bij de dood van Hundertwasser

Vandaag 12 jaar geleden overleed Friedensreich Hundertwasser aan boord van de Queen Elizabeth II. Hundertwasser was één van de eerste Europese ecologisten en hij was een pionier van het natuur- en mensvriendelijk bouwen. Het Hundertwasserhaus in Wenen is zowat door iedereen gekend en het lokt hordes bezoekers naar de Oostenrijkse hoofdstad. Mijn favoriete bouwwerken zijn naast dit kleurrijk Hundertwasserhaus het adembenemend mooi wooncomplex in Bad Soden am Taunus (nabij Frankfurt in Duitsland), Die Grüne Zitadelle in Magdeburg (voormalig Oost-Duitsland) en het kuuroord in Bad Blumau in Zuid-Oostenrijk. Met de ganse kroost heb ik ze recentelijk allemaal bezocht en met grote ogen aandachtig bestudeerd.

Kuuroord in Bad Blumau, Oostenrijk

Hundertwasser ligt ondertussen eeuwig te rusten onder een tulpenboom in "De Tuin van de Gelukkige Doden" op zijn voormalige eigendom in The Bay of Islands in Nieuw-Zeeland. Hundertwasser had voor deze bijzondere begrafenisplek toestemming gekregen van A.G. Malcolm, de Minister van Gezondheid. Net als zijn gebouwen voor velen een inspiratiebron zijn, is ondertussen ook zijn visie op begraven-worden aan een opmars bezig. Hundertwasser had een hekel aan de gangbare begrafenispraktijk: '"Tegenwoordig worden de mensen begraven op een manier die compleet niet-ecologisch en niet-religieus is, tegen alle wetten van de natuur in, ..... waar zij niet kunnen transformeren naar humus,.. ver verwijderd van het ondergrondse leven en de wortels van de bomen."

Al in 1979 schreef Hundertwasser zijn laatste wens neer: ".... Ik kijk ernaar uit om zelf humus te worden, naakt begraven te worden zonder kist, onder een boom die ik zelf plantte. ..."  En zo geschiedde.