Nog een weekje en dan zit mijn volledige loopbaanonderbreking er op. Twee jaar ben ik er dan tussenuit geweest. Denk niet dat dit lang is, het lijken twee weken geweest te zijn. Maar ze hebben deugd gedaan. Zonder dit even-terug-op-adem komen, iets wat ik iedereen kan aanraden, was ik allicht een wrak geweest, uitgebrand tot op het bot. Financieel was het een flinke aderlating maar er gaat niets boven de kwaliteit van het leven. Het leven dat van jou is, het enige dat je krijgt en voorbijvliegt als een sperwer in duikvlucht.
ik ben een beetje jaloers op je ;)
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed dat het wel flink aanpassen zal worden, de komende weken.
BeantwoordenVerwijderenMaar bekijk positief wat je hebt gehad nemen ze je niet meer af....
Niemand moet jaloers op me zijn.
BeantwoordenVerwijderenAllicht wordt je opgewacht met bloemen en pralines. Een restart heeft ook zijn mooie kant.
BeantwoordenVerwijdereno waauw.
BeantwoordenVerwijderenBij mij doet de eerste dag na drie weken verlof al pijn. Zal even serieus doorbijten zijn dan vrees ik.
Of zoals het alhier luidt: Al wa damme hèt en, emmehèt!
BeantwoordenVerwijderen