de eerste pluimen

Als mijn lieve lezers me vriendelijk vragen om hen op de hoogte te houden van het groeiproces van de winterkoninkjes en me daar zelfs rijkelijk voor willen vergoeden, dan kan ik niet anders dan nog maar eens een foto op mijn blog te zwieren. Normaal gezien zou dit pas binnen enkele dagen gebeuren maar omdat stoere vader winterkoning dreigde van me bijeen te kloppen als ik niet ogenblikkelijk in actie schoot, is de nieuwe foto al voor vandaag. Zoals ik ook tegen vader winterkoning al gezegd heb zijn de 'kindjes al groot geworden' en 'lijken ze net op de papa'.

de eerste pluimen staan erop

fascinerende druppelkrans

wil je de druppeltjes nog beter zien, klik dan even op de foto.

't was een klein moeite

het gewonnen boek

Zonet alweer een e-mail binnengekregen met goed nieuws:

PROFICIAT !

Uw antwoord was bij de eerste tien, u wint dan ook een exemplaar van ‘Natuurlijk!’ het allernieuwste boek van Laurence Machiels. U krijgt dit boek nog deze week toegestuurd. Bedankt voor uw deelname en alvast veel succes met het eco-tuinieren.

Met vriendelijke groeten,
Sarah De Bock

het ding

slechts een 3 mm groot, 6 poten en een paar antennes

(een groter formaat krijg je als je op de foto klikt)

Het ding dat ik deze middag in de tuin ontdekte is slechts minuscuul klein. Een 3 mm groot schat ik. Maar duidelijk een insect want 6 poten. Weinig opvallend gekleurd, wat zwart met geel en een paar antennes. Geen enkel insectenboek of natuurgids waarin ik het ding in teruggevonden heb. Moest het beestje niet op een knalgele teunisbloem hebben gezeten, zou het wellicht ook nooit door mij ontdekt geweest zijn. Mijn verdieping in de insectenwereld is nog niet zover gevorderd -in tegenstelling tot het doorgronden van de wereld der vrouw dat ik reeds jaren geleden afgerond heb- dat ik in staat ben om het ding haarfijn te benoemen. Maar... ik denk dat het een nimf is van een of andere wants. Wantsen leggen eitjes maar uit het eitje komt geen kleine afgewerkte wants maar een nimf. Pas na een aantal vervellingen verandert de nimf in een geslachtsrijpe wants. Het is maar een gok en als 't iemand beter weet... graag.

Neen, het is zeker geen teek. Een teek heeft 8 poten en een zuigsnuit. Ook vrouwen hebben geen zuigsnuit. Al kunnen ze wel het bloed onder iemands nagels vandaan halen. Dat laatste is van horen zeggen.

vers uit het ei

De vier winterkoning-eitjes zijn uitgebroed. Wanneer de jongskes precies uit de eierschaal gekropen zijn, weet ik niet. Maar toen ik deze morgen even poolshoogte ging nemen tussen de plantenpotjes trof ik het viertal nog in heel jonge toestand aan: erg klein, oogjes nog volledig toe en vol donshaartjes. Het ouderpaar zal de komende dagen werk genoeg hebben om het viertal groot te brengen. Als de zon deze dagen terug volop gaat schijnen zal het vinden van insecten geen probleem zijn. Hopelijk vindt ook onze kat dit nestje niet en hebben we heel binnenkort een viertal lawaaimakers extra in onze tuin.

blind en vol donshaartjes

(in de donkerte genomen met flits)

Vlaamse gaaipluimpjes

eenvoudige collage met pluimpjes, licht en schaduw

te mooi om te laten liggen

gezocht: ecologische tuiniers

Begin juni verwelkomden 217 ecologische tuinen 21 000 bezoekers. Dit is een mooi record, zowel wat betreft aantal tuinen als aantal bezoekers. Wil jij helpen om dit record nog te verbeteren in 2012? Heb jij een ecologische tuin en wil je pronken met je realisaties? Stel je dan nu kandidaat voor de Velt Ecotuindagen op 2 en 3 juni 2012. Inschrijven kan tot en met 31 juli via www.velt.be/ecotuindagen2012. Ter herinnering: onze tuin is dit weekend in de namiddag open.

zie hoe schattig

onze 3 dwergkonijnen aan het grasbuffet

drie zinnenstrelende rozen

3 rozen, digitaal ingekaderd

(erop klikken om te vergroten)

Op de roos 'Gertrude Jekyll' na, een roze Austin-roos die ik moedwillig kapot hebben laten gaan, heb ik nooit een grootbloemige roos van betekenis in mijn tuin gehad. Ik vind heel wat van die grote rozen schreeuwlelijk. Moeilijk in te passen op mijn geleeg ook.

Omdat het rond de aanvang van de zomer dé koopperiode voor rozen is, tenminste toch al je ze in bloei wil zien en er eens wilt aan ruiken, trok ik vandaag naar een plantenkweker om er een rode klimroos te zoeken en aan te schaffen. Helaas, geen geschikte klimroos gevonden maar wel 2 heel aparte en mooie rozen. Zonder voorkennis, laat staan hun naam of eigenschappen te kennen, heb ik ze gekocht omdat ik ze zo charmant vind.

Samen met een nieuwe paarse, die enkele weken geleden reeds aangeplant werd, ben ik nu de "trotse bezitter" van 3 nieuwe rozen (zie foto):

boven: de oranje/ambergele trosroos "Amber Queen", roos van het jaar 1984 in Engeland en sterk geurend;

midden: de paarse "Burgundy Ice", een Australische trosroos en nog een verre mutant van "Sneeuwwitje";

onder: de romantische witroze, erg gevulde.... dat ik het nog niet met zekerheid weet! Zo mooi dat ik vergat een kaartje mee te pakken of aandachtig te bekijken welke roos het nu precies is. Als ik speur op het internet kom ik uit op "Honoré de Balzac", maar dat moet ik toch eerst eens checken bij mijn volgend bezoek aan de plantenzaak. Of zijn er rozenkenners onder jullie die het weten? Is het de Balzac of niet?

update 27/6/2011: ik ben zonet naar de kweker geweest en het is inderdaad de Honoré de Balzac.

onze tuin is extra open

Het komend weekend wordt onze tuin (op vraag) extra opengesteld.

Ook jij bent welkom, zelfs voor de 2de of 3de keer.

Op vraag van de milieudienst van onze gemeente zal onze tuin het komende weekend extra opengesteld worden. Dit gebeurt in het kader van "juni, de compostmaand". Lezers van deze blog of VELT-leden die tijdens het échte ecotuinen-weekend niet konden komen .... of tuinliefhebbers die nog een keer willen langskomen, zijn van harte welkom. Denk er wel aan dat het deze keer iets meer low profile zal zijn, met name zonder de VELT-omkadering.

Ook de drukte zal deze keer heel wat minder zijn maar dat biedt dan weer de gelegenheid om meer uitleg te geven en wat langer bij pot en pint te blijven hangen. De snelle en charmante bediening door mijn wederhelft zal er ook niet bij zijn (jammer, jammer) want my lady heeft heel veel, maar dan ook écht héél véél verbeterwerk. Maar ik ga er van uit dat je voor de échte bloemekes komt :)

Je bent welkom bij op: schoterweg 158 3980 Tessenderlo. Let wel op de gewijzigde uren.

(de gele bloem op de foto is van een gele kamille)

wild triootje

de gewone agrimonie (gescheurd exemplaar van Yo van Duizendblad)

de kattenstaart, een mooie inheemse oeverplant

een gele toorts, één van de vele zaailingen

(voor een grotere foto, gewoon klikken op de foto)

Vlaams Belang lanceert nieuwe campagne

Met het ouder worden neemt ook de zelfkennis toe.

nieuwe toevoegingen in de tuin

Ik begin het stilaan zelf obsessief te vinden, maar ik blijf maar tuinstukjes vinden die voor verbetering vatbaar zijn. Te weinig kleur, te weinig verticale elementen, saai voor de insecten, te veel lege plekken, ... alle argumenten zijn goed om toch maar een nieuwe uitbreiding van de plantencollectie te kunnen verantwoorden. Te vaak koop ik met de ogen en het gevoel. En ook al wordt er al jaren gezegd dat het nu wel vol staat, als ik iets meebreng vind ik toch steeds ergens een ideaal plaatsje. Ook al moet ik, zoals gisteren, alweer een stukje van het weinige gras dat nog overschiet, omspitten. Er komt geen einde aan. En dat is goed zo. Tot nu toe is iedere nieuwe toevoeging een aanwinst, wat diversiteit betreft maar ook wat tuinbeleving betreft.

de zachtrode Potentilla nepalensis Miss Willmott

In de droge voortuin, rondom de stam van de uit de kluiten gewassen Ginkgo biloba, werd een bakje rode Potentilla nepalensis geplant. Tussen de paarse salvia's en groepjes Veronicastrum brengen deze plantjes een speelse rode toets. Een zeldzame kleur in mijn tuin, een beetje gedurfd zelfs, maar prima gecombineerd zo. Ook de 5-vingerige bladeren kleuren mooi oranje en rood. Deze 'ganzerik' staat het liefst op de zonnige zuidkant. Bij langdurige droogte mag ik niet vergeten ze af en toe wat water bij te geven.

de elegante blauwe Scabiosa caucasica

Ik hou van scabiosa's. Hun blauwe kleur en bizarre stengelvormen vind ik sierlijk. Ook hun diep ingesneden bladeren zijn bijzonder mooi. Deze Kaukasische scabiosa doet me denken aan de gele Cephalaria gigantea die ik ook koester in mijn tuin. Deze bloemen staan graag in de zon en houden van wat kalk in de grond. Om deze reden doe ik een ietsiepietsie krijt bij in het plantgat. De nieuwe planten heb ik in het gezelschap geplaatst van enkele lichtpaarse Veronicastrum, een drietal oranje Asclepia's en een groepje zachtgele Coreopsis verticilata Moonbeam.

de Geranium 'Rozanne', de langstbloeiende geranium (tot oktober)

Ik heb al heel wat verschillende variëteiten Geranium. Daarin verschil ik niet van de meeste tuinliefhebbers. Het zijn ook zo'n dankbare en gemakkelijke planten. Bij een recent bezoek aan de boomkwekerij waar ik kom, wees de bazin me op Geranium 'Rozanne'. Deze had ik nog niet, 'nochtans echt een plantje voor jou' werd me gezegd. Zelf had de bazin er een drietal van in een hoge pot geplant en het resultaat was echt overweldigend: kleurrijk en bijzonder breed uitgroeiend, uitzonderlijk goed vullend dus. Eén nadeel: de 'Rozanne' is een duurdere soort omdat het een licentieplant is. Zelf voortkweken mag in principe niet, een beetje zoals bij Steppegras. Aan schoonheid hangt nu eenmaal een prijskaartje en ik heb er een bakje van 24 van gekocht. 3 euro per stuk, maar op de meeste plekken moet er minstens 5 à 6 euro voor een P9 betaald worden. Ik ben er zeker van dat deze geraniums volgend jaar de show voor maanden gaan stelen.

de bijzondere bloeiwijze van de wateraar of Kaapse waterlelie

Voor mijn water- en oeverplanten ga ik sinds kort naar een vernieuwde zaak in Hulsen, vlakbij Balen. Bij de aanleg van mijn nieuwe poel kocht ik enkele waterlelies, lissen, beekpunge, lobelia's en zuurstofplanten. Ook kocht ik een potje fonteinkruid -die van ons kan getuigen dat het etiket in het potje zat- omdat ik dat klein wit bloemaartje wel koddig vind. Vrij snel bleek dat ik me (gelukkig) miskocht had. De bevestiging ervan kwam tijdens mijn opentuinenweekend.

Een vijverspecialist wees me erop dat er een Kaapse waterlelie op het water dreef. Een vijverplantje afkomstig uit Zuid-Afrika met een wel heel bijzondere bloeiwijze. Ik heb ondertussen reeds de vierde bloem in het plantje. Het straalt niet meteen de schoonheid van de echte waterlelies uit maar het is toch een blikvanger. Ook de drijvende, langwerpige bladeren ervan sieren het wateroppervlak. Volgens de plantengids wordt de plant ook wel wateraar genoemd, maar of het uitgesproken wordt als woeker-aar of koren-aar, daar ben ik nog niet uit. Ik heb de 'lelie' meteen diep genoeg in de modder geplant want zoals dat met Kaapse planten gaat, kan een strenge winter fataal zijn.

Het scheelde niet veel of we waren, onder impuls van mijn wederhelft, ook vandaag weer naar een plantencentrum getrokken. Ik zou niet weten voor welke plant maar, wees er maar zeker van, de kans dat we met lege handen zouden thuiskomen is piepklein. Of hoe een hobby toch stilaan uit de hand begint te lopen. Niets zo deugddoend dan je omringd te weten door schoonheid. Iets wat ik in het mens-dom nog zelden tegenkom.

terrasjesdag WW Tessenderlo

Wie volgende zaterdag even tijd heeft, kan op de Vismarkt van Tessenderlo ene komen drinken op de Terrasjesdag van de Wereldwinkel. Met de muziek van Werner Peeters en een wijntje of biertje van de wereldwinkel erbij, is er steeds wel een fijne ambiance.

Flipke en Mathilleke

Om de konijnenspecial op Muggenbeet af te sluiten, laat ik je nog even kennismaken met de buitenren die ik gisteren in mekaar heb geklopt. Alhoewel, vergeleken met heel wat foto's die ik op het internet vond, onze 3 konijntjes al ruim gehuisvest waren, meenden we toch dat ze nog een extra stukje van ons gras konden krijgen. Terwijl ik de vurige tongen van Pinksteren trotseerde, construeerde ik daarom met dubbel geplooide kippengaas, 2 afgedankte borstelstelen, enkele paaltjes en een lat een veilig speelpleintje. Alle scherpe kantjes werden weggewerkt en voor de stevigheid werd de gaas met roestvrije binddraad vastgesnoerd. Op het pleintje legden we nog een schijf van een populierenboom. We vinden de konijnen thans zo mooi om naar te kijken dat we er misschien nog een bank gaan bijzetten.

de buitenren

Hierbij sluit ik dan ook de konijnenweek af,... ah neen, het belangrijkste zou ik nog vergeten. Op woensdag 15 juni e.k. komt Überkonijn prins Filip, van het ras Saksen-Coburg, samen met rammelpartner Mathilde naar Tessenderlo. Volgens de ontvangen nieuwsbrief van de burgemeester komt het koppel op "werkbezoek". Wat dit inhoudt, weet ik niet en moet ik ook niet echt weten. In ieder geval is het gemeentehuis tijdens het bezoek gesloten dus daar wordt alvast niet gewerkt. Of bedoelt men dat Filip zélf aan het werken is als hij in Tessenderlo flaneert? Naar mijn bescheiden smaak is 'toeristische uitstap' dan toch een juistere term.

extract uit de nieuwsbrief met het heuglijke nieuws

Er wordt gevraagd om op 15 juni de Belgische driekleur uit te hangen en dit "om onze gemeente een zo feestelijk mogelijke uitstraling te geven", alsof ik -ooit nog anarchist van gedachte- een Belgische vlag voor het oprapen liggen heb, nog gezwegen van de Vlaamse leeuw.

Wie op 15 juni echt iets bijzonders wil zien, kan 's nachts terecht in het hemelruim. Als ik goed ben ingelicht, zal de schaduw van de aarde dan de maan totaal verduisteren. Jawel, een totale maansverduistering. Men zegt wel eens dat de bezoekende prins "geen groot licht is", geef toe, die maansverduistering kon zich op geen betere dag manifesteren.

Slechts op 1 punt heeft Flipke me tot op heden positief verrast en dat is dat hij rammelt als de beste. Saksen-Coburg is een hitsig ras, denk dus tweemaal na eer je ze in huis haalt.

uitbreiding op komst

In een bos vol ambetante eksters, kraaien, kauwen, gaaien en eekhoorns is het slim gezien van het mannetje-winterkoninkje om een nestje te maken binnenin ons tuinhuisje. In de deur ervan hangen van die gekleurde vliegenlitsen die de vrije doorgang voor grote vogels erg bemoeilijken. Daarenboven werd het nestje goed verstopt in een metalen rek vol plastieken bloempotjes. Het vrouwtje-winterkoninkje moet al even slim zijn, want zij koos uit meerdere nesten precies dit bouwsel uit om haar eieren te leggen.

4 kleine witte eitjes, wellicht het tweede legsel van het jaar

Normaal gezien maakt het kleine lawaaimakertje een kogelvormig nest met een zij-ingang, maar ik vind in mijn tuin toch vaak gewoon komvormige winterkoningnesten. Zonet heb ik het nestje nog eens gecontroleerd en het vrouwtje is volop aan het broeden terwijl het mannetje in de buurt blijft en nerveus heen en weer vliegt terwijl het keihard lawaai maakt. Zeker als onze kat in de buurt is, hebben mijn oren het geweten.

Op twee weken tijd broedt het vrouwtje de eieren uit. De jongskes worden dan door beide ouders gevoederd. Het winterkoninkje is na het goudhaantje onze kleinste vogel. Behalve aan het lawaai maken is het gemakkelijk te herkennen aan het kort staartje dat vaak omhoog gericht staat. Het vogeltje houdt van rommelige tuinen en vertoeft graag op takkenhopen.

le nouveau konijn est arrivé

het nieuw grijs dwergkonijntje

Gisteren, in de namiddag, werd in een dierenwinkel van Veerle het derde dwergkonijntje gekocht. Het is stukker kleiner dan de 2 hangoordwergkonijnen die we al hadden. De verkoper kon nog niet 100% garanderen dat het een vrouwtje is. Ik neem aan dat we dat snel gaan merken. Na enkele verkennende ontmoetingen met de 2 bewoners van het konijnenhok en enkele duwtjes en achtervolgingen bleek het vrij snel te accaderen tussen de drie dwergkonijnen. Vandaag probeer ik nog een uitloopren in mekaar te flansen al zou het huidige kot volgens de literatuur (boekje over de verzorging van dwergkonijnen) meer dan groot genoeg zijn. Ze zijn alle drie vrij goed handtam, ze laten zich graag vastnemen, al durven ze soms wel eens laten voelen dat hun nagels scherp zijn.

groepsfoto

Rest me nog één grote vraag: wat te doen in de winterperiode? Het kot met konijnen ergens binnen zetten of kunnen we alles buiten laten staan en hoe zit het dan met het risico op een snotvalling, niet zelden het begin van het einde voor een dwergkonijn? Zijn er voedsters, lampreien of rammelaars onder mijn lezers die hier ervaring mee hebben?

in dienst van de konijnen

Ik had gisteren, net zoals op alle andere dagen van de week, gerekend op een zeer relaxte dag waar ik, behalve het drinken van koffie en wat surfen op 't web, geen 'klos' diende te doen. Na zovele jaren van intensieve fysieke arbeid en buitenmenselijke mentale opoffering verdienen mijn geest en lichaam het om tijdens de rest van mijn nietig bestaan in een staat van volledige ontspanning te verkeren. De mensen in mijn nabijheid kunnen bevestigen dat ik wegens uitmuntende maatschappelijke verdiensten, zonder gêne aanspraak kan maken op een parasitair leven en dit tot ik mijn laatste adem uitblaas.

Maar dit is zonder onze konijnen gerekend.

de gefabriceerde sokkel voor het konijnenhok

Het pas bevolkte konijnenhok diende op een sokkel te worden geplaatst. Anders zou het hout te snel kunnen rotten en was het graven van een vluchtweg door de hangoren misschien wat te gemakkelijk. Al zijn er mensen die stellen dat die dwergkonijnen geen gangen graven. Weet ik veel. Derhalve heb ik nog eens mijn bouwvakkersvaardigheden aangesproken en construeerde ik met betonnen boordplaten en klinkers die nog ergens rondslingerden, een op maat gemaakte stevige sokkel. Een schup, een zware hamer, een waterpas, een plooimeter, een diamantschijf en enkele uren vrijwilligerswerk resulteerden uiteindelijk in een professioneel werkstuk dat door geen kat ooit zal worden opgemerkt , laat staan bejubeld. Een beetje exemplarisch voor mijn leven.

konijnhok in de sokkel op de best mogelijke plaats in de tuin

Het hok der prinses-konijnen werd vervolgens in de sokkel geplaatst. Omdat ik ergens op het internet gelezen had dat je verveling bij konijnen moet vermijden, heb ik met een omgekeerde oude wijnkist (zie links beneden) nog een donker holletje geëvoceerd. Hiervoor diende ik gewoon een gat te zagen in de houten kist, helaas schoof mijn zaag wat uit en staan de tanden ervan in mijn rechterwijsvinger. Een spat bloed siert thans als een prehistorische rotstekening het kunst-konijnenhol. Behalve een donker holletje kan de kist door de konijnen ook aangewend worden als uitkijkplatform wanneer ik, of anderen, het vol gekakt stro opruim en een nieuw beddeke van droog stro voor de beider dames uitspreid. Wie konijns verstaat, hoort op die momenten zeker het lied van Juul Kabas "'t zijn zotten die werken".

De twee hangoorkonijnen, met één oor in de hoogte, waarbij ik in dienst ben.

Loes was gisteren gaan kijken voor een derde konijn, maar de bezochte winkels hadden er geen. Maar het staat vast dat het konijnenhok weldra zal betrokken worden door een extra inwoonster. Wie had dat gedacht, dat ik ooit wortelknabbelende vrouwen in de watten zou leggen?

hangoordwergkonijntjes

Er wordt hier al een hele tijd rond mijn kop 'gezaagd' voor konijnen. Weken geleden al werd er een vrij groot hok gekocht in de Colruyt. Eén met 2 verdiepingen, verbonden met een trapje. Het stro werd al netjes verdeeld over het bovenste slaapverdiep. Ik had gezegd dat de konijnen er pas konden komen na de opentuindagen. Er moest nog een goed plekje gezocht worden en dat vond ik niet meteen. Niet te veel dingen tegelijk, is voor een man als mij nogal belangrijk.

Vandaag werd ik in snelheid genomen -3 dagen na het opentuinenweekend is nu eenmaal erna- en werden er in Lummen 2 hangoordwergkonijnen (of is't dwerghangoorkonijnen?) gekocht. De peter van Sara schonk zijn petekind er één, Heleen zorgde op onze kosten voor wollig gezelschap. Loes wilt er nog een derde bijkopen, zij aait voorlopig ook nog graag een konijn.

Sara en Heleen met hun voedsters.

In allerijl werd er een geschikte locatie in de tuin gezocht en gevonden naast de waterpomp, dicht bij het terras. Morgen zorg ik nog voor wat betonnen boordplaten en klinkers die het luxekot waterpas moeten krijgen. De afspraak is dat de dochters voor de verzorging zorgen: eten en drinken maar ook het huisje uitmesten hoort erbij. Ik denk wel dat ze het een aantal dagen gaan volhouden.

blikvangers van het weekend

Bij onze eerste opentuin, vorig jaar, waren de Knautia macedonica en de geurende boerenjasmijn dé blikvangers van het weekend. Beiden schitterden toen op hun hoogtepunt. Alhoewel we dit jaar krak hetzelfde weekend de deuren open stelden, waren het totaal andere planten die de show stalen. Wellicht gaat het ook voor jullie tuin op dat de natuur een aantal weken voorligt.

Aan de vragen en opmerkingen van de bezoekers te horen, waren het deze keer vooral de waterpartijen met de waterlelies die het meest beziens hadden. De technische kant van de helofyten-zuivering was ook iets waar heel wat mannen het fijne moesten van weten. Met plezier heb ik het een tiental keren proberen duidelijk te maken. Zo te horen gaan de komende jaren nog heel wat toffe zwemvijvers het licht zien. Goed zo.

Hieronder enkele smaakmakers van het weekend:

madeliefjes op de vensterbank in een canvas van klimop

De zwemvijver waarin heel wat kindjes plezier hebben beleefd. Ook de zelfgemaakte ladder (met kastanje palen) sprak de mensen wel aan.

De valeriaan, de geitenbaard, het Zeeuws knoopje en de paarse Veronicastrum vlakbij de helofytenfilter met gele lis, pijlkruid, watermunt en kalmoes. De echte tulpenboom op het eilandje -'die boom met die grote bladeren'- leverde ook wat gokwerk op.

De nieuwe poel met witte en gele waterlelies met tientallen waterinsecten en waterjuffers. Dé plek waar ik voortaan het meest vertoef, hopeloos wachtend op watersalamanders.

Lekkere zoete kersen, zo maar te plukken. Al hadden die van zaterdag het de mensen van zondag niet gemakkelijk gemaakt.

Vandaag hebben we van een bezoekster al lichtpaarse (éénjarige) kattensnorren gekregen. Een andere bezoekster komt nog echte korenbloemen planten. Ongelooflijk toch? Van heel wat bezoekers kreeg ik de vraag welke planten ik aanraad voor hun nieuwe kleine tuin. Wel, wie niet veel plaats heeft, kan in een mum van tijd en bijna zonder kosten een ecologische tuin inrichten. Plant één of meerdere krentenboompjes, geef ook een gele kornoelje een plekje (Cornus mas), vergeet zeker geen fruitboom en zorg voor een waterpartijtje. Als je niet graag graaft, kan dat zelfs in een zinken teil uit de Kringwinkel. Je zal versteld staan hoe snel je je in een andere wereld waant. De vogels en waterdiertjes houden je meteen gezelschap en je kan zeer snel je eigen fruit binnen smullen. Zo eenvoudig. Want als je één ding zeker niet mag geloven dan is dat dat tuinieren of tuinaanleg specialistenwerk zou zijn. Al doende leert iedereen.

P.S.: voor al wie wil terugblikken op de graafwerken (voor al die mannen die van hun vrouw aan de slag moeten), nog een foto uit de 'oude doos'. En hier de uitzetting van de visjes en de allereerste spadesteek (wel even naar beneden scrollen).

geweldig weekend

Het voorbije opentuinenweekend was alweer een geweldige ervaring. Ik schat dat er bijna 400 bezoekers over de vloer kwamen. En ze kwamen van overal: uit de geburen, wat familie, enkele collega's, vrienden, groene bloggers, muggenbeet-lezers, facebook, VELT-mensen en leden van tuin.org.. De reacties waren bijna unaniem positief. Ik heb talrijke boeiende en warme gesprekken gehad. De lovende woorden heb ik in dank aangenomen. Niet zelden heb ik nog wat bijgeleerd, over waterplanten en kersenrassen bijvoorbeeld.

Het was tof om te zien dat er in de wereld nog natuurminnende mensen wonen. Mijn nogal donker beeld van de mensheid is alvast een stukje bijgesteld. Merci aan allen die er bij waren. Bijzondere dank aan de vele virtuelen die plots in levende lijve opdoken. Ook lof voor die van ons die alle gasten trakteerde op een fris of warm drankje en de gesprekken op het terras 'regisseerde'.

collage van finishing touches van die van ons

(klikken voor een grotere foto)

Alhoewel het tuinwerk grotendeels mijn werk is, mag de inbreng van mijn wederhelft niet onderschat worden. Zij zorgt immers voor de vele finishing touches en alle planten die schitteren in potten en schalen. Om haar eens in de schijnwerpers te zetten, zie je hierboven een collage van een deel van haar groene fantasietjes. Op de pottenketting na, is alles van haar.

Was je er ook bij en wil je een commentje plaatsen, dan kan dat hier. Wie weet zijn er mensen bij die ook eens willen deelnemen aan een VELT-opentuinenweekend... laat dan snel iets weten. Volgend jaar op 2 en 3 juni is het zover. Tot 31 juli kan er aangemeld worden. Niet twijfelen, gewoon doen. Nog goed nieuws: er valt nog eens regen hier, joepie.