een groepje koeienoog aan onze bosrand
Buphthalmum salicifolium, de wetenschappelijke naam voor koeienoog, krijgt van mij een nominatie voor de vaste plant die het geheugen van de tuinier het hardst op de proef stelt. Wie zet er nu ook een p, een h,een t, en een h naast mekaar? Dan is 'koeienoog' een pak eenvoudiger... ware het niet dat er nog een plant is, de Telekia speciosa, die koeienoog genoemd wordt. De eerste (foto) is wat bescheidener dan de tweede, die wel 2 meter hoog kan worden en bladeren heeft waar je een bak bier kan onder verstoppen.
Toch is het een mooie en sterke vaste plant. In heel droge zomers moet ik af en toe wel wat water bijgeven. Hier staat hij aan de bosrand, in een betrekkelijk duister hoekje. Als de koeienogen in bloei staan lichten ze dit stukje tuin mooi geel op. In de buurt ervan staan salomonszegels, een Helianthus 'Lemon Queen', een gaspeldoorn en enkele gele Phlomissen. Sinds kort hebben ze ook het gezelschap van een Wisteria floribunda 'Macrobotrys' (De Belder), de blauwe regen met de allerlangste bloemen. Sinds de levering ervan door Fruitberg is hij al zo'n anderhalve meter gegroeid.
Deze morgen scheen er een zachte zonnestraal precies op de koeienogen terwijl de rest van het bos nog steeds in de schaduw vertoefde. Ik had mijn toestel net op zak -om de boerenjasmijnen te fotograferen- en het leverde me, zonder enige nabewerking, een mooie foto op. De echte scherpte ontbreekt (ingezoomd vanop een afstand van 5 à 6 meter) maar dat maakt het deze keer juist interessant.
(Onze mooiste tuinfoto's verschijnen ook op de Muggenbeet- FB-pagina.)
Toch is het een mooie en sterke vaste plant. In heel droge zomers moet ik af en toe wel wat water bijgeven. Hier staat hij aan de bosrand, in een betrekkelijk duister hoekje. Als de koeienogen in bloei staan lichten ze dit stukje tuin mooi geel op. In de buurt ervan staan salomonszegels, een Helianthus 'Lemon Queen', een gaspeldoorn en enkele gele Phlomissen. Sinds kort hebben ze ook het gezelschap van een Wisteria floribunda 'Macrobotrys' (De Belder), de blauwe regen met de allerlangste bloemen. Sinds de levering ervan door Fruitberg is hij al zo'n anderhalve meter gegroeid.
Deze morgen scheen er een zachte zonnestraal precies op de koeienogen terwijl de rest van het bos nog steeds in de schaduw vertoefde. Ik had mijn toestel net op zak -om de boerenjasmijnen te fotograferen- en het leverde me, zonder enige nabewerking, een mooie foto op. De echte scherpte ontbreekt (ingezoomd vanop een afstand van 5 à 6 meter) maar dat maakt het deze keer juist interessant.
(Onze mooiste tuinfoto's verschijnen ook op de Muggenbeet- FB-pagina.)
In onze tuin heerst straks de Telekia, het andere vermeende koeienoog. Nu is hij nog slechts blad. (Weet ik meteen weer waar ik mijn bak bier heb gelaten.)
BeantwoordenVerwijderenOver de naamgeving van de grote variant bestaat alvast duidelijkheid: Telekia groeit in de Balkanlanden vooral in de buurt van koeienstallen. In die gebieden is de plant inheems.
De Buphthalmum salicifolium is in het Engels dan weer Ossenoog, kwestie van de verwarring alleen maar wat groter te maken.
O ja: toen ik je foto zag, dacht ik aanvankelijk een Inula salicina te zien. De gelijkenis is welhaast treffend!
1,5 meter op twee weken? Dan wordt hij daar goed verzorgd/
BeantwoordenVerwijderen@fruitberg: ik heb er zo'n 3 uren aan gewerkt om hem te planten. Er zitten drie kruiwagens goede compost in het plantgat en hij krijgt regelmatig water. Bedoeling is toch dat het één van de blikvangers in de tuin wordt. Hij heeft een inlandse eik om zich volledig in te laten gaan :)
BeantwoordenVerwijderen