python versus muggenbeet

(film included) We hadden het gisteren getroffen in de Efteling. Was het door het dreigende weer of hadden we toevallig een dag uitgekozen dat normaal volk gaat werken, wie zal het zeggen, feit was dat we nauwelijks hoefden aan te schuiven. Alle attracties konden in een mum van tijd aangedaan worden, zelfs meer dan één keer. Smullen dus.

Drie 'grote' uitdagingen stonden me te wachten: de Bobbaan, de vliegende Hollander en de verschrikkelijke Python met zijn dubbele looping en kurkentrekker.

De vliegende Hollander bleek nog niet klaar. De Efteling heeft besloten deze nieuwste attractie dit seizoen niet meer in gebruik te nemen. Het was de bedoeling om deze aanwinst in 2006 te openen, maar vanwege de complexiteit van de attractie is meer tijd nodig dan gepland. Het bouwwerk en de coaster van 420 meter waar je in een sloep met een snelheid van ruim 70 kilometer per uur overheen raast en uiteindelijk in het water belandt, zien er veelbelovend uit. Dit zal voor een andere keer zijn.

Sinds 1985 kun je ook bobsleeën in de Efteling. De baan is 524 meter lang en 20 meter hoog. De topsnelheid bedraagt 60 km/u. Omdat andere bezoekers ons en vooral de kinderen dan, bang hadden gemaakt, hadden we onze bobslee-initiatie altijd maar uitgesteld. Die angst bleek al snel totaal overbodig. De Pegasus, die we al jaren 'onder de knie hebben' vonden we allemaal een pak heviger. Zelfs onze kleinste -5 jaar- is nu gek van bobsleeën. Gaan we nog een keer, papa?

Een ander paar mouwen is de Python. Deze slangvormige achtbaan "voor de echte durfals" is 750 meter lang en 29 meter hoog, heeft twee loopings en twee kurkentrekkers. In 140 seconden neemt de Python de bezoeker mee met een snelheid van 85 km/u. De val is 22 meter. "Het maximaal aantal G-krachten dat je hier ervaart is 3,5 positief (in je stoel) en 0 negatief (uit je stoel)", leert me de website. Wat ik met mijn eigen ogen zie, is dat je een aantal maal over kop gaat en dit met een verschrikkelijke snelheid. Het gekreis van de inzittenden is in heel de Efteling te horen.

Ik heb er nooit echt zin in gehad. Het gedacht alleen al doet mijn maag omkeren. Meer nog, ik heb nooit de toelating gekregen van mijn kinderen om mee te rijden met deze verschrikkelijke slang. Ook gisteren niet.

Tot ik mezelf dwong mijn grenzen te verleggen -even heldhaftig terugdenkend aan mijn vier valschermsprongen in Schaffen op mijn 17de- en mezelf verplichtte plaats te nemen in de Python. Wie niet probeert, kan niet meespreken. Eens vastgeklemd, is er geen weg meer terug.

Het was niet meteen wat je een ontspannende rit kan noemen -de automatisch genomen foto die verscheen op de monitor bij de uitgang sprak boekdelen- maar ik durfde toch mijn ogen openhouden, heb niet gegild, gebleten of overgegeven. De benjispringer van 'in de gloria' (Frank Focketeyn/aflevering 9) kwam er heel wat bekakter van af. Bij mij smaakt het naar nog.

Mijn vrouw heeft in het bijzijn van mijn drie ongeruste dochtertjes mijn rit in de python met ons fototoestel gefilmd. Het moest maar eens onverwacht de laatste opname van hun papa zijn. Meteen ook mijn primeur op Youtube.