Dat Coronavirus is niet min. Zelfs op mijn gezegende leeftijd gebeuren er dingen die ik niet eerder meemaakte. Het beste voor iedereen.
Ook hier heel aparte dingen: alle scholen voor de kinderen dicht, de zoon verplicht zijn stage afgebroken, de dochters achter de laptop voor afstandsonderwijs - proffen en lectoren die van alles uitproberen -, minimale familiebezoeken, meer ongerustheid dan anders, reis naar Jordanië geannuleerd en die van ons en ikzelf die thuis moeten blijven van het werk maar toch ons loon behouden.
Ook 'mijn' school blijft open voor de opvang van leerlingen. De laatste veiligheidsraad van vannacht heeft dit bevestigd. Maandag zijn we ermee gestart ook al was de opkomst minimaal. Zelf heb ik mijn kleine steentje tot het goede verloop bijgedragen. De allereerste voormiddag heb ik de opvang voor mijn rekening genomen. Mijn collega's die zich ook vrijwillig meldden, zetten de reeks verder. Vergeleken met de gezondheidszorg stelt het niets voor maar we doen wat ons gevraagd wordt. Zeker op moeilijke momenten moet je er staan.
We kunnen allemaal ons steentje bijdragen, hoe klein dat steentje ook is. Zie mijn blog van vandaag.
BeantwoordenVerwijderenIk kan hier verder werken via telewerk. Zodra ik zelf terug beter ben, want ik zit hier ook met een luchtwegeninfectie (sinusitis).
BeantwoordenVerwijderenHet is me wat ja! En druk, de kinderen hun schoolwerk opvolgen en nu mag de poetsvrouw ook al niet meer komen.
BeantwoordenVerwijderen