mijn winteraanwinsten

Behalve de aanplant van een nieuwe meidoornhaag zijn er de voorbije maanden niet zo veel veranderingen in onze tuin aangebracht. De nieuwigheden situeren zich op allemaal binnen de groep winterbloeiers en zijn -wegens plaatsgebrek- beperkt in aantal. In de voortuin werden een Lavatera en een vijgenboom ingeruild voor een sterk geurende Hamamelis 'Arnold Promise' en een Hamamelis 'Jelena'. De Lavatera kreeg een plekje in de achtertuin, de vijgenboom deed ik cadeau aan mijn vader die met zijn zonnige en windluwe garagemuur een betere biotoop heeft voor dat soort zuiderse planten.

Helleborus x orientalis uit de 'winter beauty'-reeks

In de achtertuin werden 2 nieuwe Helleborussen -kerstrozen of sneeuwrozen- toegevoegd. Voor de Helleborus orientalis heb ik niet veel schrik dat hij gaat wegkwijnen maar wat de heel aparte 'Merlin', die een plaatsje kreeg in een grote stenen pot, op termijn gaat geven, weet ik echt niet. De grond werd goed gemengd met natuurlijk krijt en dat zou deze plant graag moeten hebben. Ik was meteen weg van deze Helleborus omwille van zijn donkere kleur en zijn subtielere bloemen. Alhoewel ook deze kerstroos volledig door de mens in mekaar is 'gevogeld' blijft het bombastische achterwege. 

 de heel aparte Helleborus x Ballardiae 'Merlin'

In de achtertuin werd op een plek waar de wandelpad een kronkeling maakt, een gele toverhazelaar gezet. Hier koos ik voor de Hamamelis x intermedia 'Westerstede', een citroengeel bloeiende struik van Duitse 'makelij'. Aan de achterkant van onze waterleliepoel vond ik nog een geschikte plek om een oranjebloemende toverhazelaar aan de grond toe te vertrouwen. Hier werd het de H. x intermedia 'Orange Beauty'. Deze schrale struik vond ik aan een spotprijs in een tuincentrum. Het leek erop dat hij er de komende dagen bij het groenafval zou terechtkomen en dat kon ik niet over mijn hart krijgen.

 Hamamelis x intermedia 'Orange Beauty' (Duitse kruising uit 1955)

Daar waar je bij de groei van toverhazelaars best zo weinig mogelijk tussenkomt (en zeker niet mag snoeien!), zit er bij dit griezeltje niets anders op dan hem een paar jaar goed te leiden. Ik krijg er wel iets moois van gemaakt maar dat vergt veel geduld. Toch een jaar of vijf zes. Op mijn verlanglijstje -zonder iets te willen suggereren in dit verband toch melden dat ik dit jaar alweer een nieuwe voordeur krijg- staat nog één toverhazelaar, met name de 'Spanish Spider', een cultivar uit Kalmthout. 

Eveneens van Duitse makelij (H. x intermedia 'Westerstede' uit 1977)

In het bos werden net voor de vrieskou ook nog 5 stevige kardinaalsmutsen aangeplant. Zij moeten voor een vurige herfstverkleuring zorgen. Voor de rest moet er nauwelijks nog iets gebeuren in de tuin. Misschien nog een verharde pad aanleggen naar het konijnenhok maar daar moet ik nog eens goed over nadenken. Vandaag ben ik van plan om nog een hoop zwalptakken van mijn blauwe regen weg te snoeien maar dat was ik gisteren ook van plan. Toen is het er ook niet van gekomen. Toch plezant hé, zo je eigen baas zijn.