20 maart 2013

daslook


In het Poolse Wlen, waar we al een paar keer op vakantie geweest zijn, staat vlakbij Palac Lenno een middeleeuwse donjon. De heuvelflanken van de rots waarop deze woontoren is neergepoot, zijn bijna volledig veroverd door daslook met hier en daar partijen bosanemoon en holwortel. Er hangt een subtiele lookgeur in het bos. Men vertelde mij dat deze daslook oorspronkelijk beperkt bleef tot een bedje in de moestuin van de kasteeldame maar ondertussen een vrijelijk leven leidt in de natuur. Bezitters van daslook zullen dit moeiteloos geloven want de daslook zaait zich erg gemakkelijk uit, zelfs hier op onze Kempische zanderige bosgrond.

Het is in dit Pools natuurrijk kader dat ik voor 't eerst het loof van daslook zag plukken om het in de keuken te gebruiken. Meer zelfs, hier at ik het ook voor 't eerst. Sindsdien weet ik met zekerheid dat je er niet van doodgaat of er een flinke maagpijn aan overhoudt. Ja, ik ben eerder terughoudend bij het opeten van wilde planten, 't is te zeggen,  ik geloof bijlange niet alles wat er in de kruidenboeken geschreven staat. De mensen zouden allemaal 150 jaar oud worden met al die "gezonde" en "heilbrengende" planten. Op dat vlak ben ik ongetwijfeld een atypisch lid van VELT.

Net als bij de ui, de look en bieslook mag je er bij deze telg uit de lookfamilie evenwel met zekerheid van uitgaan dat het zonder risico kan gegeten worden, zolang de plukker tenminste betrouwbaar is. Daarom dat ik deze week het Poolse voorbeeld heb gevolgd en -alweer een primeur, alhoewel miljoenen mensen me zijn voorgegaan- verse daslookbladeren in onze tuin geplukt heb. Deze keer kwamen ze versnipperd in een groentensoep terecht maar bij de volgende spaghettisaus die ik maak, wandel ik opnieuw eens door de tuin.

't Is nu dat de bladeren op hun lekkerst schijnen te zijn, voordat de bloemen erin komen. Behalve lekker is de daslook zeker ook mooi. Dat geldt evenzeer voor de ordinaire ui, de look en bieslook. Steek maar eens bol of wat teentjes in de grond en je zal versteld staan hoe mooi de bloeiwijze ervan is. Niet voor niets dat hun familiegenoten, de sieruien,  heel wat tuiniersharten hebben veroverd. Er zou zelfs daslookhoning bestaan. Die combinatie van zoet en lookerig zou ik weleens willen proeven. Zou het zoiets zijn als het tongzoenen van een zatte vrouw?

15 opmerkingen:

  1. Nu al? Hier staat de daslook met moeite een centimeterke boven de grond. Nog even geduld dus...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. deze zomer was ik in slovenie, en daar kochten we een potje daslook-pesto. een goeie manier om langer van deze delicatesse te genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Daslook is inderdaad eetbaar, en zelfs lekker! Altijd leuk om daar als natuurgids een proeverijtje aan te koppelen op wandeling met kinderen, al trekt de helft vervolgens wel een bedenkelijk gezicht :-) . Jammer genoeg in mijn tuin nog maar mondjesmaat aanwezig, dus voorlopig blijf ik er nog af tot het zich ongenadig heeft voortgeplant.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Bart: ik pluk wat zaad en strooi het rond om de verspreiding ietwat te helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik kan inderdaad bevestigen dat daslook zich op het Kempische Zand moeiteloos verspreid.

    Je leest soms gruwelverhalen over mensen die denken daslook te hebben geplukt/gegeten, maar in werkelijkheid bv blad van meiklokjes hadden verorberd. Maar je zou toch denken, dat mensen die daslook willen plukken minstens even zouden twijfelen als ze geen lookachtig luchtje ruiken...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En de bloemetjes moet je ook eens proberen als je dat durft :-)! Net voordat ze opengaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @de gulle aarde: kan dan toch eerst een filmpje posten waarin ik duidelijk zie dat je dat inslikt? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nu ben ik ongeloofelijk verbaasd te lezen dat Daslook zich vlot op kempense zandgrond zou vermeerderen, en dat terwijl ik die plant ken als een uitgesproken liefhebber van kalkrijke grond.
    Het is inderdaad een prachtige plant, maar de geur kan op het moment dat de bloemen en bladeren afsterven helaas naar mijn zin ver over het "subtiele" heen gaan.
    Maar wat de Ludo allemaal niet doet om als 150-jarige nog zatte vrouwen te kunnen tongzoenen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. De daslook en de bieslook komen in onze tuin op veel plekken uit, de daslook ook op arme grond. Tongzoenen, zat of niet, lijkt me iets voor minderjarigen?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hé, waar is Uw vertrouwen in de medemens?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. De daslook is zo ongeveer het eerste, dat in onze tuin - en op de wat zurige grond - lekker opkomt. Al is het maar een halve m2.
    Ook ik ben een beetje voorzichtig met allerlei proeverijen. Ik zal eerst eens één blaadje consumeren..

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ga wel naar het park van Wijnegem, daar is de grond ook bedekt met daslook.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Die daslook staat echt wel in het daglicht de laatste dagen. Moet ik misschien ook eens overwegen om aan te planten.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. In het wild mag je die wel niet plukken...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik ben ook altijd voorzichtig met wilde planten, maar daslook kan je inderdaad gerust eten. Bang dat het op gaat hoef ik hier niet te zijn, het woekert enorm.

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.