huismus

huismus (mannetje) aan de voedersilo

In vergelijking met de passages van de kepen en de sijzen is de huismus hier niet spectaculair. We hebben het geluk om al jarenlang een kolonie van zo'n 10/12 huismussen (Passer domesticus) rond ons huis te hebben. Daardoor komt het dat ze ook zelden of nooit gefotografeerd worden, omdat ze zo 'gewoon' zijn. Fair is dat niet want de vogels die het jaarrond voor getsjilp en leven in de keet zorgen, verdienen in feite meer aandacht dan opvallende opportunisten die in de winter eten komen zoeken.

Onze huismussen zijn echte lawaaimakers. Ze tsjilpen de hele dag maar vooral 's morgens zijn ze bijzonder actief. Ze verblijven het liefst in de taxus- en hulsthagen, in het bijzonder omdat ze zich daar veilig voelen. Ze eten bijna alles: uit het bord van onze kat, etensresten zoals brood en kaas dat we buiten gooien, gemorste granen van de konijnen en uit de voedersilo zoals op de foto te zien is. Hun nesten bouwen ze gegarandeerd onder ons kleipannendak. Ze vinden in de onderste rij pannen, vlakbij de dakgoten, holtes die voldoende groot zijn om aan de slag te gaan. Blijkbaar met succes want de kolonie wordt jaarlijks verjongd.

Ringmussen, die er fel op lijken, zitten hier niet. Blijkbaar is dat normaal: waar er veel huismussen vertoeven zie je geen of nauwelijks ringmussen. Ringmussen hebben een duidelijke donkere vlek op de wang en een witte ring in de hals. Hun mannetjes en vrouwtjes gelijken op elkaar terwijl dat bij de huismus wel even anders is. Daar heeft het vrouwtje een vele bleker verenkleed, waarmee dan weer verwarring ontstaat met het vinkenvrouwtje.  Ik had het er in het begin ook moeilijk mee maar met geoefende ogen zijn de verschillen toch erg duidelijk.

Op 20 en 21 april vindt het mussentelweekend plaats. Op de website van Vogelbescherming vind je hierover alle uitleg. Alhoewel er hier weinig of niks van te merken valt - ongetwijfeld mede dankzij de rommelige en natuurrijke tuin - gaat de huismussenpopulatie er nog steeds op achteruit.