Michiel Hendryckx met The Dark Rumours

't Moet geleden zijn van de Bilzen Jazz Night met Philip Catherine dat ik mijn knusse sofa voor de TV nog eens ingeruild had voor een theaterzaal. 't Was andermaal mijn wederhelft die voor de tickets zorgde want anders komt het er toch niet van. Gisteren nam ze me mee naar het Casino van Beringen waar fotograaf Michiel Hendryckx een aantal van zijn gekoesterde foto's projecteerde en er een boeiend vertelselke rond brouwde.  Na een vier- vijftal foto's nam The Dark Rumours het telkens even van hem over. Dit muzikaal best interessant quartet met ondermeer Geert Verdickt (frontman van Buurman) bracht eigenzinnige interpretaties van muziek die bij Michiel nauw aan het hart ligt.

een van de gepresenteerde foto's van Michiel Hendryckx

Als we even de slechte geur van de theaterzaal buiten beschouwing laten (denk aan nat tapijt en WC-blokjes), werd het gisterenavond een leuke avond. Michiels pretentieloze verhalen bij de foto's komen recht uit de buik. Ze klinken alsof Michiel bij je aan een tafeltje in een café zit. Ik luister graag naar hem. Zo vond ik ook het Bourgondisch Complot, waar Michiel met een boot van Gent naar Mâcon voer, qua beeld, tempo en gasten één van de beste programma's die Canvas het voorbije decennium op ons losliet. 

Michiels foto-onderwerpen sluiten bovendien opvallend aan bij mijn persoonlijke interesses. De Tourmalet, de groene rand rond Brussel, het Parc Mémorial van Vimy, de absurdistische villa (half open bebouwing) ter illustratie van België als het lelijkste land ter wereld, Arno Hintjens van TC Matic,... het zijn stuk voor stuk beelden of thema's die ik ook terugvind in mijn eigen foto-mappen. De sterkte van Michiels fotowerk ligt mijns inziens niet zozeer in de technische uitvoering maar wel in het feit dat je meteen aanvoelt dat hij zich verbonden weet met het beeld. Je ruikt de melancholie, je herkent het respect en de empathie, je voelt de warmte van zijn vriendschappen en deelt zijn kleine verontwaardigingen en pure engagementen.

Michiel Hendryckx, foto van Lieve Blancquaert

In het klein anderhalf uur durend programma kan je ook genieten van de muziek van The Dark Rumours. Zij openen de avond met een instrumental van Van Morrison, de man die -luidens Michiel himself- Hendryckx door de donkerste periodes uit zijn leven heeft geloodst. Ook Tom Petty, Dire Straits en de zangeres van 10.000 Maniacs worden gespeeld. Bij The Dark Rumours herken je ongetwijfeld de frontman van Buurman ('de beste Vlaamse groep') en Axl Peleman. De drummer van dienst is Ron Reuman die tevens Michiel wist te verleiden tot deze avondjes foto-theater. Bijzonder aangenaam verrast was ik door gitarist Bjorn Eriksson, in het bijzonder als hij in de weer was met zijn weemoedige pedal steel guitar. Ik ontdekte zonet dat hij ook bij Lais, Zita Swoon en Admiral Freebee zijn sporen heeft verdiend.

Als ik goed tel, staat Michiel nog 14 keer met zijn Apple en beamers op de planken. Foto- en muziekliefhebbers doen er goed aan eens te gaan kijken en luisteren. Een boeiende man met een lekker klinkende band.