paddenkoppeltje met ei-afzetting (met extra mannetje)
Eén van de paddenkoppeltjes zette een snoer eitjes af op de bodem van de zwemvijver. Hierbij op de hielen gezeten door een eenzaam, partnerloos mannetje. Deze padden zitten al van de eerste paddentrek onder water zonder lucht te komen happen. Straffe toeren zijn dat. De kikkerdril van de bruine kikkers, 4 hopen eitjes tel ik, is intussen deels geëvolueerd tot microwezens met een duidelijke staart. Er komt leven in de gelei. De kikkers zelf zijn evenwel niet meer te bespeuren in de zwemvijver. Zij zitten tussen het eendenkroos van de poel te genieten van de zon. Net als wij dat doen maar dan op het droge.
bruine kikker tussen het eendenkroos
Ik hoorde de eerste tjftjaf en vlakbij zat een zwartkop. Twee vogels die de winter in warmere oorden doorbrachten. Op een berkentak zat een exotische vogel, eentje die niet in mijn vogelboeken staat. Een enorme kuif op zijn kop, een rode vlek achter zijn ogen en een bijzonder lange staart. Voor de rest een nagenoeg kleurloos geval en dus zeker geen groene halsbandparkiet. Een valkparkiet, suggereerde iemand op mijn facebookpagina. Te vrezen valt dat hij ergens losgelaten of ontsnapt is want op eigen houtje van Australië naar Tessenderlo vliegen is onmogelijk.
rare kwibus in de tuin, een papegaai-achtige met heel veel lawaai
Wat zijn de overlevingskansen van deze sukkelaar? Geen idee maar ik denk dat een sperwer zo'n vliegende biefstuk wel ziet zitten. Tegen de avond, vlak voor zonsondergang, cirkelden de eerste vleermuizen boven ons hoofd. De zwemvijver is al jaren het jachtterein van deze bijzondere beestjes. Met duikvluchten proberen ze insecten te verschalken. Mooi om ze bezig te zien. Wat eerder vloog ook een groepje van zes zwaluwen over de tuin. De eersten die ik dit jaar zag.
Dankzij het heerlijk weer smaakten het ijsje, de wijn en de koffie beter dan ooit. Er werden stoelen bij gesleurd zolang er plaats vrij was rond onze grote tuintafel. Tegen het einde van het feest waren de bloemknoppen van de perzik en de krentenboompjes aardig opgezwollen en sommige hoofden flink beneveld. Een dag zoals er nog veel mogen komen.
de laatste krokus in bloei
Dat is absoluut zeker een valkparkiet. Wellicht ontsnapt of losgelaten, ja.
BeantwoordenVerwijderenDeze dieren overleven onze winters moeiteloos als ze kunnen profiteren van de voederplanken her en der. Maar hoe ze hun mannetje staan tegenover potentiële vijanden, is koffiedik kijken.
De foto van het paddenkoppel is super, net zoals het weer gisteren. Alleen jammer dat de zon vandaag alwéér is ondergedoken.
@Menck: weldra de stadsparken vol halsbandparkieten en valkparkieten. Een heel openluchtvolière! :)
BeantwoordenVerwijderendaar gaan we weer met de padden :)
BeantwoordenVerwijderenocharme die pad die staat er bij als die bedrogen word
Prachtige foto, die eerste. 't Was inderdaad een memorabele zondag, na al die winterse ellende
BeantwoordenVerwijderenDie paddenfoto is de max!
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkend hoe ze soms overleven. In Brussel zagen we de ganse koude winter een Rosella-parkiet, in het parkje voor het kantoor. Eveneens in Brussel zijn er op een pleintje enkele kolonie-nesten van Monniksparkieten te bewonderen. Indrukwekkende constructies gebouwd op enkele electriciteits palen en leidingen. En natuurlijk fladderen al overal Halsbandparkieten rond. Dus kan de Valkparkiet er nog wel bij zeker? ;-)
BeantwoordenVerwijderenJe moet eens horen in het Warandepark in Brussel, het zit er vol van de parkieten!
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad, het ziet er een goed jaar uit voor de amfibien, hier ook vrij veel kikkers in de vijver.
Het was inderdaad een dag met een gouden randje. Mijn zoontje werd 10 en mijn schoonvader 71, dus we hadden dubbel feest. Jij van harte gefeliciteerd nog met je dochter!
BeantwoordenVerwijderen