik heb gezien hoe toegewijd al die mensen zijn en ik ben vol lof over de goede zorgen. 't Zijn alleen die foute triage en het (achteraf gebleken) onnodig verblijf op de corona-afdeling die me vandaag bezighouden, ja, zelfs wat bang maken.



5 opmerkingen:

  1. Ja, ik begrijp dat je je dat afvraagt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is een vraag waarop je al googelend geen pasklaar antwoord zult vinden, vrees ik. Ik raad je aan om contact op te nemen met de verantwoordelijke van de COVID-afdeling en hem/haar je vraag voor te leggen. Zij zijn tenslotte het best onderlegd in deze materie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. "In de ziekenwagen hoorde ik de dokter resoluut stellen dat er Covid in het spel was. 'Zonder twijfel'" (cit.)
    De dokter mocht dit wel denken maar niet hoorbaar uitspreken! Daarvoor is hij niet bevoegd.
    Paniek stoken is zeker geen hulp. Het belast de patient en dwingt het medisch personeel tot
    het uiterste.
    Nu blijft de angst die vermeden kon zijn door een betere doordachte aanpak.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Amai! Kan ik goed geloven dat je daar ongerust over bent.
    Het zijn rare tijden en ook mensen in de zorg, zijn maar mensen. Maar als zij fouten maken, heeft dat nare gevolgen.
    Ik wens jullie veel sterkte en hopelijk komt alles helemaal goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor alle duidelijkheid: geen enkel verwijt aan niemand. Zorgen zijn des mensens. Gaat me er vooral om dat ik (e.a.) wekenlang geprobeerd heb om zo ver mogelijk van het virus weg te blijven en dan plots midden in de verboden zone lig en dat dit (achteraf bekeken) niet had gemoeten. Mijn ziektebeeld moet wel heel erg op covid gelijkt hebben of..... het laboresultaat is fout. We zullen zien... maar we gaan ervan uit dat alles goed is of komt. Deze maand (mei) sowieso enkel contact met eigen gezin.

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.