Jo en zijn clubgenoten vertrekken naar AarlenNadat we het sportieve viertal heelhuids in handen hadden gegeven van de reisbegeleiders, zou het zonde zijn om meteen terug naar Limburg te rijden. Ik had het plan opgevat om eerst de stijlvolle klokkentoren van het Noordstation eens grondig te bekijken. Tussen al die joekels van het noordkwartier valt hij nauwelijks op en krijgt hij zeker niet de aandacht die hij verdient. Toch is dit modernistisch bouwwerk meer dan het bekijken waard. Gentenaars herkennen er misschien hun Boekentoren in en Antwerpenaars hun Boerentoren en dat is niet toevallig. Het Art Deco-gevoel is ook hier duidelijk aanwezig. Ik vind het zonde dat deze elegante klokkentoren zo weggedrumd wordt. Met een pleintje errond zou het een juweeltje worden waar Brussel ongetwijfeld kon mee uitpakken. Helaas.
De wondermooie klokkentoren van het Noordstation
Je voelt het al aankomen, liefhebbers van de bouwkunsten, van het Noordstation reden we naar onze nationale trots van de Art Deco, de basiliek van Koekelberg. Nota bene: het grootste Art deco-gebouw ter wereld en -op vijf na- de langste kerk ter wereld. Gene prul dus.
Ik heb de basiliek al ettelijke malen zien staan -je kan er ook moeilijk naast kijken- maar het was gisteren toch de allereerste keer dat ik de 'Sacré Coeur' van Brussel bezocht. En of ik onder de indruk was!
De basiliek van Koekelberg verdient het om in de schijnwerpers te staan
Koning Leopold numero twee zag in Brussel ook graag zoiets staan als de Sacré-Coeur op de Montmarte van Parijs. In 1905 werd er begonnen met een neogotische constructie naar een ontwerp van Pieter Langerock. Na de eerste wereldoorlog werd er verder gebouwd aan de basiliek maar werd Langerocks ontwerp verlaten. De gotische bouwstijl viel niet langer in de smaak en -geheel naar de tijdsgeest- opteerde men voor een monumentale Art Deco-stijl, naar een ontwerp van Albert Van huffel.
Toen Van huffel in 1935 stierf, werd diens project verdergezet door Paul Rome. Alhoewel de basiliek al in 1951 ingewijd werd, kwam de voltooiing er pas in 1970. De basiliek is bij de generatie net voor de mijne dan ook meer gekend als "bouwwerf" dan als architectonisch kunstwerk. Maar een groot kunstwerk is de basiliek van Koekelberg zonder enige twijfel. Het verbaasde mij dan ook dat er zo weinig mensen/bezoekers te bespeuren waren. Op de Montmartre krioelt het altijd van het volk, op de heuvel van Koekelberg waren we met een tiental. Soms begrijp ik de mensheid niet.
Een Italiaans ijsje in het Elisabethpark
Iets meer volk in het Elisabethpark aan de voet van de basiliek. De twee dochters die meewaren hadden er een Italiaans ijskarretje opgemerkt en ze waren, zoals steeds, 'uitgehongerd'. Geen probleem, zelf nam ik ook een hoorntje met één bananenbal en het smaakte me wel. Thuisgekomen bestudeerde ik de overdreven vele foto's en verdiepte me in het metsel- en betonwerk van de basiliek. Het zou gepast zijn, bedenk ik, om in de kerk, naast de kruisjes van de overleden parochianen, foto's op te hangen van alle metsers die hier hun truweel hanteerden. Iets moois kunnen ontwerpen of tekenen, is niet iedereen gegeven maar de uitvoering ervan, dat is pas echte kunst.
Uitvoering is kunde, maar geen kunst. Enthousiasme drijft een mens soms tot merkwaardige uitspraken...
BeantwoordenVerwijderenik blijf erbij, sommig metselwerk is kunst! Zeker als je het vergelijkt met 'kladwerken' die zonder problemen wél kunst mogen worden genoemd.
BeantwoordenVerwijderenPapa het was echt een heel leuke uitstap! We hebben al veel kunnen zien door jou zoals: Sagrada Familia en dit jaar de toren van Pisa! en natuurlijk de Baseliek van Koekelberg :)
BeantwoordenVerwijderenPS: danku voor het ijsje dat we toen hebben gekregen ! :)Het was echt een SUPER leuke uitstap :)