te voet rond Herselt

Het vertrekpunt in Herselt

Door omstandigheden waren we al iets na 9 's morgens richting Herselt aan het bollen om daar de laatste onbekende stukken uit het wandelgebied de Merode te verkennen. Niks voorbereid. Op goed geluk. In de buurt van de kerk van Herselt zagen we een wandelkaart hangen op een houten infozuil in de typische huisstijl van het gebied. Hierop staat een wandelsuggestie van 10 km. Zowat alle bergen rondom Herselt worden ermee bewandeld en dat leek ons wel iets. Zoals steeds noteerde ik de knooppunten op een klein papiertje en nam ik een foto van de wandelkaart. Altijd handig als je ergens twijfelt over het precieze traject.

watertoren met toch een opvallend smalle voet

Voor de wandelaars onder mijn lezers geef ik even de knooppuntenreeks: 40 56 352 353 156 83 123 122 103 355 88 356 287 234 276 40. Deze wandeling, zo blijkt snel, is geen hoogvlieger op vlak van natuurbeleving. Te vaak wandel je op asfalten wegen, regelmatig moet je aan de kant gaan voor auto's en als er zich schone natuur aandient dan leidt de wandeling je de andere kant op. Komt daar nog bij dat je lange tijd in een zone van weekendverblijven vertoeft waar liefhebbers van wansmaak en gedrochten hun vingers ongetwijfeld kunnen van aflikken maar waar wij meermaals moesten lachen van ellende. Complete anarchie daar in de bossen van Herselt. De aanwezigheid van de camping is zeker geen zakdoekje voor het bloeden, integendeel.

romantisch kapelletje op knooppunt 353

Dit betekent niet dat deze wandeling niets meer is dan het afmalen van de kilometers. Wie bijvoorbeeld interesse heeft voor sacrale grotten en kapelletjes zal na deze wandeling een bevredigend gevoel hebben. Aan de voet van de watertoren bevindt zich zo een imitatie-Lourdesgrot en bij het vertrek, vlakbij de Sint-Servatiuskerk, wordt door middel van....ja, hoe moeten we dit noemen?...de kruisiging van Jezus geëvoceerd. Door betonrot hangt Jezus er zonder armen en met zwaar gehavende benen. Als ze iemand pijnigen in Herselt dan willen ze het blijkbaar ook heel goed doen. Smaakvoller zijn de gemetselde kapelletjes en de boomkapelletjes die je onderweg tegenkomt.

toen de zeiktonnetjes nog klein waren...

jammer dat de wandeling hier niet insloeg

Aan de Limberg, de noordelijke heuvel met zicht op het dorp, staat zo de Sint-Servatiuskapel. In 2002 werd dit religieus gebouwtje wettelijk beschermd. Deze kapel is uitwendig in zeer goede staat en de combinatie van de groene deur met de rode en gele baksteen oogt aantrekkelijk. De met natuurstenen uitgevoerde afwerking van de gevel voelt erg barok aan, een stijl die we kennen van de abdij van Averbode en het stadscentrum van Diest. De erg aan te bevelen fotoreeks van Erfgoed Vlaanderen op Flickr leert me dat de oudste vermelding van deze kapel dateert van 1823 en dat het klein rond ding onder de nok een 'tondo met driepasmotief' is.

de beschermde Sint-Servatiuskapel 

Tijdens de 10 km lange wandeling beklim je een aantal gemakkelijk begaanbare bergen. Zoals alle hobbels in ons landschap zijn ook die van Herselt getuigenheuvels. Eenvoudig uitgelegd zijn het in feite versteende zandbanken van de Diestiaanzee die miljoenen jaren geleden Vlaanderen nog als bodem had. Vermeldenswaardig is de Kapittelberg (knooppunt 83) waar, net zoals op de bekende Wijngaardberg in Wezemaal, de Zuiderflank aangeplant is met druivenranken. Hier wordt echte Kempische wijn gebotteld. De flessen wijn vanop de Kapittelberg zouden reeds in de 15de eeuw door de paters van de abdij van Tongerlo en Averbode geledigd worden. Tijdens de mis maar wees er maar zeker van, ook voor en na de eucharistieviering.

de laatste kilometer richting kerk

Bij aankomst terug in het centrum van Herselt bleven we toch voor een stuk op onze honger zitten. Als eerste kennismaking van dit druk dorpje tussen Aarschot, Herentals en Westerlo is deze wandeling zeker wel de moeite maar Herselt heeft ongetwijfeld mooier dingen in petto. Wie wil genieten van de rust of natuurschoon kan beter een andere wandeling in mekaar steken. Deze keer waren we onvoorbereid maar de volgende keer wijken we uit naar de Hertberg en/of de natuurgebieden Asbroek en Langdonken.