Als ik een week lang geen teken van leven geef, betekent dat niet dat ik geen bal heb uitgericht. Neen, werkende mensen zijn soms moe. Een computer aanzetten of een geestig tekstje typen is dan wel het laatste wat in me opkomt. Op zo'n momenten wil ik ofwel languit in de zetel liggen ofwel buiten graven of lopen. Zoiets waarbij ik het kopke op off kan zetten.Dat lopen met ons groepje begint ondertussen stilaan serieus te worden. Momenteel zitten we al aan de 2 maal 4 minuten lopen, gevolgd door 2 maal een 1000 meter. De pijn aan de kuit is aan het wegtrekken maar de knoken, vooral die van de knieën, blijven tegenpruttelen. Misschien komt dat ook wel door het graafwerk aan de vijver. Al die kilometers met een volle kruiwagen zand zijn slijtend aan been en merg.
Het goede nieuws is wel dat het gat alsmaar wijder en dieper wordt (zie foto). De vruchtbare grond is er reeds uitgeschept. Ik zit nu "aan de gele" zoals ze hier zeggen. Dit is de harde laag waar men in de bouw de funderingen op giet. Van deze laag moet ik nu nog zo'n 1,40 meter uithalen eer ik de vijverbodem heb bereikt. Nog een hele klus dus zoals er nog vele klussen volgen. Beetje bij beetje komt de frisse duik in 't vizier. Wie weet, spring jij er ooit ook wel eens in.
Aha!
BeantwoordenVerwijderenDan ben je doorheen de quartaire laag in Tertiaire Diestiaanzanden aangekomen!
Ijzerrijk, en in sommige streken gebruikt als bouwstenen.
Muggenbeet, besef tijdens je arbeid dat je een rust van 15 miljoen jaar verstoort! :-)!
@goya: de ijzerzandsteen vinden we bij ons vooral terug in de getuigenheuvels, van in de tijd dat de zee nog tot Tessenderlo reikte. De kerk en de Tiendschuur zijn bvb. opgetrokken uit deze ijzerzandsteen.
BeantwoordenVerwijderen