de bloeiwijze van de Aesculus parviflora
De vele regen heeft goed gedaan voor de tuin. De planten kunnen nu even bekomen van de kortstondige hittegolf. De slappelingen staan weer fier rechtop en de dorstigen kunnen er weer een tijdje tegen.
De amfibiepoel wordt momenteel opgefleurd door wel 12 waterlelies, 10 witte wilde en 2 mooie gele. Naast deze poel, waar de grond slechts luttele centimeters dik vruchtbaar is, doen de droogteresistente bloemen (tegenwoordig krijgen ze hypegewijze overal de term prairieplant mee) het nog opvallend goed: de Echinacea's, de Monarda's, de dropplant en zelfs de grote groep duizendknopen houdt zich sterk.
Daar tussenin staat tevens een Aesculus parviflora, een struikachtige kastanje. Ook hij staat momenteel prachtig te bloeien (zie foto). Met enige verbeelding kan je er een reuze-veronicastrum in zien. In ieder geval past hij prima tussen de prairieplanten ... moest je van mij een tip willen krijgen.
Het geheel wordt aangevuld door het snoekkruid en de kattestaarten in de moeraszone van de poel. Dit alles te samen levert bovenstaand kleurrijk plaatje op. De citroentjes weten het alvast te waarderen.
En ik zie dat de Echinecea het toch heeft gehaald, in de achtergrond (ondanks de slakken)
BeantwoordenVerwijderenwat de Echinacea betreft: enkel de gewone Echinacea en de 'Magnus' hebben de winter (vooral) en de slakken overleefd. De collectie met rode tinten van vorig jaar (en kostelijk) heeft de lente niet gehaald. Ik probeer nu een Tangerine Dream uit, zien wat het volgend jaar geeft.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto met hele mooie plantencombinaties. Wij zien nog slechts enkele koolwitjes, een paar zandoogjes en één atalanta. Ik hoor ook van anderen dat ze schikbarend weinig vlinders zien, de vlinderstichting meldt het ook.
BeantwoordenVerwijderenwat een ontzettend inspirerende foto, en een bloem die ik nog nooit eerder heb gezien!
BeantwoordenVerwijderendankjewel Jacinta.
BeantwoordenVerwijderen