boomklevers aan de voedersilo

Op de plek waar ik tegenwoordig met mijn laptop speel, heb ik een mooi zicht op de voedersilo die we aan een tak van de appelboom hebben opgehangen. Deze adulte appelboom staat zo'n 10 meter van onze grote glaspartij in de achtergevel. Ook van op afstand is het prachtig om de vele tuinvogels bezig te zien. Hoe ze in de boom hun beurt afwachten tot er een plekje vrij is. Of hoe ze net geen geduld opbrengen en hun rivalen wegjagen. De mannetjes van de groenling zijn daar specialisten in. Foto's nemen is een ander paar mouwen. Met mijn kleine Canon Powershot, dwars door het dubbel glas en met de zoom helemaal uitgetrokken, is het resultaat nooit helemaal bevredigend.

 boomklever aan voedersilo met zaadje in de bek

Toch deel ik graag een foto van een boomklever aan onze voedersilo. 't Is het eerste jaar dat we een duo boomklevers op deze plek aan het werk zien. Daar ben ik dan ook gelukkig om. De grootste eters van dit jaar zijn een groep van 7 à 8 groenlingen. De huismussen, die alle voorgaande jaren voedsel op de grond zochten, hebben uiteindelijk ook geleerd hoe ze een graantje kunnen meepikken aan zo'n voedersilo. Toch blijven ze ook masaal, tussen de vele gewone vinken, de bodem afzoeken naar etenswaar. In het totaal hebben onze tuinvogels sinds het vriesweer al zo'n 11 kg. gemengd graan naar binnen geslikt. Ik heb nog 9 kg. in voorraad.

groenlingen laten graag zien dat ze de baas willen zijn

Wie we dit jaar nog niet gezien hebben in onze tuin, zijn de kepen en de sijzen. Jammer maar er is meer wat jammer is. Er is een tijd geweest, toen mijn vader jong was, dat er in onze streek nog distelvinken, kruisbekken, appelvinken en goudvinken voorkwamen. Zelf heb ik als kind ook nog bonte vliegenvangers en gele kwikstaarten gezien. Op korte tijd is er toch heel wat kleur uit het luchtruim verdwenen. Ik zeg vaak tegen mijn wederhelft dat als ik een vogel zou zijn, ik ook goed gek zou zijn om naar Tessenderlo te komen. Mijn klein ecologisch eilandje heeft wel de ambitie om de wilde dieren te lokken en te plezieren maar zolang onze aanpak aan onze afscheiding stopt, zal het weinig zoden aan de dijk brengen. Vrees ik.