platbuik als model

Het verloopt volgens een wederkerend patroon: als de rode vuurjuffers gezelschap krijgen van de blauwe azuurwaterjuffers komen ook de libellen ietsje later ook op de proppen. Dat is telkens wel verschieten want een libel maakt indruk als dat plots rond je kop fladdert. Aanvallen doen ze gelukkig niet.

Gisteren was het zover, een mannetje platbuik verbleef toch zo'n dik uur aan onze amfibiepoel. Dan weer op een blad van de gele lissen vlak boven het wateroppervlak, dan weer op een wateraardbei om dan plots hogerop in de pimpernoot op uitkijk gaan te zitten. Je kent me ondertussen, mijn compactcamera er snel bij gehaald en geprobeerd om een aantal goede foto's te schieten.

De zon was zo fel aan 't schijnen dat het blauwe achterlijf heel vaak overbelicht was. Blijkbaar was ook de platbuik verblind door de zon want bij sommige opnames hield ik mijn toestel slechts 10 centimeters van zijn  indrukwekkend corpus zonder dat hij het in de gaten had. Dit zijn 2 resultaten van mijn sluip- en camouflagewerk:

silhouet van de platbuik op de pimpernoot, langs onder genomen

de platbuik op een blad van de gele lis

Niet alleen aan de poel gonsde het van het leven -in feite was het een heuse orgie met wel 10 copulerende en ei-afzettende jufferkoppels- ook in de wilde roosjes was het feest. Eén bruin-zwarte kever trok mijn aandacht omdat het de eerste maal was dat ik hem in onze tuin opmerkte. Mijn eerste reactie was dat hij familie moest zijn van de meikever en de junikevers. Opzoekingswerk bracht me bij het rozenkevertje, de Phylloperta horticola, en inderdaad ook lid van de bladsprietkevers.

wilde roosjes hebben enorm succes bij onze insecten

Moest het toch geen rozenkevertje zijn, dan stel ik voor dat het beestje mij een e-mail stuurt. Iedereen kan zich vergissen.