zicht op Wéris
In de voormiddag van deze hectische dag wandelden we met de eigenaars van de chalet waar we verbleven richting Wéris. We bezochten er de bekende dolmen. In de grachten naast de akkers en in de struwelen vond ik werkelijk een enorme biodiversiteit aan wilde planten: heel veel agrimonie, rode klaver, rolklaver, wilde clematis, zeer mooie paarse bosandoorn, papavers, geurige wilde marjolein, vossenstaart, akkerwinde, rood guichelheil, .... . In de lucht bad een torenvalk en wat verder trok een bijzondere zang, eentje dat ik zo'n 20 jaar bij ons niet meer hoorde, mijn aandacht. Het plotste stijgen en dalen van het vogeltje bracht uitsluitsel: een leeuwerik. Mooi.
Bij de terugweg wandelden we over een onverhard pad met vele diepe plassen door het bos ten noorden van Wéris. Plots zag ik iets wat ik nooit eerder zag: een heel veld vol met wilde orchideeën. Ik riep er de medewandelaars bij want dat was toch vrij uniek. Plat op de buik gelegen heb ik er foto's van genomen om thuis in mijn boeken uit te zoeken welke orchidee hier, in de grijze lemige modder en de split, zo massaal stond te pronken in de zon. In het bos zelf dook plots nog een andere orchidee op, ook een schoontje maar slechts hier en daar zijn kop opstekend en minder uitbundig bloeiend.
Wat de koers later op de dag ook zou brengen, mijn dag kon niet meer stuk.
tientallen gevlekte orchissen in de graskant....
.... en hier en daar een enkele welriekende nachtorchis
Weris is echt een pareltje, ik heb me daar ook al eens verbaasd over de natuurpracht. Donderdag trekken we voor 10 dagen ook naar die kanten. Na het lezen van je stukje veel goesting om er ook naar op zoek te gaan!
BeantwoordenVerwijderenniet moeilijk te vinden: vlakbij de dolmen door het bos gaan richting Barvaux, in de buurt van een watertoren.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een leeuwerik gehoord: geweldig. Al zo lang hoop ik het gezang ooit weer te horen...
BeantwoordenVerwijderenEn die prachtige orchideeën, altijd weer bijzonder.
De gevlekte orchissen komen, in een donkerder kleur, sinds een paar jaar ook in onze tuin voor. Eerst waren er een tweetal, het jaar erop al tien. Op heden bloeien er reeds een dertigtal exemplaren, allen in de moeraszone van de vijver, met hun voetjes in de vochtigheid. Het is me een raadsel hoe ze daar zijn terechtgekomen, maar ik ben er allerminst rouwig om.
BeantwoordenVerwijderenWederom knappe foto's, Ludo. Dit is werkelijk genieten, jazeker.
ik heb je indrukwekkende foto's hiervan gezien. Straffe kost. Normaal hebben ze kalkrijke en voedselarme grond nodig, is dat in je vijverzone dan het geval?
BeantwoordenVerwijderenZe staan met hun voeten in een door tamelijk kalkrijk (leiding)water gevoede zone. Misschien is dat de reden. Voedselarm is de grond te onzent alleszins.
BeantwoordenVerwijderen