al doende klost men kapot

Ik ben een volbloed selfmademan. Als ik denk dat ik iets zelf kan repareren, dan doe ik het ook. Volgens die van ons kan het wel héél lang aanslepen eer ik in gang schiet maar hoedanook, ooit komt er beweging in. Mijn specialiteit is werken met stenen, zand, cement en hout. Hier kan niet veel meer mis gaan. Anders is het gesteld als ik me waag aan huishoudtoestellen. 

De elektriciteit -zekeringen, bekabeling, de knopkes- dat valt nog mee, maar owee als het de elektronica en mechanica betreft. Al doende leert men, wordt wel eens gezegd. Dat klopt. Maar al doende klost men kapot, is toch treffender uitgedrukt. Ik wil de balans na zoveel jaren eigenlijk niet maken maar als ik de baten van mijn ingebeelde deskundigheid aftrek van de kosten, de apparaten die na uren diagnose en remedie uiteindelijk toch op de schroothoop belandden, dan heb ik nog een behoorlijke overschot waarmee menig vakmanschap zou kunnen bekostigd worden. Vergeef me radio, cassettespeler, cd-speler, platenspeler, versterker, lichtorgeltje.

Maar ervaringsgewijs leren vergt nu eenmaal veel verloren tijd, stukken en brokken. En toch...

er was een tijd dat ik na uren prutsen kon besluiten dat 1) mijn soldeerbout dan toch heet geworden was, 2) dat er plots een deel vijzen op overschot waren en 3) een nieuw toestel eigenlijk toch beter stond in ons interieur maar ondertussen krijg ik toch al een en 't ander gefikst.

Een ietwat elektrieker lacht met deze prestatie maar voor een opvoeder meen ik toch dat het kan tellen: de openaf-knop van de TV vervangen (soldeerwerk op printplaat), de mechaniek van de openaf-knop van de droogkast hersteld (ellendig verenwerk), een gelijkrichtcel met 4 diodes ineen geknutseld, een zekeringskast in de tuin geïnstalleerd (voor de vijverpomp) en vandaag heb ik de knop van de tijdsklok van de droogkast vervangen. Twee uur deed ik er over (naar schatting acht keer zo lang als een stielman), hier en daar zijn er wat onbenulligheden afgebroken (maar tape houdt ook) en ook heb ik -alweer- vijzen op overschot. Maar de boel draait en er komt vanachter warme lucht uit. Zelfs het vuur in het stopcontact blijft uit. 

Ik vind dat niet slecht. Hopelijk kloppen de boekskes ("vrouwen zijn wild van klussers") en word ik daar straks nu voor beloond. Wat dacht u van iets met tape, vuur, warme lucht, een hete soldeerbout en acht keer zo lang? Of moet ik dat overlaten aan een stielman?