boenk

uit "niemands meester, niemands knecht" (omtrent Johan Anthierens)

Er vliegen tegenwoordig zoveel stokjes rond op het internet dat je er het heel Amerikaans leger zou kunnen mikado mee laten spelen. En ja, er zullen zeker bloggers bestaan die eens aan hun kruis krabben als zo'n stokje in hun ivoren toren belandt, zelf ben ik van mening dat het een zaak van collegialiteit en beleefdheid is om een toegeworpen stokje te beantwoorden.

Het laatste stukje boom dat mij bereikte kwam van Stijn, een student uit Gent. Het lijkt me een toffe gast die ik, moest ik reeds huwbare dochters in huis hebben, niet meteen mijn huis zou uitzwieren. Het feit dat hij Muggenbeest leest, bewijst dat hij een erg goede smaak heeft. Uit het goede hout gesneden om 't anders te formuleren. Voila, hét alom gekend boekenstokje:

1. Pick up the nearest book of 123 (or more) pages.

Op het werk zou het de PABO-catalogus geworden zijn. Binnengebracht door een eerlijke vinder en opzij gelegd voor een collega die al weken drempelvrees heeft om 't boekje te komen afhalen. Maar thuis grijp ik naar "niemands meester, niemands knecht": een bundeling journalistieke teksten van Johan Anthierens. 741 bladzijden, da's meer dan 123 zeker?

2. Open the book to page 123 and find the 5th sentence.

Tot 5 tellen is ook op mijn leeftijd niet zo moeilijk. Wel moet ik de titel en de ondertitel meetellen als zin. Anders geraak ik in de problemen. Het blad is slechts gedeeltelijk gevuld. Meer witruimte dan tekst.

3. Post the next 3 sentences.

Nee merci, ik hoef geen kerk, ik hoef geen Vlaanderen, ik kan zonder vlag, ik moet geen optochten naar hier en ginder, ik lach niet op 1 april en schrei niet op 1 november, ik zoek het zelf uit, ik wil mezelf ontdekken, op eigen houtje nagaan wie er het eerst was, het ei of Columbus, ik geef mijn ogen kost en inwoning, ik bedel niet, ik ben een goudzoeker. Zongen de Fransen mij voor, en daar ben ik dankbaar voor. Omdat ik de les heb geleerd, kan ik nu zonder hun inspraak verder, maar erkentelijk en toegenegen blijf ik Brassens & consorten for ever.

Wat kan ik nog steeds genieten van Johan Anthierens. Waarom moest precies deze heerlijke rebel ons zo vroeg verlaten? Leterme I... Johan had ons laten gieren en smullen. Dat weet ik zeker.