heen en (snel) terug

Maandagavond, trainingsavond. Het traject Tessenderlo - Diest gaat normaal als een fluitje van een cent. Maar niet vandaag. Iets voor 7 reden we voorbij het vliegveld van Schaffen (opleidingscentrum van de para's) als het noodweer op volle toeren toesloeg. Eens op de baan Beringen - Diest waren de plassen op het wegdek al 10 centimeter diep. Luid gedonder en bliksemschichten die vlakbij leken in te slaan. En regen alsof er miljarden vrouwen tegelijkertijd over Diest aan het hurken waren. Waar de hagelbollen uitkwamen weet ik niet maar ze vielen wel op de wagen. En Diest lag nog een eindje verder en vooral nog enkele meters dieper, in het demerdal. Ik heb toen de wijze beslissing genomen om de wagen 180° te draaien en de training te laten voor wat het is. Het risico om tot in de stad te rijden wilde ik niet nemen. Af en toe moet het gezond verstand primeren. Hopelijk blijft de oranjestad vanavond overeind.

update: het Nieuwsblad over het onweer boven Diest.