boeketje geplukt uit eigen tuin (Palac Lenno, Wlen)
Naast de Liatris en enkele dahlia's valt in dit bloemstukje vooral het gebruik van de Canadese guldenroede op. Bij ons wordt deze plant op zijn zachtst gezegd niet met veel liefde onthaald. Hij vertoeft op de lijst van invasieve soorten omdat hij te zeer woekert en een exoot is. In Polen, althans daar waar we dit jaar onze vakantie doorbrachten, waarderen ze deze Canadese guldenroede (nawloc kanadyjska) als één van de laatst bloeiende nectarleveranciers voor de bijen. Tevens worden de gele bloemen van deze wilde plant verwerkt in kleurige boeketjes.
Over invasieve planten gesproken: de Amerikaanse eik wordt momenteel ook op vele plaatsen gerooid. Ik begrijp wel waarom: iedere eikel groeit uit tot een boom en slechts weinige bomen of struiken zijn opgewassen tegen deze uitmuntende groeikracht. En toch... bij een wandeling deze week wist de rode gloed van de herfstbladeren me alweer te bekoren. Het bos zou heel wat minder kleurrijk zijn zonder de Amerikaanse eiken. Een beetje meer liefde verdient hij wel.
dahlia's in de bloementuin (Palac Lenno, Wlen)
De 'woekerende' guldenroede (Ja, de 'echte' Canadese) is dit jaar in onze woekerhoek niet meer opgedoken.
BeantwoordenVerwijderenWat de Amerikaanse eik betreft... dat is inderdaad een geval apart... Blad dat nauwelijks vergaat, in combinatie met duzenden zaailingen, wat tesamen elke andere plantengroei krachtdadig de kop indrukt (nog veel efficienter dan de - eigenlijk in de herfst ook erg mooie - Amerikaanse vogelkers), en daarnaast die ongelooflijk mooie herfstkleuren. Waar controle mogelijk is, mogen ze dus van mij gerust blijven staan, maar het moet niet alleen maar die rode eik worden...
Ik verkies de Solidaster in plaats van de Solidago: niet invasief, minstens even fraai.
BeantwoordenVerwijderen