aanplant nieuwe hortensia's

Blauwe glazenmaker boven de zwemvijver

Bij tuinwandelingen dezer dagen kom ik vaak blauwe glazenmakers tegen. Is het niet boven de zwemvijver (foto) dan wel in de buurt van hun geboorteplek. Deze echte libel heeft sinds enkele jaren zijn volledige levenscyclus in onze tuin wat het boeiend maakt om daar wat extra aandacht aan te schenken: je ziet de vrouwtjes eitjes leggen, de larven die langs plantenstengels uit de modderpoel kruipen, de jonge imago's die uit hun achterblijvende larvenhuidjes sluipen en uiteindelijk de jagende volwassen exemplaren die met horten en stoten toertjes draaien boven het wateroppervlak.  Maar er is de voorbije dagen ook gewerkt.

Als er geen plaats meer is, dan maken we plaats

Een grote hoop takken afkomstig van een gerooide kerselaar en recent snoeiwerk werd door mijn hakselaar geduwd wat me een flinke berg snippers oplevert die ik op paden en tussen planten kan gebruiken. Drie uren ben ik daar zoet mee geweest en vermits dit toch wel wat lawaai maakt, draag ik altijd oorbeschermers en doe ik deze karwei enkel als het (zachtjes) regent en de buren binnen zitten. 

Plezanter dan dat was de creatie van een nieuw plantenvak vlakbij het prieeltje waar die van ons in alle rust al eens een boek leest. Er stond al een toverhazelaar (H. x intermedia 'Sister Jelena') maar die kon best wel wat gezelschap gebruiken. Alleen is ook maar alleen. Dus heb ik opnieuw weer wat gras laten verdwijnen om de tuin meer kleur en biodiversiteit te geven. Het was de vondst van een mooie, dieprode hortensiasoort op de kwekerij die alles in gang zette. Als ik tegenwoordig een plant echt mooi vind, schaf ik hem aan en zoek ik (lees: creëer ik) een geschikte plek.  "Later dit" of "later dat", die tijd is voorbij.

na de aanplanting van de hortensia's en de Potentilla

Mijn oog viel op de Hydrangea paniculata 'Wim's Red', één van de mooiste rode pluimhortensia's die verkrijgbaar zijn. Vijf stuks van de deze en ook twee 'Pinky Winky' werden met zorg aangeplant. De schrale bosgrond werd verrijkt met zes kruiwagens selfmade-compost. De hortensia's kregen meteen ook een onderbegroeiing mee: de rode ganzerik Potentilla nepalensis 'Miss Willmott'.

Voor mensen zoals ik, die een magere, snel uitdrogende tuingrond hebben is de pluimhortensia een goede keuze. Hij is duidelijk minder kieskeurig dan de andere soorten. Extra voordeel: de pluimhortensia snoeien is kinderspel. Elk voorjaar alle takken diep snoeien tot zo'n 30 centimeter hoogte. Dit is niet noodzakelijk om bloemen te krijgen maar denk eraan dat zonder snoeien de pluimhortensia richting 3 à 4 meter hoogte groeit en de bloemen alsmaar kleiner zullen worden.

Wim's Red is genoemd naar wijlen Wim Rutten (geen familie). De struik mag niet voort gekweekt worden omdat het een 'kwekersrechterlijk beschermd artikel' is. De jonge bloeiwijze start in het wit en naargelang het jaar vordert, verkleurt het wit via roze naar donkerrood. Ook de stengels zijn rood. Bij bezoekers van het Arboretum van Wespelaar kan de naam Wim Rutten een belletje doen rinkelen want daar staat een Magnolia 'Wim Rutten'.