Pagina's

26 juni 2008

Brosella Jazz


Het programma van Brosella Jazz (gratis festival in het Groentheater aan de bollen van 't atomium) op zondag 13/7 staat me geweldig aan. Zoals de zaken er nu voorstaan, zou dit wel eens mijn enigste festival van het jaar kunnen worden.

Les Doigts de l'Homme: "Les doigts dans la prise"
Maria Schneider Orchestra "Grammy award + Best Instrumental Composition: 'Cerulean Skies'"
Mathilde Renault Trio & Jonas Knutsson
Rabih Abou Khalil: traversing cultural barriers
Ben Sluijs Quintet: "The Unplayables"
Paul Bley: solo
Frank Vaganée & Zapp String Quartet: New Chamber Grooves
Flat Earth Society "Expo'58" project together with VeeJay from Zumo del Scumos

24 juni 2008

Web 2.0. is een mortuarium

° 24/6/2008

Meer kleur, meer fantasie, meer creativiteit, meer zottigheid, meer zelfspot, meer humor, meer ongegeneerdheid, meer levenssap, meer middelvinger, meer onreinheid, meer scheve letters,... , dat is wat het Genootschap van autonome en ongeremde kutschrijvers (m/v) wil aanmoedigen. Web 2.0. is slaapverwekkend, vervelend en o zo braafjes. Technisch dik in orde en moeilijke termen in overvloed. Maar beste mensen, Kerk en Leven is grappiger en de biechtstoel spannender dan het worldwideweb. Hier en daar gelukkig toch een open venster waarlangs de geur van schimmelkaas en zelfbevlekking kan wegwaaien maar ik zie vooral één en het zelfde fucking sjabloon, nl. dat van de rechtelijnigheid, verveling en prefab. En ik moet het zeggen: het komt me een beetje de strot uit. Hét medium bij uitstek om ons uit te leven, om uit de bol te springen, onze gal te spuwen en ons hart te luchten is bedekt onder een laag grijs stof waarmee je het zonlicht voor eeuwen kan verduisteren. Web 2.0. is een mortuarium. Iedereen heeft het recht op een schone begrafenis maar mag ik nog even spartelen? En me amuseren?

    ik wil alleen nog slapen vannacht!

    Love is in the air.

      22 juni 2008

      belangrijkste feed van het millennium

      Omdat jullie het zo massaal vroegen, krijgen jullie hier eindelijk dé foto van mijn middageten van vandaag. Of: hoe overleeft een vegetariër?

      Op de foto: een plat bord met blauwe rand getoucheerd door een mes en vork, 6 halve pootjes, licht gekarameliseerde witloof, vergezeld door pangebakken dungeschilde nieuwe aardappeltjes zonder rozemarijn en een heerlijke quornfilet met maismantel. Niet op de foto: een échte Brusselse kriek als nadronk. Behalve spruitjes zal er niet veel te maken zijn dat nog lekkerder is.

        21 juni 2008

        sorry, geen tijd

        Antwoord: "Beste Jana, ik voldoe aan al de vereisten maar mijn beschikbare vrije tijd besteed ik aan mijn persoonlijke blog, muggenbeet."

          gewroet was niet voor niks

          Op 2 april jongstleden kon je lezen dat ik een deel van de tuin nabij het terras helemaal heb vernieuwd. Een te dominant astertje werd weggehaald en naar elders verhuisd en het plantvak kreeg nieuwe bewoners. Vandaag, de eerste dag van de zomer en amper 3 maanden later, staan de planten er in volle glorie bij. Ze lijken er al jaren te staan en ze voelen hun duidelijk in hun sas.

          Blikvangers zijn de cephalaria gigantea (geliefd door de penseelkever), de geitenbaard, de monnikskappen (ook het blad is prachtig) en de helderblauwe bloemen van de ridderspoor. De roze bloemen van de geraniums weven de diverse planten aan mekaar.

          zo ver zijn we al

          Jo helpt bij het planten van de herinneringsboom.

          Zo ver zijn we al dat de tweede thuis, zoon Jo, ook al het basisonderwijs heeft volbracht. Net als Loes vorig jaar, werd dit gisteren in de Step op een gepaste manier gevierd. Alle afgestudeerden ontvingen er hun getuigschrift en als herinnering aan hun verblijf werd er door de jongens en meisjes van het zesde leerjaar een herinneringsboom geplant. Dit gebeurde met hulp van coördinator Lo.

          Meester Tommy en Jo

          Iedereen las een korte terugblik op zijn loopbaan voor en nadien werd deze tekst vastgebonden aan de stam van de catalpa. De steunpaal met de gefreesde voornamen was nog niet klaar maar dit was iets voor eerstdaags, verzekerde coördinator Lo. Turnmeester Tommy schopte de laatste restjes zand in het plantgat en stampte de aarde goed aan. Met het natte weer zal het aanslaan geen probleem zijn.

          Jo met drie van zijn beste vrienden

          Tijdens de receptie werd er lekkere pizza opgediend en ook de witte wijn van de wereldwinkel werd gesmaakt. De kinderen brachten als afsluiting nog een toneelstukje waarbij alle leerkrachten (en ouders) ludiek bedankt werden voor al hun inzet en toewijding. Volgende week zit het schooljaar er helemaal op en komt er voor Jo een einde aan zijn freinet-loopbaan. Hij zal dan samen met Loes naar Diest gaan, waar hij kennis zal maken met Latijn en ICT (ASO met extra optie sport). Het betekent ook een afscheid van zijn vrienden want zij gaan allemaal naar andere scholen. Maar contact zal er zeker blijven want met MSN is dat kinderspel tegenwoordig.

            20 juni 2008

            op de verkeerde man vallen en dan maar blijten

            "Het is officieel: de brave jongens in de klas zullen minder succes hebben bij de meisjes dan de 'stoute jongens'. Uit onderzoek van de Universiteit van Nieuw-Mexico blijkt dat manipulatieve, narcistische en impulsieve mannen het meeste succes hebben bij vrouwen."

            Lees hier het ganse artikel.

            15 juni 2008

            wie schrikt daar nu van?



            Ontvangen op Facebook van een vrouw met bijschrift: "op het niveau van Muggenbeet".

            voorbeeldige man

            uit de Libelle, vrouwenblad

            12 juni 2008

            het cocaïne-fotospel

            Zoek op de foto de zak cocaïne! In welk vierkant heeft Tom Boonen zijn voorraad verstopt?

            11 juni 2008

            kanten oorlogsverklaring

            Met de vrouwen aan de macht, zou de wereld er vredelievender uitzien. Minder oorlog, meer liefde! Althans dat wou de vrouwenbeweging ons wijs maken. Maar ik geloof er niks van. Zet op iedere belangrijk postje een vrouw en binnen de vijf jaar is WO III een feit. De voorbije week was een teken des tijds: een middelvinger, Blogster Heidi die ermee dreigt terug gaan te zingen en vandaag een echte vurige oorlogsverklaring (zie boven) op facebook. :)

              beestje x

              hier op een knautia

              Jammer dat ik niet over wat telelenzen beschik voor mijn pocketcamera (powershot van Canon). Geweldig apparaatje maar voor haarscherp zoomwerk schiet het tekort. Als je het beestje heel dicht nadert en het wil zo lief zijn om te blijven zitten -meestal is haar goesting iets sneller over dan het automatisch scherpstellen- dan lukt het toch om een aanvaardbare foto te nemen. Bovenstaand insect zag ik nooit tevoren en het beest dat er in mijn natuurgids het meest op lijkt, kreeg de naam "hommelzweefvlieg" en het zou zeldzaam zijn. Wie beter weet, graag een reactie.

              zo vader, zo dochter

              Er was een tijd dat ik (en die van ons soms ook) bijna wekelijks in de krant stond als woordvoerder van dit of dat. Meestal sprak ik als 'verzetstrijder' over het leefmilieu in Tessenderlo. De laatste jaren is dat wat geminderd, de Bond Beter Leefmilieu en Natuurpunt hebben de fakkel hier met brio overgenomen. Maar het ziet er naar uit dat de familiemicrobe al is overgeslagen naar de oudste dochter. En dat doet me plezier. Deze wereld vol van shit kan niet zonder idealen en vrijwilligerswerk. Ieder positief vonkje is welgekomen.

              9 juni 2008

              ook een goeiemorgen, juffrouw

              De dag diende zich vrolijk aan. Als gewoonlijk na een weekend, reed ik met volle goesting en goedgemutst mijn werk in Mol tegemoet. Rustig, al luisterend naar het perspraatje op radio 1 en gezapig rijdend op het ritme van een lentebriesje. Een zonnetje op de weg.

              Tot daar, twee kilometer van mijn huis, ineens en uit het niets een bumperrijdster in mijn gat kwam hangen. Hooguit één of twee metertjes afstand. Opdringerig en ongemanierd en met extra schijnwerpers alhoewel het helemaal niet meer duister was. Voorbij de bebouwde kom versnelde ik naar 70 per uur. De gatplakster bleef stout aandringen en ze kwam regelmatig als een gekkin links piepen of ze me niet voorbij zou kunnen razen. Twintig meter voor een vluchtheuvel zette ze het manoeuvre in. Dwaas en zinloos. En gevaarlijk. Ik schudde van neen, dacht 'zotte trien' en deed het gebaar van 'die is niet goed snik'. Dit is hier Francorchamps niet.

              Het zou kunnen dat ze niet alleen die knappe, relaxte man maar ook dat laatste gebaar in haar achterruitspiegel had opgemerkt want meteen ging ze in de remmen en zette ze haar getuned vliegertje compleet stil op de rijbaan. Het venstertje ging open en verscheen daar toch wel een flink opgestoken middelvinger zekers. Zonder enige twijfel voor mij bedoeld. Een welgemeende fuckyou op een maandagmorgen, dat had ik van mijn leven nog niet meegemaakt. En dan nog van een troela van het zevenste knoopgat.

              Altijd fijn toch om zo een nieuwe week te beginnen?

              Boos of kwaad worden op zo'n hormonaal uit haar lood geslagen vrouwmens, dat doe ik niet. Medelijden heb ik ermee en ik moest eens goed lachen met zoveel opgetutte zieligheid. Verkeersagressie bij vrouwen, beste lezers, kan ook van alles zijn: had ze haar regels, had haar lief haar laten stikken, kon ze niet verdragen dat ik me aan de snelheidsbeperkingen hield, dreigde ze te laat te komen op haar werk, zat ze onder de weekend-speed, moest ze dringend bevallen (ocharme dat kindje!), werd het weer geen orgasme, wilde ze een handtekening, was haar intieme piercing beginnen etteren, was ze liever als jongen geboren ???,.... wie zal het zeggen? Wat zeker was, was dat ze blij mocht zijn dat ze te doen had met een rustig iemand, mezelf met name, iemand die -meer dan wie ook- weet dat je opgenaaide vrouwen best laat uitrazen. Op zo'n moment geldt maar een devies: geniet van het spektakel.

              Gentleman-zijnde wenste ik het conflictje af te ronden met een "ook een goeiemorgen, juffrouw en nog veel plezier met de strijk" maar ze stiefde weg, duidelijk erg kwaad op de wereld waar ik op dat moment de verpersoonlijking van was en wellicht ook zelfvoldaan dat ze met haar vinger erg stoer had durven zijn. Een uur geleden nog een tamponnetje mee ververst en nu al ongegeneerd toevertrouwd aan de publieke ruimte, als dat niet durven is?

              Nog steeds goedgemutst en ergens tevreden dat mijn visie op het zwakke geslacht nogmaals bewezen werd -i.c. de stelling dat ze tegenwoordig hun natuurlijke onderdanigheid compenseren met brutaliteit en een groot bakkes- vervolgde ik mijn pad richting werk alwaar ik de ganse dag genoten heb van allemaal vriendelijke, sexy, joviale, spraakzame, spontane en lieve vrouwelijke collega's. Bijna was mijn beeld van de hedendaagse vrouw nog de goeie kant opgegaan.

              8 juni 2008

              de dag van de vader

              De 3 kinderen die nog in het basisonderwijs school lopen, hadden vandaag op vadertjesdag iets af te geven. Omdat ze hun papa graag hebben, al mag dat natuurlijk het ganse jaar door getoond worden, door braaf te zijn bijvoorbeeld.

              Maar zo'n zelfgemaakt kadootje weet ik wel steeds te appreciëren. Jo, de zoon die dit soort dingen maar flauwekul vindt, had een sleutelhanger gefrabriceerd. Sara had een boekje in mekaar gestoken. "Het ABC van mijn papa": mijn papa is Artistiek, mijn papa is Beresterk, mijn papa is een Clown tot en met mijn papa is Zot. En op iedere bladzijde een bijgewerkt fotootje al naargelang het thema. Ook Perfect en Rustig staan er tussen. Niet min hé!


              Heleen, de kleinste van de hoop, had een prachtige foto voor mij bij (zie foto)."Ik ben helemaal ondersteboven van jou" staat erop. Zo simpel kan het zijn. En aan de kwaliteit er van zie ik dat hier een professionele fotografe aan het werk geweest is, Mine van het nieuwsblad met name. Mooie foto Mine.

              Loes en de vrouw des huizes, gaan niet meer naar de lagere school. Ze hadden dan ook geen kadootje meer voor mij. Maar ik weet dat, wanneer ik binnenkort oud en versleten zal zijn, zij mij met liefde de nodige verzorging zullen toebrengen. Nekmassages, senseo's, de rolstoel voortduwen, mijn voeten wassen,... ik kijk er al naar uit. Neen, da's wat overdreven.

              dankjewel regen


              Dankzij de overvloedige en regelmatig terugkerende regen ligt de tuin er thans erg groen en fris bij. De bloemenzee is een streling voor het oog en bezoekers kunnen niet geloven dat die weelderige aanplanting slechts één jaartje oud is. Toch is het zo.

              Anderzijds ben ik wel opgelucht dat ik de geplande opentuin dit weekend niet heb laten doorgaan. Het zou lettelijk in het water gevallen hebben. Want bij zo'n opentuin hoort ook een terrasje en daarvoor is een zonnetje toch een surplus. De tuin is op sommige plekken ook zo wild dat je je onder de takken dient door te werken. Dat zou gegarandeerd natte broeken en blouses hebben opgeleverd.

              Ik heb me een half jaartje geleden bij VELT ook aangemeld om deel te nemen aan de 1-2-3-ecotuin campagne. Weldra zal het bijhorend tuinbordje -"zonder is gezonder"- aan mijn brievenbus prijken.

              Velt zoekt nog 1-2-3-ambassadeurs in elke straat, elke gemeente, elke vereniging... Kandidaten sturen een e-mail naar riet.janssens.

                7 juni 2008

                samen met de kleinste

                voetbalweduwnaar met kleinste dochter

                In voetbal kan ik even weinig opgaan als in de leden van het Belgisch koningshuis. De vrouw des huizes daarentegen vindt voetbal (of zijn het de spelers?) de moeite waard om uren voor de beeldbuis te kruipen. Zelfs als België er niet bij is, zal ze weinig matchen missen van dat EK dat vandaag start, of is het een WK? Mij maakt het niet uit. Catwalkjannetten zijn het. Vandaag valt er trouwens wel wat anders te beleven op den televisie: zowel coldplay als radiohead komen er op. En daarvoor wil ik wél terug even gaan rechtzitten in mijn bed.

                update: het tryout-concert op ned 3 was wel een redelijke afgang voor de zanger van coldplay. Slecht bij stem en er regelmatig goed naast. Een paar nieuwe nummers leken me ook slappe kost.

                  5 juni 2008

                  de beperktheid van een zwembrevet

                  Gisteren kon ik het niet laten om met het weinige geld dat ik op zak had enkele koopjes te doen in de cd-DVD winkel. De nieuwe verzamelaar van Dream Theater kocht ik omdat ik fan ben. De liedjes die erop staan heb ik al allemaal maar er staan enkele remixen op en nog een B-kantje. Zotte uitgave? Zeker wel maar fans zijn nu eenmaal een beetje gek.

                  Mooie jongen Jeff Buckley was ook te koop voor 7 euro en daar heb ik gisterennacht ogen van open getrokken. Dode Jeff gaf me een intens, levendig gevoel. Kon die prachtig zingen en de begeleidende gitaar is ook niet mis. De hemel zal er blij mee zijn.

                  Maar het koopje van de dag was de Live CD + DVD van Coldplay met de grootste hits van hun eerste twee cd's. 7 euro jongens! Voor een CD én DVD. Wie dat laat liggen, is zot of heeft het bundeltje reeds eerder gekocht. Indrukwekkende en pakkende show.

                  Eén van de mooiste liedjes vind ik Shiver. Die gitaarriff doet me iets. Ik word er blij van ook al heeft de zanger, Chris Martin, één van mijn wishlist-vrouwen aan de haak geslagen. Ik vind dat echt een schoon vrouw, zijn wederhelft. En Paltrow valt voor mannen die hoog kunnen zingen en ik kan dat niet, toch niet zonder dat ze erin knijpen. Dus haar keuze is wel ergens te begrijpen.

                  Met een zwembrevet van 25 meter schoolslag kom je tegenwoordig niet ver meer. Hooguit 25 meter. :(

                  2 juni 2008

                  heen en (snel) terug

                  Maandagavond, trainingsavond. Het traject Tessenderlo - Diest gaat normaal als een fluitje van een cent. Maar niet vandaag. Iets voor 7 reden we voorbij het vliegveld van Schaffen (opleidingscentrum van de para's) als het noodweer op volle toeren toesloeg. Eens op de baan Beringen - Diest waren de plassen op het wegdek al 10 centimeter diep. Luid gedonder en bliksemschichten die vlakbij leken in te slaan. En regen alsof er miljarden vrouwen tegelijkertijd over Diest aan het hurken waren. Waar de hagelbollen uitkwamen weet ik niet maar ze vielen wel op de wagen. En Diest lag nog een eindje verder en vooral nog enkele meters dieper, in het demerdal. Ik heb toen de wijze beslissing genomen om de wagen 180° te draaien en de training te laten voor wat het is. Het risico om tot in de stad te rijden wilde ik niet nemen. Af en toe moet het gezond verstand primeren. Hopelijk blijft de oranjestad vanavond overeind.

                  update: het Nieuwsblad over het onweer boven Diest.

                    een bij

                    1 juni 2008

                    Diestse jeugd doet het goed

                    Op de finaledag van het Vlaams tafeltenniscriterium te Leuven deed de Diestse jeugd het opnieuw voortreffelijk. De ganse ploeg, onder leiding van coach Marc Janssens, werd er uitgeroepen als tweede beste jeugdploeg van Vlaanderen.

                    De Diestse spelers die vandaag in actie traden. Jo houdt de beker voor de tweede plaats (ploegprestatie) vast.

                    Ook individueel werd er prima gespeeld (hierover meer op de blog van PW Diest). Onze Jo miste net het podium maar werkte zich dit jaar wel op binnen de top 5 van Vlaanderen. De verrassing van de dag kwam van de kleinste van het huis, Heleen, die -alle wedstrijden van het criterium in rekening gebracht- als derde beste benjamin op het podium mocht. Ze kreeg een mooie beker als trofee mee naar huis.

                    Heleen met haar beker

                    Ook Brieuc Decré en Marie Maesen mochten het podium beklimmen. Brieuc werd mooi derde op het slottornooi en Marie werd tweemaal met goud bekroond, eenmaal als eindoverwinnaar van het criterium en eenmaal als overwinnaar van de dag. Het is vandaag nogmaals aangetoond dat de jeugdwerking van Diest tot prima resultaten leidt. Goed trainen is nodig maar plezier maken mag ook.

                    wandelen in Leuven

                    Vandaag zaten we voor bijna de ganse dag in Redingenhof te Leuven waar de finaledag van het Vlaams tafeltenniscriterium plaatsvond. Met de twee dochters die niet deelnamen, heb ik een stevige wandeling door Leuven gemaakt. Dat was lang geleden, dus waarom niet?

                    Je kunt al raden wat Loes en Sara zeker wilden zien. Inderdaad, het winnend restaurant d'Hoogeschool van die 'successerie' op VTM. Zonder kaart of GPS wandelden we via de Parijsstraat en de Oude Markt recht op recht naar het Hogeschoolplein. Ik kende mijn weg nog.

                    d' Hoogeschool is een eerder bescheiden optrekje.


                    Van daar uit gingen we het prachtig stadhuis bewonderen. Het viel me op dat Leuven toch zo slim geweest is om de naaste omgeving van dit historisch gebouw verkeersvrij te maken. Wat een verschil met mijn studententijd!

                    Op de terugweg wenste ik nog één ding gaan te bezoeken, iets waar ik nooit eerder toe gekomen was, met name de Leuvense kruidentuin (Hortus Botanicus Lovaniensis). "Leuven is", aldus de website van stad Leuven, "één van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. In België is de kruidtuin van Leuven de oudste. Hij dateert van 1738. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon. Bij koninklijk besluit van 06-07-1976 werd de oranjerie als monument en de hele kruidtuin als landschap gerangschikt."

                    Ik was serieus onder de indruk van deze Kruidtuin op de Kapucijnenvoer en, geloof me, ik heb toch al een en 't ander gezien. De majestueuze tulpenboom (Liriodendron tulipifera) die in de bloei stond, spande voor mij de kroon. Moest ik momenteel in Leuven wonen of studeren, ik zou er vaak de rust gaan opzoeken. De groendienst van Leuven mag er fier op zijn. Prima werk.

                    Loes nabij de Japanse honingboom.

                    De kruidtuin is heel het jaar gratis toegankelijk voor het publiek:
                    - periode van 1 oktober tot 30 april: van 08.00 uur tot 17.00 uur;
                    - periode van 1 mei tot 30 september: van 08.00 uur tot 20.00 uur;
                    - op zon- en feestdagen van 09.00 uur tot het voorziene sluitingsuur;
                    - gesloten op 25 december en 1 januari